dal

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: dał, dál, dâl, -dal, -dál, Dal, and дал

Contents

Translingual[edit]

Symbol[edit]

dal

  1. (metrology) Symbol for the decaliter (decalitre), an SI unit of fluid measure equal to 101 liters (litres).

English[edit]

Noun[edit]

dal (plural dals)

  1. Alternative spelling of dahl

Anagrams[edit]

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch dal, from Old Dutch dal, from Proto-Germanic *dala- (“valley, dale”), from *dʰol-, *dʰel- (“an arch, vaulting, curve, curvature, cavity”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal (plural dale)

  1. valley

References[edit]

Albanian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Albanian *dala, from Proto-Indo-European *dʰelh₁- (compare Ancient Greek θάλλω (thállō) ‘to grow, bloom, thrive’, Welsh deillio ‘to emanate, derive’)[1].

Verb[edit]

dal (first-person singular past tense dola, participle dalë)

  1. I exit, go out
  2. I leave
conjugation of dal
participle
(pjesorja) 		dalë
gerund — present
(përcjellorja — koha e tashme) 		duke dalë
gerund — past
(përcjellorja — koha e kryer) 		duke pasë dalë
infinitive
(paskajorja) 		për të dalë
singular
(numri njëjës) 		plural
(numri shumës)
1st person
(veta e parë) 		2nd person
(veta e dytë) 		3rd person
(veta e tretë) 		1st person
(veta e parë) 		2nd person
(veta e dytë) 		3rd person
(veta e tretë)
indicative
(mënyra dëftore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme) 		dal del del dalim dalni dalin
imperfect
(koha e pakryer) 		dilja dilje dilte dilnim dilnit dilnin
simple past
(koha e kryer e thjeshtë) 		dola dole doli dolëm dolët dolën
perfect
(koha e kryer) 		kam dalë ke dalë ka dalë kemi dalë keni dalë kanë dalë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar) 		pata dalë pate dalë pati dalë patëm dalë patët dalë patën dalë
future
(koha e ardhme) 		do të dal do të dalësh do të dalë do të dalim do të dalni do të dalin
future perfect
(koha e ardhme e përparme) 		do të kem dalë do të kesh dalë do të ketë dalë do të kemi dalë do të keni dalë do të kenë dalë
subjunctive
(mënyra lidhore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme) 		të dal të dalësh të dalë të dalim të dalni të dalin
past
(koha e pakryer) 		të dilja të dilje të dilte të dilnim të dilnit të dilnin
perfect
(koha e kryer) 		të kem dalë të kesh dalë të ketë dalë të kemi dalë të keni dalë të kenë dalë
pluperfect
(koha e kryer e tejshkuar) 		të kisha dalë të kishe dalë të kishte dalë të kishim dalë të kishit dalë të kishin dalë
conditional
(mënyra kushtore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme) 		do të dilja do të dilje do të dilte do të dilnim do të dilnit do të dilnin
perfect
(koha e kryer) 		do të kisha dalë do të kishe dalë do të kishte dalë do të kishim dalë do të kishit dalë do të kishin dalë
optative
(mënyra dëshirore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme) 		dalsha dalsh daltë dalshim dalshit dalshin
perfect
(koha e kryer) 		paça dalë paç dalë pastë dalë paçim dalë paçit dalë paçin dalë
admirative
(mënyra habitore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(koha e tashme) 		dalkam dalke dalka dalkemi dalkeni dalkan
imperfect
(koha e pakryer) 		dalkësha dalkëshe dalkësh dalkëshim dalkëshit dalkëshin
perfect
(koha e kryer) 		paskam dalë paske dalë paska dalë paskemi dalë paskeni dalë paskan dalë
pluperfect
(koha e kryer) 		paskësha dalë paskëshe dalë paskësh dalë paskëshim dalë paskëshit dalë paskëshin dalë
imperative
(mënyra urdhërore) 		— ti — — ju —
dil dilni

Antonyms[edit]

References[edit]

  1. ^ Bardhyl Demiraj, Albanische Etymologien: Untersuchungen zum albanischen Erbwortschatz (Amsterdam - Atlanta: Rodopoi, 1997), p.120

Bouyei[edit]

Etymology 1[edit]

From Proto-Tai *taːᴬ (“maternal grandfather”). Cognate with Thai ตา (dtaa), Lao ຕາ (tā), Lü ᦎᦱ (ṫaa), Shan တႃ (tǎa).

Noun[edit]

dal

  1. maternal grandfather

Etymology 2[edit]

From Proto-Tai *p.taːᴬ (“eye”). Cognate with Thai ตา (dtaa), Northern Thai ᨲᩣ, Lao ຕາ (tā), Lü ᦎᦱ (ṫaa), Tai Dam ꪔꪱ, Shan တႃ (tǎa), Ahom 𑜄𑜠 (ta) or 𑜄𑜡 (taa), Southern Kam dal, Zhuang da, as well as Old Chinese 睹 (OC *taːʔ, “to see”).

Noun[edit]

dal

  1. eye

Danish[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Norse dalr (“valley”).

Noun[edit]

dal c (singular definite dalen, plural indefinite dale)

  1. dale, valley (elongated depression between hills or mountains)
Inflection[edit]
Declension of dal
common
gender 		Singular Plural
indefinite definite indefinite definite
nominative dal dalen dale dalene
genitive dals dalens dales dalenes

Etymology 2[edit]

See dale.

Verb[edit]

dal

  1. imperative of dale

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɑl/
  • Rhymes: -ɑl
  • audio
    		(file)
  • Hyphenation: dal

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch dal, from Old Dutch dal, from Proto-Germanic *dalą.

Noun[edit]

dal n (plural dalen, diminutive dalletje n)

  1. valley

Etymology 2[edit]

EB1911 - Volume 01 - Page 001 - 1.svg This entry lacks etymological information. If you are familiar with the origin of this term, please add it to the page per etymology instructions. You can also discuss it at the Etymology scriptorium.

Noun[edit]

dal m (plural dallen, diminutive dalletje n)

  1. a type of stone to pave the floor with, flagstone

Elfdalian[edit]

Noun[edit]

dal m

  1. valley

Inflection[edit]

Declension of dal
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative dal daln dalir dalir
accusative dal daln dali dalį
dative dali dalim dalum dalum(e)
genitive — — — —

Extremaduran[edit]

Etymology[edit]

From Latin dāre, present active infinitive of dō (“give”).

Verb[edit]

dal

  1. to give

Gothic[edit]

Romanization[edit]

dal

  1. Romanization of 𐌳𐌰𐌻

Hungarian[edit]

Hungarian Wikipedia has an article on:
Wikipedia hu

Etymology[edit]

An onomatopoeia. It is also possible that it is a back-formation from dalol.[1]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal (plural dalok)

  1. song

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative dal dalok
accusative dalt dalokat
dative dalnak daloknak
instrumental dallal dalokkal
causal-final dalért dalokért
translative dallá dalokká
terminative dalig dalokig
essive-formal dalként dalokként
essive-modal — —
inessive dalban dalokban
superessive dalon dalokon
adessive dalnál daloknál
illative dalba dalokba
sublative dalra dalokra
allative dalhoz dalokhoz
elative dalból dalokból
delative dalról dalokról
ablative daltól daloktól
Possessive forms of dal
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. dalom dalaim
2nd person sing. dalod dalaid
3rd person sing. dala dalai
1st person plural dalunk dalaink
2nd person plural dalotok dalaitok
3rd person plural daluk dalaik

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Compound words

References[edit]

  1. ^ Eőry Vilma, Értelmező szótár+. Tinta Könyvkiadó, Budapest, 2007, →ISBN

Icelandic[edit]

Noun[edit]

dal

  1. indefinite accusative singular of dalur
  2. indefinite dative singular of dalur

Italian[edit]

Contraction[edit]

dal

  1. Contraction of da il; from the
  2. since
    dal 1963 ― since 1963

Ladin[edit]

Etymology[edit]

da +‎ l

Contraction[edit]

dal

  1. from the (masculine singular)

Middle Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Old Dutch dal, from Proto-Germanic *dalą.

Noun[edit]

dal n

  1. valley
  2. dip, lower area in the landscape
  3. hole

Inflection[edit]

This noun needs an inflection-table template.

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

Further reading[edit]

  • “dal”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • “dal”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929

Northern Sami[edit]

Pronunciation[edit]

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈtal/

Adverb[edit]

dal

  1. now

Further reading[edit]

Norwegian Bokmål[edit]

Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology[edit]

From Old Norse dalr

Noun[edit]

dal m (definite singular dalen, indefinite plural daler, definite plural dalene)

  1. a valley

Derived terms[edit]

Norwegian Nynorsk[edit]

Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

Etymology[edit]

From Old Norse dalr. Akin to English dale.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal m (definite singular dalen, indefinite plural dalar, definite plural dalane)

  1. a valley

Derived terms[edit]

References[edit]

Novial[edit]

Contraction[edit]

dal

  1. contraction of da + li

Occitan[edit]

Alternative forms[edit]

Contraction[edit]

dal

  1. Contraction of de + lo

Old English[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Germanic *dailą

Noun[edit]

dal n

  1. division

Descendants[edit]

Old Saxon[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Germanic *dalą.

Noun[edit]

dal n

  1. valley

Old Swedish[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse dalr, from Proto-Germanic *dalą.

Noun[edit]

dal m

  1. valley

Declension[edit]

Declension of dal (a-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative dal dalin dala(r) dalani(r), -ane(r)
accusative dal dalin dala dalana
dative dali, -e dalinum, -enom dalum, -om dalumin, -omen
genitive dals dalsins dala dalanna

Descendants[edit]

Papiamentu[edit]

Etymology[edit]

The conjugation of this verb in Papiamentu follows that of former Dutch verbs.

Therefore more probably from Dutch douwen (“push”).

And less probably from Spanish dale: da + le ("give it").

Verb[edit]

dal

  1. to hit
  2. to beat

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal f

  1. distance
    z dala – from distance, from afar, from far away
    skok w dal – long jump

Declension[edit]

declension of dal
singular plural
nominative dal dale
genitive dali dali
dative dali dalom
accusative dal dale
instrumental dalą dalami
locative dali dalach
vocative dali dale

Southern Kam[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal

  1. eye

Swedish[edit]

Etymology[edit]

From Old Swedish dal, from Old Norse dalr, from Proto-Germanic *dalą, from Proto-Indo-European *dʰol-, *dʰel-.

Noun[edit]

dal c

  1. valley

Declension[edit]

Declension of dal 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative dal dalen dalar dalarna
Genitive dals dalens dalars dalarnas

Related terms[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Old Turkic tal, from Proto-Turkic *tāl, *dal.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dal

  1. branch

Welsh[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Verb[edit]

dal (first-person singular present daliaf)

  1. to catch
  2. to capture
  3. to hold
  4. to continue
Conjugation[edit]
Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future daliaf deli deil daliwn deliwch, daliwch daliant delir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional daliwn delit daliai daliem daliech dalient delid
preterite deliais deliaist daliodd daliasom daliasoch daliasant daliwyd
pluperfect daliaswn daliasit daliasai daliasem daliasech daliasent daliasid, daliesid
present subjunctive daliwyf deliech dalio daliom dalioch daliont dalier
imperative — dal, dalia dalied daliwn deliwch, daliwch dalient dalier
verbal noun dal
verbal adjectives daliedig
daliadwy

Derived terms[edit]

Mutation[edit]

Welsh mutation
radical soft nasal aspirate
dal ddal nal unchanged
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.

Etymology 2[edit]

See the etymology of the main entry.

Adjective[edit]

dal

  1. Soft mutation of tal.

Mutation[edit]

Welsh mutation
radical soft nasal aspirate
tal dal nhal thal
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dal&oldid=51260687"