verbloemen

Dutch

Alternative forms

• verblommen (archaic)

Etymology

From bloem +‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvərˈblu.mə(n)/, /ˌvɛrˈblu.mə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧bloe‧men
• Rhymes: -umən

Verb

verbloemen

1. (intransitive, of a plant) to blossom again, bear (at least) a second bloom
2. (transitive) to ornate, to cover with flowers
3. (transitive) to veil, soften by euphemistic phrasing
4. (transitive) to excuse, treat apologetically
5. (transitive) to mask, hide (something unpleasant)
6. (transitive) to avoid, suppress, leave unspoken
7. (transitive) to personify
8. (transitive, chemistry) to effloresce, let crystallize

Inflection

Inflection of verbloemen (weak, prefixed)
infinitive	verbloemen
past singular	verbloemde
past participle	verbloemd
infinitive	verbloemen
gerund	verbloemen n
	present tense	past tense
1st person singular	verbloem	verbloemde
2nd person sing. (jij)	verbloemt	verbloemde
2nd person sing. (u)	verbloemt	verbloemde
2nd person sing. (gij)	verbloemt	verbloemde
3rd person singular	verbloemt	verbloemde
plural	verbloemen	verbloemden
subjunctive sing.1	verbloeme	verbloemde
subjunctive plur.1	verbloemen	verbloemden
imperative sing.	verbloem
imperative plur.1	verbloemt
participles	verbloemend	verbloemd
1) Archaic.

Synonyms

• (blossom again): herbloeien
• (ornate, cover with flowers): bebloemen
• (veil): inkleden, verhullen
• (excuse): goedpraten, vergoelijken, verschonen
• (mask): maskeren
• (avoid): omzeilen
• (let crystallize): uitkristalliseren

Derived terms

• onverbloemd
• verbloemenderwijze
• verbloemer
• verbloeming
• verbloemsel