feil

See also: Feil and féil

Azerbaijani

Alternative forms

• feʼl (superseded)

Etymology

From Arabic فِعْل (fiʕl).

Noun

feil (definite accusative feilni, plural feillər)

1. (grammar) verb

   təsirli və təsirsiz feillər ― transitive and intransitive verbs

   feilin şəxsə görə dəyişməsi ― verb conjugation for person

   feilin məsdəri ― the infinitive form of the verb

Declension

Declension of feil

	singular	plural
nominative	feil	feillər
definite accusative	feili	feilləri
dative	feilə	feillərə
locative	feildə	feillərdə
ablative	feildən	feillərdən
definite genitive	feilin	feillərin

Possessive forms of feil

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilim	feillərim
sənin (“your”)	feilin	feillərin
onun (“his/her/its”)	feili	feilləri
bizim (“our”)	feilimiz	feillərimiz
sizin (“your”)	feiliniz	feilləriniz
onların (“their”)	feili or feilləri	feilləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimi	feillərimi
sənin (“your”)	feilini	feillərini
onun (“his/her/its”)	feilini	feillərini
bizim (“our”)	feilimizi	feillərimizi
sizin (“your”)	feilinizi	feillərinizi
onların (“their”)	feilini or feillərini	feillərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimə	feillərimə
sənin (“your”)	feilinə	feillərinə
onun (“his/her/its”)	feilinə	feillərinə
bizim (“our”)	feilimizə	feillərimizə
sizin (“your”)	feilinizə	feillərinizə
onların (“their”)	feilinə or feillərinə	feillərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdə	feillərimdə
sənin (“your”)	feilində	feillərində
onun (“his/her/its”)	feilində	feillərində
bizim (“our”)	feilimizdə	feillərimizdə
sizin (“your”)	feilinizdə	feillərinizdə
onların (“their”)	feilində or feillərində	feillərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdən	feillərimdən
sənin (“your”)	feilindən	feillərindən
onun (“his/her/its”)	feilindən	feillərindən
bizim (“our”)	feilimizdən	feillərimizdən
sizin (“your”)	feilinizdən	feillərinizdən
onların (“their”)	feilindən or feillərindən	feillərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimin	feillərimin
sənin (“your”)	feilinin	feillərinin
onun (“his/her/its”)	feilinin	feillərinin
bizim (“our”)	feilimizin	feillərimizin
sizin (“your”)	feilinizin	feillərinizin
onların (“their”)	feilinin or feillərinin	feillərinin

---

Dutch

Alternative forms

• feyl (obsolete)

Etymology

Borrowed from Middle French faille, from Old French faille, from Vulgar Latin *fallita.

Pronunciation

• IPA^(key): /fɛi̯l/
• Hyphenation: feil
• Rhymes: -ɛi̯l

Noun

feil f (plural feilen, diminutive feiltje n)

1. (archaic) error

   Synonyms: fout, gebrek

2. (obsolete) shortage, lack

   Synonyms: gebrek, tekort

Derived terms

• drukfeil
• feilbaar
• feilloos
• schrijffeil
• spelfeil
• taalfeil
• zetfeil

---

German

Etymology

From Middle High German veil, veile, from a conflation of Old High German feili ("good, trusty"; from Proto-Germanic *failijaz) and fali ("venal, for-sale"; from Proto-Germanic *faliz). Cognate with Dutch veil and Old Norse falr (> Danish, Norwegian, Swedish fal). Another cognates include Ancient Greek πωλέω (pōléō, “sell”).

Pronunciation

• IPA^(key): [faɪ̯l]
• Rhymes: -aɪ̯l

Adjective

feil (not comparable)

1. vendible, for sale (often used in constructions such as feil halten, feil stehen)

Derived terms

• feilbieten

Further reading

• “feil” in Duden online

---

Norwegian Bokmål

Etymology

Borrowed from Middle Low German feil, fēl, which is borrowed from Old French faille, which is derived from Latin fallō. Cognate with Danish fejl, Swedish fel, German Fehler and English fail.. Adverb and adjective derived from the noun.

Pronunciation

• IPA^(key): /fæɪl/

Adjective

feil (indeclinable)

1. wrong

Adverb

feil

1. wrong

Noun

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila or feilene)

1. error, mistake

Derived terms

• dobbeltfeil
• feilaktig
• feilmargin
• feilmelding
• feilplassert
• feiltoleranse
• feiltolke
• feilvare
• skrivefeil
• stavefeil
• trykkfeil

 

Further reading

• “feil” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Middle Low German [Term?], from French faille.

Pronunciation

• IPA^(key): /fæɪl/

Noun

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila)

1. error, mistake

Adjective

feil (indeclinable)

1. wrong

Adverb

feil

1. wrong

Derived terms

• feilaktig
• feilmargin
• feilmelding
• feilplassert
• feiltolke
• feilvare
• skrivefeil
• stavefeil
• trykkfeil

 

References

• “feil” in The Nynorsk Dictionary.

---

Old Irish

Verb

feil

1. Alternative form of fil

---

Volapük

Pronunciation

• IPA^(key): [feˈil]

Proper noun

feil

1. tilth

Declension

declension of feil

	singular
nominative	feil
genitive	feila
dative	feile
accusative	feili
vocative 1	o feil!
predicative 2	feilu

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

• feilan
• feilanik
• feilaläned
• feilam
• feilav