demitto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From de- (from, away from, down from) +‎ mittō (send; emit; throw, cast).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēmittō (present infinitive dēmittere, perfect active dēmīsī, supine dēmissum); third conjugation

  1. to send or bring down, cause to hang or fall down; drop, flow, shed, sag, let fall
  2. to sink, lower, put down
    Synonyms: dēmergō, immergō, summergō, mergō, sepeliō, prōcumbō, supprimō
    • c. 52 BCE, Julius Caesar, Commentarii de Bello Gallico 1.32:
      Animadvertit Caesar unos ex omnibus Sequanos nihil earum rerum facere quas ceteri facerent sed tristes capite demisso terram intueri.
      Caesar noticed that the Sequani were the only people of all who did none of those things which the others did, but, with their heads bowed down, gazed on the earth in sadness.
  3. to cast down, throw, thrust, plunge, drive
  4. (with se) to let oneself down, stoop, descend, walk or ride down
  5. (military) to send, bring or lead soldiers down into a lower place
  6. (figuratively) to cast down, demote; depress, dispirit
  7. (figuratively) to engage in, enter or embark upon, meddle with

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēmittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēmittō dēmittis dēmittit dēmittimus dēmittitis dēmittunt
imperfect dēmittēbam dēmittēbās dēmittēbat dēmittēbāmus dēmittēbātis dēmittēbant
future dēmittam dēmittēs dēmittet dēmittēmus dēmittētis dēmittent
perfect dēmīsī dēmīsistī dēmīsit dēmīsimus dēmīsistis dēmīsērunt,
dēmīsēre
pluperfect dēmīseram dēmīserās dēmīserat dēmīserāmus dēmīserātis dēmīserant
future perfect dēmīserō dēmīseris dēmīserit dēmīserimus dēmīseritis dēmīserint
passive present dēmittor dēmitteris,
dēmittere
dēmittitur dēmittimur dēmittiminī dēmittuntur
imperfect dēmittēbar dēmittēbāris,
dēmittēbāre
dēmittēbātur dēmittēbāmur dēmittēbāminī dēmittēbantur
future dēmittar dēmittēris,
dēmittēre
dēmittētur dēmittēmur dēmittēminī dēmittentur
perfect dēmissus + present active indicative of sum
pluperfect dēmissus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēmissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēmittam dēmittās dēmittat dēmittāmus dēmittātis dēmittant
imperfect dēmitterem dēmitterēs dēmitteret dēmitterēmus dēmitterētis dēmitterent
perfect dēmīserim dēmīserīs dēmīserit dēmīserīmus dēmīserītis dēmīserint
pluperfect dēmīsissem dēmīsissēs dēmīsisset dēmīsissēmus dēmīsissētis dēmīsissent
passive present dēmittar dēmittāris,
dēmittāre
dēmittātur dēmittāmur dēmittāminī dēmittantur
imperfect dēmitterer dēmitterēris,
dēmitterēre
dēmitterētur dēmitterēmur dēmitterēminī dēmitterentur
perfect dēmissus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēmissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēmitte dēmittite
future dēmittitō dēmittitō dēmittitōte dēmittuntō
passive present dēmittere dēmittiminī
future dēmittitor dēmittitor dēmittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēmittere dēmīsisse dēmissūrum esse dēmittī dēmissum esse dēmissum īrī
participles dēmittēns dēmissūrus dēmissus dēmittendus,
dēmittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēmittendī dēmittendō dēmittendum dēmittendō dēmissum dēmissū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Catalan: demetre
  • English: demit
  • French: démettre
  • Portuguese: demitir

References[edit]

  • demitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • demitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • demitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to bow one's head: caput demittere
    • to take a thing to heart: demittere aliquid in pectus or in pectus animumque suum
    • to lose courage; to despair: animum demittere
    • to march down on to..: agmen, exercitum demittere in...

Portuguese[edit]

Verb[edit]

demitto

  1. first-person singular present indicative of demittir