načeti

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Verb

nàčēti pf (Cyrillic spelling на̀че̄ти)

1. (intransitive, archaic, rare) to start, begin (doing something, usually speaking)
   • 1250, N.N., Povaljska listina:

     I nače govoriti Radko kalujer: Kneže i vsi vlasteli!...

   • 1559, Marin Držić,

     i kako oni ki se boli

     nače s plačem govoriti:

   • C18 ½, N.N., Kako planinkinja vila zavadi dva brata Jahšića:

     Među njima nađe se u planini b'jela vila,

     i nače im ovako drugami besjedovati, Jaša Dalmatin, potkralj Gudžerata:

   • 1937, Ivana Brlić-Mažuranić,

     Otkidale se one sada same od sebe i bez muke iz njene uspomene, kao zrna bisera kad se đerdan načne osipavati.

2. (transitive) to start using or consuming something
3. (transitive, figuratively) to be the cause of something growing weak

Conjugation

Conjugation of načeti

Infinitive: načeti		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: nàčēvši		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		načnem	načneš	načne	načnemo	načnete	načnu
Future	Future I	načet ću1 načeću	načet ćeš1 načećeš	načet će1 načeće	načet ćemo1 načećemo	načet ćete1 načećete	načet će1 načeće
	Future II	bȕdēm načeo2	bȕdēš načeo2	bȕdē načeo2	bȕdēmo načeli2	bȕdēte načeli2	bȕdū načeli2
Past	Perfect	načeo sam2	načeo si2	načeo je2	načeli smo2	načeli ste2	načeli su2
	Pluperfect3	bȉo sam načeo2	bȉo si načeo2	bȉo je načeo2	bíli smo načeli2	bíli ste načeli2	bíli su načeli2
	Aorist	načeh	nače	nače	načesmo	načeste	načeše
Conditional I		načeo bih2	načeo bi2	načeo bi2	načeli bismo2	načeli biste2	načeli bi2
Conditional II4		bȉo bih načeo2	bȉo bi načeo2	bȉo bi načeo2	bíli bismo načeli2	bíli biste načeli2	bíli bi načeli2
Imperative		—	načni	—	načnimo	načnite	—
Active past participle		načeo m / načela f / načelo n			načeli m / načele f / načela n
Passive past participle		načet m / načeta f / načeto n			načeti m / načete f / načeta n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.   *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Related terms

• nàčimati impf
• nàčinjati impf

---

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Pronunciation

• IPA^(key): /nat͡ʃèːti/

Verb

načẹ́ti pf

1. to slice
2. to begin

Inflection

Sonorant + -ti -(j)em (AP c)
infinitive	načẹ́ti
1st singular	načnȅm
infinitive	načẹ́ti			načẹ̑t, načȅt
supine	načẹ̑t, načȅt
verbal noun	načẹ́tje
	participle			converb
present	—			—
past	načẹ̑t			—
l-participle	masculine		feminine		neuter
singular	načẹ̑ł		načẹ̄la		načȇlo
dual	načȇla		načȇli		načȇli
plural	načȇli		načȇle		načȇla
	present			imperative
1st singular	načnȅm			—
2nd singular	načnȅš			načnȉ
3rd singular	načnȅ			—
1st dual	načnéva			načnȋva
2nd dual	načnéta			načnȋta
3rd dual	načnéta			—
1st plural	načnémo			načnȋmo
2nd plural	načnéte			načnȋte
3rd plural	načnéjo			—