anoitecer

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese anoitecer (13th century, Cantigas de Santa Maria), from a- +‎ noite +‎ -ecer. Compare Portuguese anoitecer and Spanish anochecer.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [anojteˈθeɾ], (western) [anojteˈseɾ]

Verb[edit]

anoitecer (impersonal, third-person singular present anoitece, third-person singular preterite anoiteceu, past participle anoitecido)
anoitecer (first-person singular present anoiteço, first-person singular preterite anoitecim or anoiteci, past participle anoitecido, reintegrationist norm)

  1. (impersonal) to darken (as night approaches)
    Synonym: estrelecer

Conjugation[edit]

Noun[edit]

anoitecer m (plural anoiteceres)

  1. nightfall

References[edit]

  • anoitecer” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • anoite” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • anoitecer” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • anoitecer” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • anoitecer” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • anoitecer” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese anoitecer. By surface analysis, a- +‎ noite (night, noun) +‎ -ecer. Compare Galician anoitecer, Spanish anochecer.

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: a‧noi‧te‧cer

Verb[edit]

anoitecer (first-person singular present anoiteço, first-person singular preterite anoiteci, past participle anoitecido)

  1. to darken (as night approaches)
Conjugation[edit]
  • Note: Normally impersonal only, but sometimes used figuratively.
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Nominalization of Etymology 1.

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: a‧noi‧te‧cer

Noun[edit]

anoitecer m (plural anoiteceres)

  1. dusk, eventide