wieść

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /vjɛɕt͡ɕ/

Etymology 1

From Proto-Slavic *vestì (stem *ved-), from Proto-Balto-Slavic *wedtei, from Proto-Indo-European *wedʰ-. Baltic cognates include Lithuanian vèsti (“to lead”), Latvian vest (“to lead”), Old Prussian west, weddē, Lithuanian vẽdė, dialectal Latvian vede. Further Indo-European cognates include Sanskrit वधू (vadhū, “bride, young wife”), Avestan 𐬬𐬀𐬜𐬎 (vaδu), Old Irish fedid (“to go, bring”), Avestan 𐬬𐬁𐬜𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌 (vāδaiieⁱti), possibly Albanian vjedh.

Verb

1. (transitive) to lead, conduct

   Górska ścieżka wiedzie na szczyt. ― (please add an English translation of this usage example)

   Synonym: prowadzić

Conjugation

Conjugation of wieść impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wieść
present tense	1st	wiodę			wiedziemy
	2nd	wiedziesz			wiedziecie
	3rd	wiedzie			wiodą
	impersonal	wiedzie się
past tense	1st	wiodłem, -(e)m wiódł	wiodłam, -(e)m wiodła	wiodłom, -(e)m wiodło	wiedliśmy, -(e)śmy wiedli	wiodłyśmy, -(e)śmy wiodły
	2nd	wiodłeś, -(e)ś wiódł	wiodłaś, -(e)ś wiodła	wiodłoś, -(e)ś wiodło	wiedliście, -(e)ście wiedli	wiodłyście, -(e)ście wiodły
	3rd	wiódł	wiodła	wiodło	wiedli	wiodły
	impersonal	wiedziono
future tense	1st	będę wiódł, będę wieść	będę wiodła, będę wieść	będę wiodło, będę wieść	będziemy wiedli, będziemy wieść	będziemy wiodły, będziemy wieść
	2nd	będziesz wiódł, będziesz wieść	będziesz wiodła, będziesz wieść	będziesz wiodło, będziesz wieść	będziecie wiedli, będziecie wieść	będziecie wiodły, będziecie wieść
	3rd	będzie wiódł, będzie wieść	będzie wiodła, będzie wieść	będzie wiodło, będzie wieść	będą wiedli, będą wieść	będą wiodły, będą wieść
	impersonal	będzie wieść się
conditional	1st	wiódłbym, bym wiódł	wiodłabym, bym wiodła	wiodłobym, bym wiodło	wiedlibyśmy, byśmy wiedli	wiodłybyśmy, byśmy wiodły
	2nd	wiódłbyś, byś wiódł	wiodłabyś, byś wiodła	wiodłobyś, byś wiodło	wiedlibyście, byście wiedli	wiodłybyście, byście wiodły
	3rd	wiódłby, by wiódł	wiodłaby, by wiodła	wiodłoby, by wiodło	wiedliby, by wiedli	wiodłyby, by wiodły
	impersonal	wiedziono by
imperative	1st	niech wiodę			wiedźmy
	2nd	wiedź			wiedźcie
	3rd	niech wiedzie			niech wiodą
active adjectival participle		wiodący	wiodąca	wiodące	wiodący	wiodące
passive adjectival participle		wiedziony	wiedziona	wiedzione	wiedzeni	wiedzione
contemporary adverbial participle		wiodąc
verbal noun		wiedzenie

Derived terms

verbs

• dowodzić impf, dowieść pf
• nawodzić impf, nawieść pf
• odwodzić impf, odwieść pf
• powodzić impf, powieść pf
• przewodzić impf, przewieść pf
• przywodzić impf, przywieść pf
• rozwodzić (się) impf, rozwieść (się) pf
• uwodzić impf, uwieść pf
• wieść się impf
• wywodzić (się) impf, wywieść (się) pf
• zawodzić impf, zawieść pf
• zwodzić impf, zwieść pf

 

nouns

• dowódca m
• dowód m
• obwód m
• powód m
• przewodnik m
• przewód m
• rozwodnik m
• rozwód m
• uwodziciel m
• wywód m
• zawód m
• zwód m

 

adjectives

• dowodowy
• przewodni
• rozwodowy
• zawodny
• zwodniczy

 

Related terms

nouns

• wiano n
• wódz m

 

Etymology 2

From Proto-Slavic *věstь.

Noun

wieść f

1. message, news

   Synonyms: wiadomość, nowina

Declension

Declension of wieść

	singular	plural
nominative	wieść	wieści
genitive	wieści	wieści
dative	wieści	wieściom
accusative	wieść	wieści
instrumental	wieścią	wieściami
locative	wieści	wieściach
vocative	wieści	wieści

Further reading

• wieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN