retineo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 06:30, 3 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=ten
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

From re- +‎ teneō (hold; restrain).

Pronunciation

Verb

retineō (present infinitive retinēre, perfect active retinuī, supine retentum); second conjugation

  1. I keep or hold back, detain, restrain, retain, confine, contain; delay.
  2. I hold in check, repress, check, stop, stay.
  3. I hold fast, maintain, preserve, protect, guard, retain.

Conjugation

   Conjugation of retineō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present retineō retinēs retinet retinēmus retinētis retinent
imperfect retinēbam retinēbās retinēbat retinēbāmus retinēbātis retinēbant
future retinēbō retinēbis retinēbit retinēbimus retinēbitis retinēbunt
perfect retinuī retinuistī retinuit retinuimus retinuistis retinuērunt,
retinuēre
pluperfect retinueram retinuerās retinuerat retinuerāmus retinuerātis retinuerant
future perfect retinuerō retinueris retinuerit retinuerimus retinueritis retinuerint
passive present retineor retinēris,
retinēre
retinētur retinēmur retinēminī retinentur
imperfect retinēbar retinēbāris,
retinēbāre
retinēbātur retinēbāmur retinēbāminī retinēbantur
future retinēbor retinēberis,
retinēbere
retinēbitur retinēbimur retinēbiminī retinēbuntur
perfect retentus + present active indicative of sum
pluperfect retentus + imperfect active indicative of sum
future perfect retentus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present retineam retineās retineat retineāmus retineātis retineant
imperfect retinērem retinērēs retinēret retinērēmus retinērētis retinērent
perfect retinuerim retinuerīs retinuerit retinuerīmus retinuerītis retinuerint
pluperfect retinuissem retinuissēs retinuisset retinuissēmus retinuissētis retinuissent
passive present retinear retineāris,
retineāre
retineātur retineāmur retineāminī retineantur
imperfect retinērer retinērēris,
retinērēre
retinērētur retinērēmur retinērēminī retinērentur
perfect retentus + present active subjunctive of sum
pluperfect retentus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present retinē retinēte
future retinētō retinētō retinētōte retinentō
passive present retinēre retinēminī
future retinētor retinētor retinentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives retinēre retinuisse retentūrum esse retinērī retentum esse retentum īrī
participles retinēns retentūrus retentus retinendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
retinendī retinendō retinendum retinendō retentum retentū

Derived terms

Descendants

  • Catalan: retenir
  • English: retain
  • French: retenir
  • Italian: ritenere

Template:mid2

References

  • retineo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • retineo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • retineo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to retain the recollection of a thing: memoriam alicuius rei conservare, retinere
    • to retain a (most) pleasant impression of a person: gratam (gratissimam) alicuius memoriam retinere
    • to live as scrupulously moral a life as ever: virtutem pristinam retinere
    • to observe moderation, be moderate: modum tenere, retinere, servare, adhibere
    • to keep up a usage: consuetudinem suam tenere, retinere,[TR1] servare
    • to guard, maintain one's dignity: dignitatem suam tueri, defendere, retinere, obtinere