bekeren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Middle Dutch bekeren, from Old Dutch bekeren. Equivalent to be- +‎ keren.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈkeːrə(n)/
  • bekéren:(file)
  • Hyphenation: be‧ke‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

bekeren

  1. (transitive) to convert (e.g. to a religion or ideology)
Conjugation
[edit]
Conjugation of bekeren (weak, prefixed)
infinitive bekeren
past singular bekeerde
past participle bekeerd
infinitive bekeren
gerund bekeren n
present tense past tense
1st person singular bekeer bekeerde
2nd person sing. (jij) bekeert, bekeer2 bekeerde
2nd person sing. (u) bekeert bekeerde
2nd person sing. (gij) bekeert bekeerde
3rd person singular bekeert bekeerde
plural bekeren bekeerden
subjunctive sing.1 bekere bekeerde
subjunctive plur.1 bekeren bekeerden
imperative sing. bekeer
imperative plur.1 bekeert
participles bekerend bekeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]
  • Afrikaans: bekeer
  • Negerhollands: bekeer
  • Sranan Tongo: beiker

Etymology 2

[edit]

From beker (cup) +‎ -en.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbeːkərə(n)/
  • békeren:(file)
  • Hyphenation: be‧ke‧ren

Verb

[edit]

bekeren

  1. (intransitive) to participate in a cup match
  2. (intransitive, dated) to drink lavishly
Conjugation
[edit]
Conjugation of bekeren (weak)
infinitive bekeren
past singular bekerde
past participle gebekerd
infinitive bekeren
gerund bekeren n
present tense past tense
1st person singular beker bekerde
2nd person sing. (jij) bekert, beker2 bekerde
2nd person sing. (u) bekert bekerde
2nd person sing. (gij) bekert bekerde
3rd person singular bekert bekerde
plural bekeren bekerden
subjunctive sing.1 bekere bekerde
subjunctive plur.1 bekeren bekerden
imperative sing. beker
imperative plur.1 bekert
participles bekerend gebekerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

[edit]