rosmar
Jump to navigation
Jump to search
Galician
[edit]Etymology
[edit]Cognate with Portuguese rosnar. Perhaps from Vulgar Latin *rebocinare,[1] from re- + trumpet. In that case, cognate with Spanish rebuznar.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]rosmar (first-person singular present rosmo, first-person singular preterite rosmei, past participle rosmado)
- to growl (to utter a deep guttural sound, as an angry animal)
- to meow
- Synonym: miañar
- to murmur
- to grunt
- to mutter, grumble; to complain in a low voice
Conjugation
[edit] Conjugation of rosmar
Reintegrated conjugation of rosmar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
[edit]References
[edit]- “rosmar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “rosmar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “rosmar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “rosmar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “rosmar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “rebuznar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos