trekken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrɛkə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: trek‧ken
• Rhymes: -ɛkən

Etymology 1

From Middle Dutch trecken, from Old Dutch *trecken, from Proto-Germanic *trakjaną (“to drag”).

Verb

trekken

1. (transitive) to pull, to draw

   De os trekt de ploeg over de akker.

   The ox draws the plough across the field.

   Trek aan het koord als je hulp nodig hebt.

   Pull on the rope if you need help.

   Door twee punten kan een rechte lijn getrokken worden.

   Through two points a straight line can be drawn.

2. (transitive) to manage, to have the strength for
3. (intransitive) to migrate
4. (intransitive, vulgar) to jerk off, masturbate (Can we verify⁽⁺⁾ this sense?)
5. (intransitive, Belgium) to photograph, take a picture

Inflection

Conjugation of trekken (strong class 3)
infinitive	trekken
past singular	trok
past participle	getrokken
infinitive	trekken
gerund	trekken n
	present tense	past tense
1st person singular	trek	trok
2nd person sing. (jij)	trekt	trok
2nd person sing. (u)	trekt	trok
2nd person sing. (gij)	trekt	trokt
3rd person singular	trekt	trok
plural	trekken	trokken
subjunctive sing.1	trekke	trokke
subjunctive plur.1	trekken	trokken
imperative sing.	trek
imperative plur.1	trekt
participles	trekkend	getrokken
1) Archaic.

Synonyms

• (masturbate): rukken

Antonyms

• duwen

Derived terms

• aantrekken
• aftrekken
• betrekken
• binnentrekken
• doortrekken
• intrekken
• lijsttrekker
• omtrek
• onttrekken
• optrekken
• rechttrekken
• samentrekken
• trekhaak
• trekker
• trekschuit
• trekvaart
• trekvogel
• voltrekken

Descendants

• Afrikaans: trek
  • → English: trek
• Papiamentu: trèk

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

trekken

1. plural of trek