genieten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch genieten, from Old Dutch *giniotan, from Proto-Germanic *ganeutaną. Equivalent to ge- +‎ nieten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈnitə(n)/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧nie‧ten
• Rhymes: -itən

Verb

genieten

1. (intransitive) to enjoy oneself, to have a pleasant experience
2. (intransitive) to enjoy [+ van (object)]

   Geniet van het leven zolang het nog kan.

   Enjoy life while you still can.

3. (transitive) to enjoy, to use or benefit from

Inflection

Conjugation of genieten (strong class 2, prefixed)
infinitive	genieten
past singular	genoot
past participle	genoten
infinitive	genieten
gerund	genieten n
	present tense	past tense
1st person singular	geniet	genoot
2nd person sing. (jij)	geniet	genoot
2nd person sing. (u)	geniet	genoot
2nd person sing. (gij)	geniet	genoot
3rd person singular	geniet	genoot
plural	genieten	genoten
subjunctive sing.1	geniete	genote
subjunctive plur.1	genieten	genoten
imperative sing.	geniet
imperative plur.1	geniet
participles	genietend	genoten
1) Archaic.

Related terms

• genot
• nut

Descendants

• Afrikaans: geniet

---

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *giniotan, from Proto-Germanic *ganeutaną. Equivalent to ge- +‎ nieten.

Verb

genieten

1. to eat, to consume
2. to withstand, to endure [+genitive]
3. to profit from, to enjoy the benefit of [+genitive]

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: genieten
• Limburgish: genete

Further reading

• “ghenieten”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “genieten”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN