föhnen

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 16:09, 27 August 2022.
Jump to navigation Jump to search
See also: Föhnen

Dutch

Pronunciation

Etymology 1

Borrowed from German föhnen or from föhn +‎ -en.

Verb

föhnen

  1. (transitive, intransitive) to blow-dry [from 1930s]
    • 1937 December 20, "", De Locomotief, vol. 86, no. 293, part 4, page 1.
      Boomen worden „geföhnd”. — In Californië tracht men de sinaasappelboomen tegen koude te beschermen door met een groote machine warme lucht door de takken te blazen.
      Trees are "blow-dried". — In California it is being attempted to protect orange trees against the cold by blowing warm air through the branches with a large machine.
    • 1938, Emmy Belinfante-Belinfante, Wisselend getij, Valkhoff & Co. (publ., 2nd ed., original from 1934), page 8.
      „Zal ik je even föhnen?”
      „Graag.”
      Pim schudde als een jonge hond de waterdruppels van zich af, zette zich dan om geföhnd te worden.
      "Would you like me to blow-dry you?"
      "I'd love that."
      Pim shook the drops of water off her like a young dog and then sat down to be blow-dried.
    • 1950 January 5, "Hoenders moeten eerst in 't bad en dat eist zeer veel zorg", Het Parool, vol. 10, no. 1532, page 2.
      NOG EVEN WAT NA-FÖHNEN en dan moet de broeitemperatuur in het kamertje de rest doen.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1958 May 14, "Opening heren-kapsalon J. Heerkens", Nieuwe Tilburgsche Courant, vol. 80, no. 24217, page 3.
      In de nieuwe salon is er nog wat plaats over voor wassen, hoogtezon, föhnen etc.
      (please add an English translation of this quotation)
Inflection
Conjugation of föhnen (weak)
infinitive föhnen
past singular föhnde
past participle geföhnd
infinitive föhnen
gerund föhnen n
present tense past tense
1st person singular föhn föhnde
2nd person sing. (jij) föhnt, föhn2 föhnde
2nd person sing. (u) föhnt föhnde
2nd person sing. (gij) föhnt föhnde
3rd person singular föhnt föhnde
plural föhnen föhnden
subjunctive sing.1 föhne föhnde
subjunctive plur.1 föhnen föhnden
imperative sing. föhn
imperative plur.1 föhnt
participles föhnend geföhnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

föhnen

  1. plural of föhn

German

Etymology

From Föhn.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈføːnən/
  • Audio:(file)

Verb

föhnen (weak, third-person singular present föhnt, past tense föhnte, past participle geföhnt, auxiliary haben)

  1. to blow-dry

Conjugation

Further reading

  • föhnen” in Duden online
  • föhnen” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache