nuntio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Rudi Laschenkohl (talk | contribs) as of 06:52, 11 January 2020.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Alternative forms

Etymology

From nūntius +‎ .

Pronunciation

Verb

nūntiō (present infinitive nūntiāre, perfect active nūntiāvī, supine nūntiātum); first conjugation

  1. I announce, declare.
  2. I report, bring news of.
  3. I relate, narrate.
  4. I direct, command.

Conjugation

   Conjugation of nūntiō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present nūntiō nūntiās nūntiat nūntiāmus nūntiātis nūntiant
imperfect nūntiābam nūntiābās nūntiābat nūntiābāmus nūntiābātis nūntiābant
future nūntiābō nūntiābis nūntiābit nūntiābimus nūntiābitis nūntiābunt
perfect nūntiāvī nūntiāvistī nūntiāvit nūntiāvimus nūntiāvistis nūntiāvērunt,
nūntiāvēre
pluperfect nūntiāveram nūntiāverās nūntiāverat nūntiāverāmus nūntiāverātis nūntiāverant
future perfect nūntiāverō nūntiāveris nūntiāverit nūntiāverimus nūntiāveritis nūntiāverint
passive present nūntior nūntiāris,
nūntiāre
nūntiātur nūntiāmur nūntiāminī nūntiantur
imperfect nūntiābar nūntiābāris,
nūntiābāre
nūntiābātur nūntiābāmur nūntiābāminī nūntiābantur
future nūntiābor nūntiāberis,
nūntiābere
nūntiābitur nūntiābimur nūntiābiminī nūntiābuntur
perfect nūntiātus + present active indicative of sum
pluperfect nūntiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect nūntiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present nūntiem nūntiēs nūntiet nūntiēmus nūntiētis nūntient
imperfect nūntiārem nūntiārēs nūntiāret nūntiārēmus nūntiārētis nūntiārent
perfect nūntiāverim nūntiāverīs nūntiāverit nūntiāverīmus nūntiāverītis nūntiāverint
pluperfect nūntiāvissem nūntiāvissēs nūntiāvisset nūntiāvissēmus nūntiāvissētis nūntiāvissent
passive present nūntier nūntiēris,
nūntiēre
nūntiētur nūntiēmur nūntiēminī nūntientur
imperfect nūntiārer nūntiārēris,
nūntiārēre
nūntiārētur nūntiārēmur nūntiārēminī nūntiārentur
perfect nūntiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect nūntiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present nūntiā nūntiāte
future nūntiātō nūntiātō nūntiātōte nūntiantō
passive present nūntiāre nūntiāminī
future nūntiātor nūntiātor nūntiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives nūntiāre nūntiāvisse nūntiātūrum esse nūntiārī nūntiātum esse nūntiātum īrī
participles nūntiāns nūntiātūrus nūntiātus nūntiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
nūntiandī nūntiandō nūntiandum nūntiandō nūntiātum nūntiātū

Synonyms

Derived terms

Related terms

Noun

(deprecated template usage) nūntiō

  1. dative singular of nūntius
  2. ablative singular of nūntius

Noun

(deprecated template usage) nūntiō

  1. dative singular of nūntium
  2. ablative singular of nūntium

References

  • nuntio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • nuntio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • nuntio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • on receiving the news: nuntio allato or accepto
    • to greet a person: salutem alicui dicere, impertire, nuntiare
    • (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
    • (ambiguous) remember me to your brother: nuntia fratri tuo salutem verbis meis (Fam. 7. 14)