помести

Macedonian

Verb

помести • (pomesti) third-singular present, pf (imperfective поместува)

1. (transitive) to move, shift

Conjugation

Conjugation of помести (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	поместел	поместил	adjectival participle	поместен
feminine	поместела	поместила	adverbial participle	—
neuter	поместело	поместило	verbal noun	—
plural	поместеле	поместиле	perfect participle	поместено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	поместам	поместев	поместив	—
2nd singular	поместиш	поместеше	помести	помести
3rd singular	помести	поместеше	помести	—
1st plural	поместиме	поместевме	поместивме	—
2nd plural	поместите	поместевте	поместивте	поместете
3rd plural	поместат	поместеа	поместија	—
Compound tenses
perfect	сум поместил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам поместено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев поместил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав поместено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал поместено		perfect of има + perfect participle
future	ќе поместам		ќе + present
има-future	ќе имам поместено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе поместев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав поместено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум поместел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал поместено		future reported of има + perfect participle
conditional	би поместил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал поместено		conditional of има + perfect participle

---

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [pəmʲɪˈsʲtʲi]

Etymology 1

Verb

помести́ • (pomestí) pf (imperfective мести́)

1. to sweep (for a while)
2. (impersonal) to snow strongly, to blizzard

   помело́ ― pomeló ― there was a snowstorm

Conjugation

Conjugation of помести́ (class 7b/b⑨ perfective transitive)

Note: For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
¹ Dated.

perfective aspect
infinitive	помести́ pomestí
participles	present tense	past tense
active	—	помётший pomjótšij
passive	—	пометённый pometjónnyj
adverbial	—	пометя́ pometjá, помётши1 pomjótši1
	present tense	future tense
1st singular (я)	—	помету́ pometú
2nd singular (ты)	—	пометёшь pometjóšʹ
3rd singular (он/она́/оно́)	—	пометёт pometjót
1st plural (мы)	—	пометём pometjóm
2nd plural (вы)	—	пометёте pometjóte
3rd plural (они́)	—	помету́т pometút
imperative	singular	plural
	помети́ pometí	помети́те pometíte
past tense	singular	plural (мы/вы/они́)
masculine (я/ты/он)	помёл pomjól	помели́ pomelí
feminine (я/ты/она́)	помела́ pomelá
neuter (оно́)	помело́ pomeló

Etymology 2

Verb

помести́ • (pomestí)

1. second-person singular imperative perfective of помести́ть (pomestítʹ)

---

Serbo-Croatian

Etymology

по- +‎ мести

Pronunciation

• IPA^(key): /pǒmesti/
• Hyphenation: по‧мес‧ти

Verb

по̀мести pf (Latin spelling pòmesti)

1. (transitive) to sweep (clean (a surface) by means of a stroking motion of a broom or brush)

   помео сам собу метлом — I swept my room with a broom

2. (transitive) to disperse, dispel, sweep away (of wind)

   помести лишће — to sweep away leaves

3. (transitive) to crush (completely defeat somebody)

   помести непријатеље — to crush enemies

Conjugation

Conjugation of помести

Infinitive: помести		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: по̀ме̄вши		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ја	ти	он / она / оно	ми	ви	они / оне / она
Present		пометем	пометеш	помете	пометемо	пометете	помету
Future	Future I	помест ћу1 помешћу	помест ћеш1 помешћеш	помест ће1 помешће	помест ћемо1 помешћемо	помест ћете1 помешћете	помест ће1 помешће
	Future II	бу̏де̄м помео2	бу̏де̄ш помео2	бу̏де̄ помео2	бу̏де̄мо помели2	бу̏де̄те помели2	бу̏дӯ помели2
Past	Perfect	помео сам2	помео си2	помео је2	помели смо2	помели сте2	помели су2
	Pluperfect3	би̏о сам помео2	би̏о си помео2	би̏о је помео2	би́ли смо помели2	би́ли сте помели2	би́ли су помели2
	Aorist	пометох	помете	помете	пометосмо	пометосте	пометоше
Conditional I		помео бих2	помео би2	помео би2	помели бисмо2	помели бисте2	помели би2
Conditional II4		би̏о бих помео2	би̏о би помео2	би̏о би помео2	би́ли бисмо помели2	би́ли бисте помели2	би́ли би помели2
Imperative		—	помети	—	пометимо	пометите	—
Active past participle		помео m / помела f / помело n			помели m / помеле f / помела n
Passive past participle		пометен m / пометена f / пометено n			пометени m / пометене f / пометена n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.   *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.