werk

See also: Werk

English

Noun

werk (plural werks)

1. Obsolete form of work.

Anagrams

• w**ker

---

Afrikaans

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɛːrk/

Etymology 1

From Dutch werk, from Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

Noun

werk (plural werke, diminutive werkie)

1. work

Derived terms

• werkboek

Etymology 2

From Dutch werken, from Middle Dutch werken, from Old Dutch wirken, wirkon (“to work, make”), from Proto-Germanic *wirkijaną (“to work, make”), from Proto-Indo-European *werǵ-, *wreǵ- (“to work, act”).

Verb

werk (present werk, present participle werkende, past participle gewerk)

1. work

Related terms

• werker

---

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɛrk/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: werk
• Rhymes: -ɛrk

Etymology 1

From Middle Dutch werc, from Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

Noun

werk n (plural werken, diminutive werkje n)

1. task, job, chore

   Het werk dat moest gebeuren, is voltooid. — The thing that must be done is finished.

2. profession (line of work)

   Het werk van Hans is buschauffeur. — The profession of Hans is bus driver.

3. workplace

   Hans kwam vandaag te laat aan op het werk. — Today Hans arrived to the workplace too late.

4. product (result of work)

   Het werk van Magritte zal op de veiling verkocht worden. — The work of Magritte will be sold by auction.

5. (dialectal) Coarse fibres and woody parts of flax and hemp, discarded as garbage.

   Synonym: hede

Synonyms

• arbeid

Derived terms

• aardewerk
• breiwerk
• huiswerk
• meesterwerk
• naaiwerk
• paalwerk
• raamwerk
• stukwerk
• thuiswerk
• werkauto
• werkbaas
• werkbesparing
• werkbroek
• werkduur
• werkgever
• werkkledij
• werkkleding
• werkmeester
• werknemer
• werkonderbreking
• werkongeval
• werkvoorziening
• werkweigeraar
• werkweigering

 

Related terms

• werken

Descendants

• Afrikaans: werk

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

werk

1. (deprecated template usage) first-person singular present indicative of werken
2. (deprecated template usage) imperative of werken

---

Middle English

Noun

werk (plural werks)

1. work

---

Old Saxon

Etymology

From Proto-Germanic *werką, whence also Old High German werc, Old Norse verk.

Noun

werk n

1. work

Declension

Declension of werk (neuter a-stem)

	singular	plural
nominative	werk	werk
accusative	werk	werk
genitive	werkes	werkō
dative	werke	werkun
instrumental	—	—