acclaro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: acclarò

Italian[edit]

Verb[edit]

acclaro

  1. first-person singular present indicative of acclarare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ad- (to, towards, at) +‎ clārō (I make bright; make evident), from clārus (clear, bright; evident).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

acclārō (present infinitive acclārāre, perfect active acclārāvī, supine acclārātum); first conjugation

  1. (transitive) to make clear, known, or evident, show, reveal
    Synonyms: ostentō, praebeō, prōpōnō, ostendō, expōnō, prōdō, prōferō, prōtrahō, indicō, profiteor, gerō, praestō, coarguō, fateor

Conjugation[edit]

   Conjugation of acclārō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present acclārō acclārās acclārat acclārāmus acclārātis acclārant
imperfect acclārābam acclārābās acclārābat acclārābāmus acclārābātis acclārābant
future acclārābō acclārābis acclārābit acclārābimus acclārābitis acclārābunt
perfect acclārāvī acclārāvistī acclārāvit acclārāvimus acclārāvistis acclārāvērunt,
acclārāvēre
pluperfect acclārāveram acclārāverās acclārāverat acclārāverāmus acclārāverātis acclārāverant
future perfect acclārāverō acclārāveris acclārāverit acclārāverimus acclārāveritis acclārāverint
sigmatic future1 acclārāssō acclārāssis acclārāssit acclārāssimus acclārāssitis acclārāssint
passive present acclāror acclārāris,
acclārāre
acclārātur acclārāmur acclārāminī acclārantur
imperfect acclārābar acclārābāris,
acclārābāre
acclārābātur acclārābāmur acclārābāminī acclārābantur
future acclārābor acclārāberis,
acclārābere
acclārābitur acclārābimur acclārābiminī acclārābuntur
perfect acclārātus + present active indicative of sum
pluperfect acclārātus + imperfect active indicative of sum
future perfect acclārātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present acclārem acclārēs acclāret acclārēmus acclārētis acclārent
imperfect acclārārem acclārārēs acclārāret acclārārēmus acclārārētis acclārārent
perfect acclārāverim acclārāverīs acclārāverit acclārāverīmus acclārāverītis acclārāverint
pluperfect acclārāvissem acclārāvissēs acclārāvisset acclārāvissēmus acclārāvissētis acclārāvissent
sigmatic aorist1 acclārāssim acclārāssīs acclārāssīt acclārāssīmus acclārāssītis acclārāssint
passive present acclārer acclārēris,
acclārēre
acclārētur acclārēmur acclārēminī acclārentur
imperfect acclārārer acclārārēris,
acclārārēre
acclārārētur acclārārēmur acclārārēminī acclārārentur
perfect acclārātus + present active subjunctive of sum
pluperfect acclārātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present acclārā acclārāte
future acclārātō acclārātō acclārātōte acclārantō
passive present acclārāre acclārāminī
future acclārātor acclārātor acclārantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives acclārāre acclārāvisse acclārātūrum esse acclārārī acclārātum esse acclārātum īrī
participles acclārāns acclārātūrus acclārātus acclārandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
acclārandī acclārandō acclārandum acclārandō acclārātum acclārātū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Galician: aclarar
  • Italian: acclarare
  • Portuguese: aclarar
  • Sicilian: acchiarari
  • Spanish: aclarar

References[edit]

  • acclaro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • acclaro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • acclaro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese[edit]

Verb[edit]

acclaro

  1. first-person singular present indicative of acclarar