usta

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: USTA, U.S.T.A., ušta, ústa, and -usta

English[edit]

Pronunciation[edit]

Contraction[edit]

usta

  1. (informal) used to: accustomed to
    • 1918, Adventure, page 71:
      That safe's one o' th' kind I'm usta.
    • 2011, By Red Neck Crick, Lulu.com, →ISBN, page 324:
      It needs a lot of work, and it's a tad smaller than I'm usta, but you know what they say...
  2. (informal) used to: formerly did
    • 1941, James Howell Street, In my father's house:
      We usta have a rule that if a trusty shot an escaping convict, then the trusty would go free.
  3. (informal) use to

Anagrams[edit]

Albanian[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish اوستا‎ (usta).

Noun[edit]

usta m

  1. mason
  2. master

Synonyms[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Persian اوستا‎ (ustâ).

Noun[edit]

usta (definite accusative ustanı, plural ustalar)

  1. master, craftsman, expert
  2. foreman
  3. repairman

Declension[edit]

    Declension of usta
singular plural
nominative usta
 ustalar
definite accusative ustanı
 ustaları
dative ustaya
 ustalara
locative ustada
 ustalarda
ablative ustadan
 ustalardan
definite genitive ustanın
 ustaların
    Possessive forms of usta
nominative
singular plural
mənim (“my”) ustam ustalarım
sənin (“your”) ustan ustaların
onun (“his/her/its”) ustası ustaları
bizim (“our”) ustamız ustalarımız
sizin (“your”) ustanız ustalarınız
onların (“their”) ustası or ustaları ustaları
accusative
singular plural
mənim (“my”) ustamı ustalarımı
sənin (“your”) ustanı ustalarını
onun (“his/her/its”) ustasını ustalarını
bizim (“our”) ustamızı ustalarımızı
sizin (“your”) ustanızı ustalarınızı
onların (“their”) ustasını or ustalarını ustalarını
dative
singular plural
mənim (“my”) ustama ustalarıma
sənin (“your”) ustana ustalarına
onun (“his/her/its”) ustasına ustalarına
bizim (“our”) ustamıza ustalarımıza
sizin (“your”) ustanıza ustalarınıza
onların (“their”) ustasına or ustalarına ustalarına
locative
singular plural
mənim (“my”) ustamda ustalarımda
sənin (“your”) ustanda ustalarında
onun (“his/her/its”) ustasında ustalarında
bizim (“our”) ustamızda ustalarımızda
sizin (“your”) ustanızda ustalarınızda
onların (“their”) ustasında or ustalarında ustalarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) ustamdan ustalarımdan
sənin (“your”) ustandan ustalarından
onun (“his/her/its”) ustasından ustalarından
bizim (“our”) ustamızdan ustalarımızdan
sizin (“your”) ustanızdan ustalarınızdan
onların (“their”) ustasından or ustalarından ustalarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) ustamın ustalarımın
sənin (“your”) ustanın ustalarının
onun (“his/her/its”) ustasının ustalarının
bizim (“our”) ustamızın ustalarımızın
sizin (“your”) ustanızın ustalarınızın
onların (“their”) ustasının or ustalarının ustalarının

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • “usta” in Obastan.com.

Finnish[edit]

Noun[edit]

usta

  1. partitive singular of uksi

Anagrams[edit]

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈu.sta/
  • Rhymes: -usta
  • Hyphenation: ù‧sta

Noun[edit]

usta f (plural uste)

  1. the characteristic smell left by wild animals and traced by hunting dogs

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Participle[edit]

usta

  1. inflection of ustus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Participle[edit]

ustā

  1. ablative feminine singular of ustus

References[edit]

  • “usta”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • usta in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette

Old Czech[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *usta.

Noun[edit]

usta n

  1. (plural only, anatomy) mouth

Declension[edit]

Declension of usta
plurale tantum
nominative usta
genitive ust
dative ustóm (ustuom, ustům), ustám
accusative usta
vocative usta
locative ustiech (ustích), ustách, ustech
instrumental usty, ustami

Descendants[edit]

  • Czech: ústa

Further reading[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish usta, from Proto-Slavic *usta.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈus.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -usta
  • Syllabification: us‧ta

Noun[edit]

usta nvir (diminutive usteczka)

  1. mouth

Declension[edit]

Declension of usta
plural
nominative usta
genitive ust
dative ustom
accusative usta
instrumental ustami
locative ustach
vocative usta

Derived terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns

Further reading[edit]

  • usta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • usta in Polish dictionaries at PWN

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish اوسته‎ (usta), from Persian اوستا‎ (ustâ).

Noun[edit]

usta f (plural ustale)

  1. supervisor

Declension[edit]

Declension of usta
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (o) usta ustaua (niște) ustale ustalele
genitive/dative (unei) ustale ustalei (unor) ustale ustalelor
vocative usta ustalelor

References[edit]

  • usta in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Serbo-Croatian[edit]

Serbo-Croatian Wikipedia has an article on:
Wikipedia sh

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *usta.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ǔːsta/
  • Hyphenation: u‧sta

Noun[edit]

ústa n pl (Cyrillic spelling у́ста)

  1. (plural only) mouth

Declension[edit]

Declension of usta
plural
nominative ústa
genitive ústā
dative ustima
accusative usta
vocative usta
locative ustima
instrumental ustima

Further reading[edit]

  • “usta” in Hrvatski jezični portal

Slovene[edit]

Slovene Wikipedia has an article on:
Wikipedia sl

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *usta.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ústa n pl

  1. mouth (the opening of an animal through which food is ingested)

Inflection[edit]

Neuter, hard
nominative ústa
genitive úst
plural
nominative
(imenovȃlnik) 		ústa
genitive
(rodȋlnik) 		—
dative
(dajȃlnik) 		—
accusative
(tožȋlnik) 		—
locative
(mẹ̑stnik) 		ústih
instrumental
(orọ̑dnik) 		ústi

Further reading[edit]

  • “usta”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Classical Persian اوستا‎ (ūstā).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [usˈtɑ]
  • Hyphenation: us‧ta

Noun[edit]

usta (definite accusative ustayı, plural ustalar)

  1. master
    Coordinate terms: çırak, kalfa

Declension[edit]

Inflection
Nominative usta
Definite accusative ustayı
Singular Plural
Nominative usta ustalar
Definite accusative ustayı ustaları
Dative ustaya ustalara
Locative ustada ustalarda
Ablative ustadan ustalardan
Genitive ustanın ustaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ustam ustalarım
2nd singular ustan ustaların
3rd singular ustası ustaları
1st plural ustamız ustalarımız
2nd plural ustanız ustalarınız
3rd plural ustaları ustaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ustamı ustalarımı
2nd singular ustanı ustalarını
3rd singular ustasını ustalarını
1st plural ustamızı ustalarımızı
2nd plural ustanızı ustalarınızı
3rd plural ustalarını ustalarını
Dative
Singular Plural
1st singular ustama ustalarıma
2nd singular ustana ustalarına
3rd singular ustasına ustalarına
1st plural ustamıza ustalarımıza
2nd plural ustanıza ustalarınıza
3rd plural ustalarına ustalarına
Locative
Singular Plural
1st singular ustamda ustalarımda
2nd singular ustanda ustalarında
3rd singular ustasında ustalarında
1st plural ustamızda ustalarımızda
2nd plural ustanızda ustalarınızda
3rd plural ustalarında ustalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ustamdan ustalarımdan
2nd singular ustandan ustalarından
3rd singular ustasından ustalarından
1st plural ustamızdan ustalarımızdan
2nd plural ustanızdan ustalarınızdan
3rd plural ustalarından ustalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ustamın ustalarımın
2nd singular ustanın ustalarının
3rd singular ustasının ustalarının
1st plural ustamızın ustalarımızın
2nd plural ustanızın ustalarınızın
3rd plural ustalarının ustalarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular ustayım ustalarım
2nd singular ustasın ustalarsın
3rd singular usta
ustadır 		ustalar
ustalardır
1st plural ustayız ustalarız
2nd plural ustasınız ustalarsınız
3rd plural ustalar ustalardır

Derived terms[edit]

Venetian[edit]

Noun[edit]

usta f (plural uste)

  1. smell (the sense of smell)
  2. nose (intuition)

Synonyms[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=usta&oldid=73222245"