vén
Contents
Galician[edit]
Verb[edit]
vén
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
Of uncertain origin. Perhaps from Proto-Finno-Ugric *wȣ̈nɜ (“old”).[1][2]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
vén (comparative vénebb, superlative legvénebb)
Declension[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vén | vének |
accusative | vént | véneket |
dative | vénnek | véneknek |
instrumental | vénnel | vénekkel |
causal-final | vénért | vénekért |
translative | vénné | vénekké |
terminative | vénig | vénekig |
essive-formal | vénként | vénekként |
essive-modal | — | — |
inessive | vénben | vénekben |
superessive | vénen | véneken |
adessive | vénnél | véneknél |
illative | vénbe | vénekbe |
sublative | vénre | vénekre |
allative | vénhez | vénekhez |
elative | vénből | vénekből |
delative | vénről | vénekről |
ablative | véntől | vénektől |
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
(Expressions):
References[edit]
- ^ Entry #1180 in Uralonet, online Uralic etymological database of the Research Institute for Linguistics, Hungarian Academy of Sciences.
- ^ Gábor Zaicz, Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete, Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
Vietnamese[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
vén