suć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: suc, sūc, sức, and sục

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *suti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /sut͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /sut͡ɕ/

Verb

[edit]

suć impf (perfective usuć)

  1. (transitive, attested in Greater Poland) to heap, to strew
    Synonym: sypać
    • 1967 [1415], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 535, Kościan:
      Jaco thy copcze... szø s prawem szuty y s prawa wiszly
      [Jako ty kopce... są z prawem suty i z prawa wyszły]
  2. (transitive) to encrust, to inlay
    Synonyms: odsadzać, osadzać, przesadzać
    • 1868 [1496], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[1], volume XIX, page 271:
      Pro tribus crinalibus al. bramky de margarithis al. suthe
      [Pro tribus crinalibus al. bramki de margarithis al. sute]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
nouns
verb

Descendants

[edit]
  • Polish: suć (obsolete)
  • Silesian: suć

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “suć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish suć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

suć impf

  1. (transitive, obsolete or dialectal) to pour (something friable), to strew, to sprinkle
    Synonym: sypać
  2. (transitive, obsolete or dialectal) to encrust, to inlay
    Synonyms: przetykać, wysadzać
  3. (reflexive with się, obsolete or dialectal) to pour (of something friable), to fall, to shower [with z (+ genitive) ‘out of what’]
    Synonym: sypać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of suć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive suć
present tense 1st suję sujemy
2nd sujesz sujecie
3rd suje sują
impersonal suje się
past tense 1st sułem,
-(e)m suł
sułam,
-(e)m suła
sułom,
-(e)m suło
suliśmy,
-(e)śmy suli
sułyśmy,
-(e)śmy suły
2nd sułeś,
-(e)ś suł
sułaś,
-(e)ś suła
sułoś,
-(e)ś suło
suliście,
-(e)ście suli
sułyście,
-(e)ście suły
3rd suł suła suło suli suły
impersonal suto
future tense 1st będę suł,
będę suć
będę suła,
będę suć
będę suło,
będę suć
będziemy suli,
będziemy suć
będziemy suły,
będziemy suć
2nd będziesz suł,
będziesz suć
będziesz suła,
będziesz suć
będziesz suło,
będziesz suć
będziecie suli,
będziecie suć
będziecie suły,
będziecie suć
3rd będzie suł,
będzie suć
będzie suła,
będzie suć
będzie suło,
będzie suć
będą suli,
będą suć
będą suły,
będą suć
impersonal będzie suć się
conditional 1st sułbym,
bym suł
sułabym,
bym suła
sułobym,
bym suło
sulibyśmy,
byśmy suli
sułybyśmy,
byśmy suły
2nd sułbyś,
byś suł
sułabyś,
byś suła
sułobyś,
byś suło
sulibyście,
byście suli
sułybyście,
byście suły
3rd sułby,
by suł
sułaby,
by suła
sułoby,
by suło
suliby,
by suli
sułyby,
by suły
impersonal suto by
imperative 1st niech suję sujmy
2nd suj sujcie
3rd niech suje niech sują
active adjectival participle sujący sująca sujące sujący sujące
passive adjectival participle suty suta sute suci sute
contemporary adverbial participle sując
verbal noun sucie

Derived terms

[edit]
adjective
verbs
[edit]
adjective
adverb
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • suć in Polish dictionaries at PWN

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish suć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

suć impf

  1. (transitive) to strew

Conjugation

[edit]
Conjugation of suć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive suć
present tense 1st sujã sujymy
2nd sujesz sujecie
3rd suje sujōm
past tense 1st sułch,
sułech,
suł żech
sułach
suła żech
sułoch1)
suło żech
1)
sulimy,
sulichmy
sułymy,
sułychmy
2nd sułś,
sułeś,
suł żeś
sułaś
suła żeś
sułoś1)
suło żeś
1)
suliście,
suli żeście
sułyście,
suły żeście
3rd suł suła suło suli suły
future tense 1st bydã suł,
bydã suć
bydã suła,
bydã suć
bydã suło,1)
bydã suć
bydymy suli,
bydymy suć
bydymy suły,
bydymy suć
2nd bydziesz suł,
bydziesz suć
bydziesz suła,
bydziesz suć
bydziesz suło,1)
bydziesz suć
bydziecie suli,
bydziecie suć
bydziecie suły,
bydziecie suć
3rd bydzie suł,
bydzie suć
bydzie suła,
bydzie suć
bydzie suło,
bydzie suć
bydōm suli,
bydōm suć
bydōm suły,
bydōm suć
pluperfect tense2)
1st bōłch suł,
bōłech suł,
bōł żech suł
byłach suła
była żech suła
byłoch suło1)
było żech suło
1)
byli my suli,
bylichmy suli
były my suły,
byłychmy suły
2nd bōłś suł,
bōłeś suł,
bōł żeś suł
byłaś suła
była żeś suła
byłoś suło1)
było żeś suło
1)
byliście suli,
byli żeście suli
byłyście suły,
były żeście suły
3rd bōł suł była suła było suło1)
były my suli,
byłychmy suli
były suły
conditional 1st bych suł bych suła byście suli by my suły,
bychmy suły
2nd byś suł byś suła byście suli byście suły
3rd by suł by suła by suło by suli by suły
imperative 1st niych sujã sujmy
2nd suj sujcie
3rd niych suje niych sujōm
active adjectival participle sujōncy sujōncŏ sujōnce sujōncy sujōnce
passive adjectival participle suty sutŏ sute suci sute
verbal noun sucie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.
[edit]
noun

Further reading

[edit]