hal

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Hal, HAL, hâl, hál, hàl, häl, hål, hæl, ħal, Ħal, and -hal

Azerbaijani[edit]

Other scripts
Cyrillic һал
Abjad حال

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic حَال (ḥāl).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

hal (definite accusative halı, sound plural hallar, broken plural əhval)

  1. condition, state
    Synonyms: vəziyyət, durum
  2. state of mind, mood
    Synonym: əhval-ruhiyyə
  3. the physical or mental strength to do something
    Synonyms: güc, qüvvət, taqət
  4. (grammar) case
    Azərbaycan dilində ismin 6 halı var.Nouns have 6 [grammatical] cases in Azerbaijani.

Declension[edit]

    Declension of hal
singular plural
sound broken
nominative hal
hallar
əhval
definite accusative halı
halları
əhvalı
dative hala
hallara
əhvala
locative halda
hallarda
əhvalda
ablative haldan
hallardan
əhvaldan
definite genitive halın
halların
əhvalın
    Possessive forms of hal
nominative
singular plural
sound broken
mənim (my) halım hallarım əhvalım
sənin (your) halın halların əhvalın
onun (his/her/its) halı halları əhvalı
bizim (our) halımız hallarımız əhvalımız
sizin (your) halınız hallarınız əhvalınız
onların (their) halı or halları halları əhvalı
accusative
singular plural
sound broken
mənim (my) halımı hallarımı əhvalımı
sənin (your) halını hallarını əhvalını
onun (his/her/its) halını hallarını əhvalını
bizim (our) halımızı hallarımızı əhvalımızı
sizin (your) halınızı hallarınızı əhvalınızı
onların (their) halını or hallarını hallarını əhvalını
dative
singular plural
sound broken
mənim (my) halıma hallarıma əhvalıma
sənin (your) halına hallarına əhvalına
onun (his/her/its) halına hallarına əhvalına
bizim (our) halımıza hallarımıza əhvalımıza
sizin (your) halınıza hallarınıza əhvalınıza
onların (their) halına or hallarına hallarına əhvalına
locative
singular plural
sound broken
mənim (my) halımda hallarımda əhvalımda
sənin (your) halında hallarında əhvalında
onun (his/her/its) halında hallarında əhvalında
bizim (our) halımızda hallarımızda əhvalımızda
sizin (your) halınızda hallarınızda əhvalınızda
onların (their) halında or hallarında hallarında əhvalında
ablative
singular plural
sound broken
mənim (my) halımdan hallarımdan əhvalımdan
sənin (your) halından hallarından əhvalından
onun (his/her/its) halından hallarından əhvalından
bizim (our) halımızdan hallarımızdan əhvalımızdan
sizin (your) halınızdan hallarınızdan əhvalınızdan
onların (their) halından or hallarından hallarından əhvalından
genitive
singular plural
sound broken
mənim (my) halımın hallarımın əhvalımın
sənin (your) halının hallarının əhvalının
onun (his/her/its) halının hallarının əhvalının
bizim (our) halımızın hallarımızın əhvalımızın
sizin (your) halınızın hallarınızın əhvalınızın
onların (their) halının or hallarının hallarının əhvalının

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • hal” in Obastan.com.

Burushaski[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

hal (plural haljo)

  1. fox

References[edit]

Sadaf Munshi (2015), “Word Lists”, in Burushaski Language Documentation Project[2].

Chut[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Vietic *haːr; cognate with Vietnamese hai, Muong hal.

Pronunciation[edit]

Numeral[edit]

hal

  1. two

Czech[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

hal

  1. second-person singular imperative of halit

Danish[edit]

Etymology 1[edit]

Old Norse hǫll (large living room)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

hal c (singular definite hallen, plural indefinite haller)

  1. hall
  2. sports centre
Inflection[edit]
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See hale.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

hal

  1. imperative of hale

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch halle, from Old Dutch *halla, from Proto-West Germanic *hallu, from Proto-Germanic *hallō, ultimately from Proto-Indo-European *ḱel- (to hide, cover, conceal).

Cognate with Low German Hall, German Halle, English hall, Danish hall.

Noun[edit]

hal f (plural hallen, diminutive halletje n)

  1. hall, hallway
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Negerhollands: hal
  • Papiamentu: hal (dated)

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

hal n (plural hallen, diminutive halletje n)

  1. frozen ground

Haida[edit]

Pronoun[edit]

hal

  1. he, she, it (3rd person singular personal pronoun, weak-A or weak-B)
  2. his, her, its, their (3rd person possessive pronoun, weak-B)

Usage notes[edit]

  • Weak pronouns are placed right before the verb; strong pronouns are placed at the start of the sentence (focus position) and are followed by the focus marker uu.
  • Some Haida verbs use pronouns from set A, while other verbs need pronouns from set B.

See also[edit]

Hungarian[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Proto-Uralic *kala. Cognates include Northern Khanty [script needed] (χŭᴧ), Northern Mansi [script needed] (χūl), Erzya and Moksha кал (kal), Finnish and Estonian kala.[1][2]

Noun[edit]

hal (plural halak)

  1. fish
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative hal halak
accusative halat halakat
dative halnak halaknak
instrumental hallal halakkal
causal-final halért halakért
translative hallá halakká
terminative halig halakig
essive-formal halként halakként
essive-modal
inessive halban halakban
superessive halon halakon
adessive halnál halaknál
illative halba halakba
sublative halra halakra
allative halhoz halakhoz
elative halból halakból
delative halról halakról
ablative haltól halaktól
non-attributive
possessive - singular
halé halaké
non-attributive
possessive - plural
haléi halakéi
Possessive forms of hal
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. halam halaim
2nd person sing. halad halaid
3rd person sing. hala halai
1st person plural halunk halaink
2nd person plural halatok halaitok
3rd person plural haluk halaik
Derived terms[edit]
Compound words with this term at the beginning
Compound words with this term at the end
Expressions

Etymology 2[edit]

From Proto-Uralic *kale-. Cognates include Northern Mansi хо̄луӈкве (hōluňkwe), Finnish kuolla, Erzya and Moksha куломс (kuloms).

Verb[edit]

hal

  1. (intransitive) to die (to stop living; to become dead)
    Perfective: meghal
Usage notes[edit]

This form normally occurs when a verbal prefix is separated from the verb:

Conjugation[edit]
Derived terms[edit]

(With verbal prefixes):

Compound words
Expressions
Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Entry #228 in Uralonet, online Uralic etymological database of the Hungarian Research Centre for Linguistics.
  2. ^ hal in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading[edit]

  • (fish): hal in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • (to die): hal in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Icelandic[edit]

Noun[edit]

hal

  1. indefinite accusative singular of halur
  2. indefinite dative singular of halur

Indonesian[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Malay hal, from Arabic حَال (ḥāl).[1]

Noun[edit]

hal (plural hal-hal, first-person possessive halku, second-person possessive halmu, third-person possessive halnya)

  1. circumstance, state, condition
  2. affair, case, problem, thing
  3. cause
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun[edit]

hal (plural hal-hal, first-person possessive halku, second-person possessive halmu, third-person possessive halnya)

  1. (colloquial) galvanized sheet iron

References[edit]

  1. ^ Erwina Burhanuddin; Abdul Gaffar Ruskhan; R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading[edit]

Luxembourgish[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

hal

  1. second-person singular imperative of halen

Maleng[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Vietic *haːr, from Proto-Mon-Khmer *ɓaar; cognate with Vietnamese hai.

Pronunciation[edit]

Numeral[edit]

hal

  1. two

Middle English[edit]

Etymology 1[edit]

Noun[edit]

hal (plural hales)

  1. Alternative form of halle (hall)

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

hal (plural halles)

  1. Alternative form of al (awl)

Etymology 3[edit]

Noun[edit]

hal (plural hales)

  1. Alternative form of hale (nook, cranny)

Etymology 4[edit]

Adjective[edit]

hal

  1. (Northern) Alternative form of hole (healthy, whole)
Descendants[edit]

Etymology 5[edit]

Verb[edit]

hal

  1. simple past of helen (to cover)
    Synonym: heled

Muong[edit]

Muong cardinal numbers
 <  1 2 3  > 
    Cardinal : hal

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Vietic *haːr, from Proto-Mon-Khmer *ɓaar; cognate with Vietnamese hai.

Pronunciation[edit]

Numeral[edit]

hal

  1. (Mường Bi, cardinal numbers) two

Old English[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *hail, from Proto-Germanic *hailaz, from Proto-Indo-European *kéh₂ilos (healthy, whole, intact, well-omened).

Cognate with Old Frisian hēl (West Frisian hiel), Old Saxon hēl (Low German hel, heel, heil) Dutch heel, geheel (healthy), Old High German heil (German heil (healthy)), Old Norse heill (Danish and Swedish hel (whole)), Gothic 𐌷𐌰𐌹𐌻𐍃 (hails), Vandalic eils. The Proto-Indo-European root is also the source of Old Church Slavonic целъ (celŭ) (Russian це́лый (célyj, whole, healthy)), Ancient Greek κοῖλυ (koîlu, goodness, beauty), Welsh coel (sign).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

hāl

  1. sound, healthy, intact
    • Iosep axode hwæðer hira fæder wære hal.
      Joseph asked whether their father was well.
      (Genesis)
    • late 9th century, King Alfred's translation of Saint Augustine's Soliloquies
      Gyf þonne ǣfre gebyreð þæt þū þē ful hālne and ful trumne ongytst, and hæafst æalle þīne frēond myd þē, ǣġðer ge on mōde ge on līchaman, and on ðām ilcan worce and on ðām ylcan willum ðe ðē best lyst dōn, hweðer þū ðonne wille bēon āwiht blīðe?
      If then it ever happen that thou shalt find thyself full whole and full strong, and hast all thy friends with thee, both in mind and in body, and in that same work and in that same will which pleaseth thee best to do, wilt thou then be happy at all?
  2. whole, undivided

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /xal/
  • Rhymes: -al
  • Syllabification: hal

Noun[edit]

hal f

  1. genitive plural of hala

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish حال (hal), from Arabic حَال (ḥāl).

Noun[edit]

hal n (uncountable)

  1. situation or condition, most often a bad one
    El a ajuns într-un asemenea hal încât e nevoit să își vândă hainele.
    He's got into such a situation that he needs to sell his clothes.
  2. way (with a negative connotation)
    Doar uitați-vă în ce hal se îmbracă!
    Just look at the way she dresses!

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Sumerian[edit]

Romanization[edit]

hal

  1. Romanization of 𒄬 (ḫal)

Swedish[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse háll.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

hal (comparative halare, superlative halast)

  1. slippery (having low friction (and therefore being easy to slip on))
  2. slippery (evasive (and dishonest))

Declension[edit]

Inflection of hal
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular hal halare halast
Neuter singular halt halare halast
Plural hala halare halast
Masculine plural3 hale halare halast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 hale halare halaste
All hala halare halaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Related terms[edit]

References[edit]

Tagalog[edit]

Adverb[edit]

hal (Baybayin spelling ᜑᜎ᜔)

  1. Abbreviation of halimbawa: e.g.; for example

Tho[edit]

Tho cardinal numbers
 <  1 2 3  > 
    Cardinal : hal

Etymology[edit]

From Proto-Vietic *haːr; cognate with Vietnamese hai, Muong hal.

Pronunciation[edit]

Numeral[edit]

hal

  1. two

Turkish[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from French halle.

Noun[edit]

hal (definite accusative hali, plural haller)

  1. covered market
    Can halden 3 kilo elma aldı.
    Can bought 3 kilos of apple from the covered market
Declension[edit]
Inflection
Nominative hal
Definite accusative hali
Singular Plural
Nominative hal haller
Definite accusative hali halleri
Dative hale hallere
Locative halde hallerde
Ablative halden hallerden
Genitive halin hallerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular halim hallerim
2nd singular halin hallerin
3rd singular hali halleri
1st plural halimiz hallerimiz
2nd plural haliniz halleriniz
3rd plural halleri halleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular halimi hallerimi
2nd singular halini hallerini
3rd singular halini hallerini
1st plural halimizi hallerimizi
2nd plural halinizi hallerinizi
3rd plural hallerini hallerini
Dative
Singular Plural
1st singular halime hallerime
2nd singular haline hallerine
3rd singular haline hallerine
1st plural halimize hallerimize
2nd plural halinize hallerinize
3rd plural hallerine hallerine
Locative
Singular Plural
1st singular halimde hallerimde
2nd singular halinde hallerinde
3rd singular halinde hallerinde
1st plural halimizde hallerimizde
2nd plural halinizde hallerinizde
3rd plural hallerinde hallerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular halimden hallerimden
2nd singular halinden hallerinden
3rd singular halinden hallerinden
1st plural halimizden hallerimizden
2nd plural halinizden hallerinizden
3rd plural hallerinden hallerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular halimin hallerimin
2nd singular halinin hallerinin
3rd singular halinin hallerinin
1st plural halimizin hallerimizin
2nd plural halinizin hallerinizin
3rd plural hallerinin hallerinin

Etymology 2[edit]

From Ottoman Turkish حل, from Arabic حَلّ (ḥall).

Noun[edit]

hal (definite accusative halli, plural haller)

  1. solution
    Synonym: çözüm
    Meselenin hallini üzerine aldı.
    [He/She/It] took the solution of the issue on [him/her/it]self.
Usage notes[edit]
  • Not to be confused with hâl (situation or grammar case)
Declension[edit]
Inflection
Nominative hal
Definite accusative halli
Singular Plural
Nominative hal haller
Definite accusative halli halleri
Dative halle hallere
Locative halde hallerde
Ablative halden hallerden
Genitive hallin hallerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular hallim hallerim
2nd singular hallin hallerin
3rd singular halli halleri
1st plural hallimiz hallerimiz
2nd plural halliniz halleriniz
3rd plural halleri halleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular hallimi hallerimi
2nd singular hallini hallerini
3rd singular hallini hallerini
1st plural hallimizi hallerimizi
2nd plural hallinizi hallerinizi
3rd plural hallerini hallerini
Dative
Singular Plural
1st singular hallime hallerime
2nd singular halline hallerine
3rd singular halline hallerine
1st plural hallimize hallerimize
2nd plural hallinize hallerinize
3rd plural hallerine hallerine
Locative
Singular Plural
1st singular hallimde hallerimde
2nd singular hallinde hallerinde
3rd singular hallinde hallerinde
1st plural hallimizde hallerimizde
2nd plural hallinizde hallerinizde
3rd plural hallerinde hallerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular hallimden hallerimden
2nd singular hallinden hallerinden
3rd singular hallinden hallerinden
1st plural hallimizden hallerimizden
2nd plural hallinizden hallerinizden
3rd plural hallerinden hallerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular hallimin hallerimin
2nd singular hallinin hallerinin
3rd singular hallinin hallerinin
1st plural hallimizin hallerimizin
2nd plural hallinizin hallerinizin
3rd plural hallerinin hallerinin
Related terms[edit]

References[edit]

Zazaki[edit]

Etymology[edit]

From Arabic حَال (ḥāl).

Noun[edit]

hal

  1. state, condition
  2. (grammar) case