bouwen

Dutch

Etymology

(deprecated template usage)

From Middle Dutch bouwen, from Old Dutch buwan, from Proto-Germanic *būaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑu̯ə(n)/
• Rhymes: -ɑu̯ən

• audio:

  (file)

Verb

bouwen

1. (transitive) to build, to construct
2. (transitive, dialectal) to cultivate, to till

   Synonym: verbouwen

Inflection

Conjugation of bouwen (weak)
infinitive	bouwen
past singular	bouwde
past participle	gebouwd
infinitive	bouwen
gerund	bouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	bouw	bouwde
2nd person sing. (jij)	bouwt, bouw2	bouwde
2nd person sing. (u)	bouwt	bouwde
2nd person sing. (gij)	bouwt	bouwde
3rd person singular	bouwt	bouwde
plural	bouwen	bouwden
subjunctive sing.1	bouwe	bouwde
subjunctive plur.1	bouwen	bouwden
imperative sing.	bouw
imperative plur.1	bouwt
participles	bouwend	gebouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bouwer
• bouwsel
• bouwheer
• bouwkunde
• bouwman
• bouwval
• aanbouwen
• afbouwen
• bebouwen
• herbouwen
• opbouwen
• onderbouwen
• verbouwen

Descendants

• Afrikaans: bou

---

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch buwan, from Proto-Germanic *būaną.

Verb

bouwen

1. to build, to found
2. to till, to work (land)
3. to inhabit, to dwell
4. to cultivate, to cherish

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Alternative forms

• buwen

Derived terms

• bouwinge
• gebouwen
• verbouwen
• volbouwen

Descendants

• Dutch: bouwen
  • Afrikaans: bou
• Limburgish: boewe

Further reading

• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bouwen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I