yðr

Old Norse

Alternative forms

• iðʀ (East Norse)

Pronoun

yðr (Old West Norse)

1. accusative of ér
2. dative of ér

Declension

Old Norse personal pronouns

number	first person	second person	reflexive	third person
case	singular			singular masculine	singular feminine	singular neuter
nominative	ek	þú		hann, hánn	hón, hǫ́n	þat
accusative	mik	þik	sik	hann, hánn	hana, hána	þat
dative	mér	þér	sér	hánum, hónum	henni	því
genitive	mínn, minn	þínn, þinn	sínn, sinn	hans, háns	hennar	þess
case	dual
nominative	vit	it, þit
accusative	okkr	ykkr	sik
dative	okkr	ykkr	sér
genitive	okkarr	ykkarr	sínn, sinn
case	plural			plural masculine	plural feminine	plural neuter
nominative	vér	ér, þér		þeir	þær	þau
accusative	oss	yðr	sik	þá	þær	þau
dative	oss	yðr	sér	þeim	þeim	þeim
genitive	várr	yðarr, yðvarr	sínn, sinn	þeira, þeirra	þeira, þeirra	þeira, þeirra

Descendants

• Icelandic: yður
• Norwegian Nynorsk: øder, (dialectal) ør, dør, døre