werk

See also: Werk

English

Noun

werk (plural werks)

1. Obsolete form of work.

Anagrams

• w**ker

---

Afrikaans

Etymology 1

From Dutch werk, from Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

Noun

werk (plural werke, diminutive werkie)

1. work

Derived terms

• werkboek

Etymology 2

From Dutch werken, from Middle Dutch werken, from Old Dutch wirken, wirkon (“to work, make”), from Proto-Germanic *wirkijaną (“to work, make”), from Proto-Indo-European *werǵ-, *wreǵ- (“to work, act”).

Verb

werk (present werk, present participle werkende, past participle gewerk)

1. work

Related terms

• werker

---

Dutch

Pronunciation

• Rhymes: -ɛrk
• IPA^(key): /ʋɛrk/

• audio

  (file)

Etymology

From Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

Noun

werk n (plural werken, diminutive werkje n)

1. task, something to do

   Het werk dat moest gebeuren, is voltooid. — The thing that must be done is finished.

2. profession

   Het werk van Hans is buschauffeur. — The profession of Hans is bus driver.

3. workplace, place of work

   Hans kwam vandaag te laat aan op het werk. — Today Hans arrived to the workplace too late.

4. product, result of a work

   Het werk van Magritte zal op de veiling verkocht worden. — The work of Magritte will be sold by auction.

Synonyms

• arbeid

Derived terms

Terms derived from werk

• aardewerk
• huiswerk
• meesterwerk
• raamwerk
• thuiswerk

• werker
• werkgelegenheid
• werkgever
• werknemer
• werkplaats

• werkplek
• werkvloer
• werkwijze
• werkzaam

Verb

werk

1. first-person singular present indicative of werken
2. imperative of werken

---

Middle English

Noun

werk (plural werks)

1. work

---

Old Saxon

Etymology

From Proto-Germanic *werką, whence also Old High German werc, Old Norse verk.

Noun

werk n

1. work

Declension

Declension of werk (neuter a-stem)

	singular	plural
nominative	werk	werk
accusative	werk	werk
genitive	werkes	werkō
dative	werke	werkum
instrumental	—	—