durum

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Allahverdi Verdizade (talk | contribs) as of 21:14, 16 September 2022.
Jump to navigation Jump to search
See also: dürüm

English

Durum wheat (Triticum durum)

Etymology

Borrowing from Latin dūrum, nominative neuter singular of dūrus (hard). Doublet of dour and dure.

Pronunciation

  • Lua error in Module:parameters at line 360: Parameter 1 should be a valid language or etymology language code; the value "UK" is not valid. See WT:LOL and WT:LOL/E. IPA(key): /ˈdjuːɹəm/, /ˈdʌ.ɹəm/
  • Audio (UK):(file)
  • Homophone: Durham

Noun

durum (usually uncountable, plural durums)

  1. (often used attributively) Ellipsis of durum wheat.
    durum pasta
    durum bread
    • 1933 October, Glenn S. Smith, J. Allen Clark, Inheritance of Stem-Rust reaction and Correlation of Characters in Pentad, Nodak, and Akrona Durum-Wheat Crosses, U.S. Department of Agriculture, Technical Bulletin 385, page 2,
      Much has been done in crossing Triticum durum Desf. and T. vulgare Vill.2 in an attempt to produce common wheats that are as resistant to stem rust as are the durums.
    • 2003 October, Commission staff, Durum and Hard Red Spring Wheat From Canada, U.S. International Trade Commission, Publication 3639, page V-5,
      The Minneapolis Grain Exchange stated that durum is a small volume commodity with very specific uses. The durum futures contract traded sporadically for several years, and the Exchange declared the durum futures market dormant after there were no trades and no open interest in any futures contracts.
    • 2012, Ruby Parker Puckett, Foodservice Manual for Health Care Institutions, Wiley (Jossey-Bass), 4th Edition, page 397,
      Water is added to a mixture of durum meal or flour, semolina, and farina to make dough that is forced through dies to make tubular macaroni products and cord-like spaghetti.

Translations


Azerbaijani

Etymology

From dur (to stand) +‎ -um. The sense 'situation' may be a semantic borrowing from Turkish durum.

Pronunciation

Noun

durum (definite accusative durumu, plural durumlar)[1][2]

  1. firmness, steadfastness
    Synonyms: davam, dözüm, tab, səbat
  2. tenacity, endurance
    Synonyms: davamlılıq, möhkəmlik
  3. nutritional value
    Synonyms: doyumluluq, qidalılıq
  4. abutment, pier
  5. standing
    Synonym: dayanacaq
  6. hard and fine sand or soil
  7. situation
    Synonym: vəziyyət
    ölkədəki siyasi durumpolitical situation in the country
  8. condition, status, state
    Synonym: hal
    sağlamlıq durumuhealth status, state of health

Declension

    Declension of durum
singular plural
nominative durum
durumlar
definite accusative durumu
durumları
dative duruma
durumlara
locative durumda
durumlarda
ablative durumdan
durumlardan
definite genitive durumun
durumların
    Possessive forms of durum
nominative
singular plural
mənim (my) durumum durumlarım
sənin (your) durumun durumların
onun (his/her/its) durumu durumları
bizim (our) durumumuz durumlarımız
sizin (your) durumunuz durumlarınız
onların (their) durumu or durumları durumları
accusative
singular plural
mənim (my) durumumu durumlarımı
sənin (your) durumunu durumlarını
onun (his/her/its) durumunu durumlarını
bizim (our) durumumuzu durumlarımızı
sizin (your) durumunuzu durumlarınızı
onların (their) durumunu or durumlarını durumlarını
dative
singular plural
mənim (my) durumuma durumlarıma
sənin (your) durumuna durumlarına
onun (his/her/its) durumuna durumlarına
bizim (our) durumumuza durumlarımıza
sizin (your) durumunuza durumlarınıza
onların (their) durumuna or durumlarına durumlarına
locative
singular plural
mənim (my) durumumda durumlarımda
sənin (your) durumunda durumlarında
onun (his/her/its) durumunda durumlarında
bizim (our) durumumuzda durumlarımızda
sizin (your) durumunuzda durumlarınızda
onların (their) durumunda or durumlarında durumlarında
ablative
singular plural
mənim (my) durumumdan durumlarımdan
sənin (your) durumundan durumlarından
onun (his/her/its) durumundan durumlarından
bizim (our) durumumuzdan durumlarımızdan
sizin (your) durumunuzdan durumlarınızdan
onların (their) durumundan or durumlarından durumlarından
genitive
singular plural
mənim (my) durumumun durumlarımın
sənin (your) durumunun durumlarının
onun (his/her/its) durumunun durumlarının
bizim (our) durumumuzun durumlarımızın
sizin (your) durumunuzun durumlarınızın
onların (their) durumunun or durumlarının durumlarının

References

  1. ^ Tağıyev M. T. et al., editors (2006), “durum”, in Azərbaycanca-rusca lüğət [Azerbaijani–Russian Dictionary], volume I, Baku: Şərq-Qərb, page 861b
  2. ^ Orucov, Əliheydər, editor (2006), “durum”, in Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti [Explanatory Dictionary of the Azerbaijani Language]‎[1] (in Azerbaijani), volume I, Baku: Şərq-Qərb, page 708b

Latin

Adjective

(deprecated template usage) dūrum

  1. nominative neuter singular of dūrus

Old Norse

Noun

durum f pl

  1. dative indefinite of dyrr

Turkish

Etymology

A 1930’s coinage. Partially replaced hâl and vaziyet. Surface etymology is dur- (to stand, remain) + -um. Cognate with Old Turkic 𐱃𐰆𐰺𐰢 (turum, stature, height).

Noun

durum (definite accusative durumu, plural durumlar)

  1. situation; status, condition

Declension

Inflection
Nominative durum
Definite accusative durumu
Singular Plural
Nominative durum durumlar
Definite accusative durumu durumları
Dative duruma durumlara
Locative durumda durumlarda
Ablative durumdan durumlardan
Genitive durumun durumların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular durumum durumlarım
2nd singular durumun durumların
3rd singular durumu durumları
1st plural durumumuz durumlarımız
2nd plural durumunuz durumlarınız
3rd plural durumları durumları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular durumumu durumlarımı
2nd singular durumunu durumlarını
3rd singular durumunu durumlarını
1st plural durumumuzu durumlarımızı
2nd plural durumunuzu durumlarınızı
3rd plural durumlarını durumlarını
Dative
Singular Plural
1st singular durumuma durumlarıma
2nd singular durumuna durumlarına
3rd singular durumuna durumlarına
1st plural durumumuza durumlarımıza
2nd plural durumunuza durumlarınıza
3rd plural durumlarına durumlarına
Locative
Singular Plural
1st singular durumumda durumlarımda
2nd singular durumunda durumlarında
3rd singular durumunda durumlarında
1st plural durumumuzda durumlarımızda
2nd plural durumunuzda durumlarınızda
3rd plural durumlarında durumlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular durumumdan durumlarımdan
2nd singular durumundan durumlarından
3rd singular durumundan durumlarından
1st plural durumumuzdan durumlarımızdan
2nd plural durumunuzdan durumlarınızdan
3rd plural durumlarından durumlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular durumumun durumlarımın
2nd singular durumunun durumlarının
3rd singular durumunun durumlarının
1st plural durumumuzun durumlarımızın
2nd plural durumunuzun durumlarınızın
3rd plural durumlarının durumlarının

Synonyms

Derived terms