oyun

See also: oýun

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		ојун
Perso-Arabic		اویون‎

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *ōyun.

Pronunciation

• IPA^(key): [oˈjun]

• Audio

  (file)

Noun

oyun (definite accusative oyunu, plural oyunlar)

1. game, play

   kompyüter oyunları ― computer games

   oyun qaydaları ― game rules

   Mən qaydasını bilmədiyim bir oyunda iştirak etmərəm.

   I won't partake in a game whose rules I don't know.

2. (drama) acting performance
3. dance

   Synonym: rəqs

4. intrigue, machination, plot, scheme (devious plan)
5. trouble, misadventure, jam (usually caused by someone)

   Başına oyun açaram!

   I will cause you trouble/I will get you into trouble! (used as a threat)

   (literally, “I will open a play to your head”)

   Başına elə oyun gətirərəm!

   I will cause you so much trouble/I will get you in such trouble! (used as a threat)

   (literally, “I will bring such a play to your head”)

   Orada başıma çox oyun gəlib.

   I have encountered a lot of trouble there.

   (literally, “A lot of play came to my head there”)

6. in backgammon
   1. single game (individual games giving one or two points which constitute a match, tas)
   2. (by extension) point value of a single game

Declension

Declension of oyun
	singular	plural
nominative	oyun	oyunlar
definite accusative	oyunu	oyunları
dative	oyuna	oyunlara
locative	oyunda	oyunlarda
ablative	oyundan	oyunlardan
definite genitive	oyunun	oyunların

Possessive forms of oyun
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunum	oyunlarım
sənin (“your”)	oyunun	oyunların
onun (“his/her/its”)	oyunu	oyunları
bizim (“our”)	oyunumuz	oyunlarımız
sizin (“your”)	oyununuz	oyunlarınız
onların (“their”)	oyunu or oyunları	oyunları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunumu	oyunlarımı
sənin (“your”)	oyununu	oyunlarını
onun (“his/her/its”)	oyununu	oyunlarını
bizim (“our”)	oyunumuzu	oyunlarımızı
sizin (“your”)	oyununuzu	oyunlarınızı
onların (“their”)	oyununu or oyunlarını	oyunlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunuma	oyunlarıma
sənin (“your”)	oyununa	oyunlarına
onun (“his/her/its”)	oyununa	oyunlarına
bizim (“our”)	oyunumuza	oyunlarımıza
sizin (“your”)	oyununuza	oyunlarınıza
onların (“their”)	oyununa or oyunlarına	oyunlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunumda	oyunlarımda
sənin (“your”)	oyununda	oyunlarında
onun (“his/her/its”)	oyununda	oyunlarında
bizim (“our”)	oyunumuzda	oyunlarımızda
sizin (“your”)	oyununuzda	oyunlarınızda
onların (“their”)	oyununda or oyunlarında	oyunlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunumdan	oyunlarımdan
sənin (“your”)	oyunundan	oyunlarından
onun (“his/her/its”)	oyunundan	oyunlarından
bizim (“our”)	oyunumuzdan	oyunlarımızdan
sizin (“your”)	oyununuzdan	oyunlarınızdan
onların (“their”)	oyunundan or oyunlarından	oyunlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	oyunumun	oyunlarımın
sənin (“your”)	oyununun	oyunlarının
onun (“his/her/its”)	oyununun	oyunlarının
bizim (“our”)	oyunumuzun	oyunlarımızın
sizin (“your”)	oyununuzun	oyunlarınızın
onların (“their”)	oyununun or oyunlarının	oyunlarının

Derived terms

• oyunçu (“player”)
• Olimpiya oyunları (“Olympic games”)

Turkish

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish اویون‎ (oyun, “game, play, drama”), inherited from Proto-Turkic *ōyun. Compare Dolgan and Yakut ой (oy, “to jump”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (oyun, “play, entertainment”), Azerbaijani oyun (“game”), Bashkir уйын (uyın, “game”), Chuvash вӑйӑ (văjă, “game”), Kazakh, Khakas ойын (oiyn, “game”), Kyrgyz, Tuvan оюн (oyun, “game”), Turkmen oýun (“game, play”), Uyghur ئويۇن‎ (oyun, “game”), Uzbek oʻyin (“play”), Yakut оонньуу (oonnyuu, “game”).

Pronunciation

• IPA^(key): [oˈjun]
• Hyphenation: o‧yun

Noun

oyun (definite accusative oyunu, plural oyunlar)

1. game, amusement, entertainment
2. play, drama; a theatrical performance featuring actors
3. piece, stage play, representation
4. dance, folk dance
5. deftness, stunt, dexterity, artfulness
6. prank, trick, ruse, intrigue, fiddle
7. gambling
8. (wrestling) various finishing moves done surprisingly

Declension

Inflection
Nominative	oyun
Definite accusative	oyunu
	Singular	Plural
Nominative	oyun	oyunlar
Definite accusative	oyunu	oyunları
Dative	oyuna	oyunlara
Locative	oyunda	oyunlarda
Ablative	oyundan	oyunlardan
Genitive	oyunun	oyunların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular oyunum oyunlarım 2nd singular oyunun oyunların 3rd singular oyunu oyunları 1st plural oyunumuz oyunlarımız 2nd plural oyununuz oyunlarınız 3rd plural oyunları oyunları Definite accusative Singular Plural 1st singular oyunumu oyunlarımı 2nd singular oyununu oyunlarını 3rd singular oyununu oyunlarını 1st plural oyunumuzu oyunlarımızı 2nd plural oyununuzu oyunlarınızı 3rd plural oyunlarını oyunlarını Dative Singular Plural 1st singular oyunuma oyunlarıma 2nd singular oyununa oyunlarına 3rd singular oyununa oyunlarına 1st plural oyunumuza oyunlarımıza 2nd plural oyununuza oyunlarınıza 3rd plural oyunlarına oyunlarına Locative Singular Plural 1st singular oyunumda oyunlarımda 2nd singular oyununda oyunlarında 3rd singular oyununda oyunlarında 1st plural oyunumuzda oyunlarımızda 2nd plural oyununuzda oyunlarınızda 3rd plural oyunlarında oyunlarında Ablative Singular Plural 1st singular oyunumdan oyunlarımdan 2nd singular oyunundan oyunlarından 3rd singular oyunundan oyunlarından 1st plural oyunumuzdan oyunlarımızdan 2nd plural oyununuzdan oyunlarınızdan 3rd plural oyunlarından oyunlarından Genitive Singular Plural 1st singular oyunumun oyunlarımın 2nd singular oyununun oyunlarının 3rd singular oyununun oyunlarının 1st plural oyunumuzun oyunlarımızın 2nd plural oyununuzun oyunlarınızın 3rd plural oyunlarının oyunlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular oyunum oyunlarım 2nd singular oyunsun oyunlarsın 3rd singular oyun oyundur oyunlar oyunlardır 1st plural oyunuz oyunlarız 2nd plural oyunsunuz oyunlarsınız 3rd plural oyunlar oyunlardır

Derived terms

• Olimpiyat Oyunları (“Olympic Games”)
• orta oyunu
• oyun teorisi
• oyun yazarı
• oyunbaz
• oyunbozan
• oyuncu
• oyunlu
• oyunsuz

 

Related terms

• oynamak
• oyuncak

Further reading

• oyun in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–), “oyun”, in Nişanyan Sözlük
• Ayverdi, İlhan (2010), “oyun”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): [oˈjun]
• Hyphenation: o‧yun

Noun

oyun

1. genitive singular of oy
2. second-person singular possessive of oy

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈojun]
• Hyphenation: o‧yun

Verb

oyun

1. second-person plural imperative of oymak