deli

See also: délì, déli, dēli, déłí, Deli, and Déli

English

Etymology

1954. Clipped from English delicatessen, from German, from French, from Latin. See delicatessen for more.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɛli/
• Homophone: Delhi
• Rhymes: -ɛli

Noun

deli ‎(plural delis)

1. (informal) A shop that sells cooked or prepared food ready for serving.

   Delis usually offer a broader, fresher menu than fast food chains.‎

   • 2013 July 26, Nick Miroff, “Mexico gets a taste for eating insects …”, in The Guardian Weekly, volume 189, number 7, page 32:

     The San Juan market is Mexico City's most famous deli of exotic meats, where an adventurous shopper can hunt down hard-to-find critters such as ostrich, wild boar and crocodile.

2. (informal) Food sold at a delicatessen.

Translations

shop that sells cooked or prepared food ready for serving

• Chinese:

  Mandarin: 熟食店 ‎(shúshídiàn)

• Norwegian:

  Bokmål: delikatessebutikk m

  Nynorsk: delikatessebutikk m

• Russian: гастроно́м (ru) m ‎(gastronóm), деликате́сы (ru) m pl ‎(delikatɛ́sy)

food sold at a delicatessen.

Anagrams

• diel, idle, lied

---

Hungarian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɛli]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: de‧li

Adjective

deli (comparative delibb, superlative legdelibb)

1. (archaic) stalwart, athletic (figure), well-built (person)

---

Portuguese

Verb

deli

1. first-person singular preterite of delir

---

Turkish

Etymology

From Old Turkic telü, from Proto-Turkic *tälig, *dẹ̄l(b)ü- ‎(“mad, stupid”).

Pronunciation

• IPA^(key): dɛli

Noun

deli ‎(definite accusative deliyi, plural deliler)

1. mad, insane

Declension

declension of deli

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	deli	deliler
definite accusative (belirtme)	deliyi	delileri
dative (yönelme)	deliye	delilere
locative (bulunma)	delide	delilerde
ablative (çıkma)	deliden	delilerden
genitive (tamlayan)	delinin	delilerin

possessive forms of deli

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	delim	delilerim
definite accusative (belirtme)	delimi	delilerimi
dative (yönelme)	delime	delilerime
locative (bulunma)	delimde	delilerimde
ablative (çıkma)	delimden	delilerimden
genitive (tamlayan)	delimin	delilerimin
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	delin	delilerin
definite accusative (belirtme)	delini	delilerini
dative (yönelme)	deline	delilerine
locative (bulunma)	delinde	delilerinde
ablative (çıkma)	delinden	delilerinden
genitive (tamlayan)	delinin	delilerinin
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	delisi	delileri
definite accusative (belirtme)	delisini	delilerini
dative (yönelme)	delisine	delilerine
locative (bulunma)	delisinde	delilerinde
ablative (çıkma)	delisinden	delilerinden
genitive (tamlayan)	delisinin	delilerinin
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	delimiz	delilerimiz
definite accusative (belirtme)	delimizi	delilerimizi
dative (yönelme)	delimize	delilerimize
locative (bulunma)	delimizde	delilerimizde
ablative (çıkma)	delimizden	delilerimizden
genitive (tamlayan)	delimizin	delilerimizin
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	deliniz	delileriniz
definite accusative (belirtme)	delinizi	delilerinizi
dative (yönelme)	delinize	delilerinize
locative (bulunma)	delinizde	delilerinizde
ablative (çıkma)	delinizden	delilerinizden
genitive (tamlayan)	delinizin	delilerinizin
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	delileri	delileri
definite accusative (belirtme)	delilerini	delilerini
dative (yönelme)	delilerine	delilerine
locative (bulunma)	delilerinde	delilerinde
ablative (çıkma)	delilerinden	delilerinden
genitive (tamlayan)	delilerinin	delilerinin

predicative forms of deli

simple present	singular	plural
ben (I am)	deliyim	delilerim*
sen (you are)	delisin	delilersin*
o (he/she/it is)	deli / delidir	deliler* / delilerdir*
biz (we are)	deliyiz	delileriz
siz (you are)	delisiniz	delilersiniz
onlar (they are)	deliler	delilerdir
simple past	singular	plural
ben (I was)	deliydim	delilerdim*
sen (you were)	deliydin	delilerdin*
o (he/she/it was)	deliydi	delilerdi*
biz (we were)	deliydik	delilerdik
siz (you were)	deliydiniz	delilerdiniz
onlar (they were)	deliydiler	delilerdi
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	deliymişim	delilermişim*
sen (you were)	deliymişsin	delilermişsin*
o (he/she/it was)	deliymiş	delilermiş*
biz (we were)	deliymişiz	delilermişiz
siz (you were)	deliymişsiniz	delilermişsiniz
onlar (they were)	deliymişler	delilermiş
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.

---

Volapük

Noun

deli

1. accusative singular of del

---

Welsh

Pronunciation

• (North Wales) IPA^(key): /ˈdɛlɨ̞/
• (South Wales) IPA^(key): /ˈdeːlɪ/

Verb

deli

1. Soft mutation of teli.