abortus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Abortus

English[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from New Latin abortus (miscarriage). Doublet of abort.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

abortus (plural abortuses or aborti)

  1. An abortion. [First attested in the mid 19th century.][1]
  2. An aborted fetus, especially one aborted in early pregnancy. [First attested in the early 20th century.][1]
    Synonyms: (now rare) abort, (now rare) abortion

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. 1.0 1.1 Lesley Brown, editor-in-chief, William R. Trumble and Angus Stevenson, editors (2002), “abortus”, in The Shorter Oxford English Dictionary on Historical Principles, 5th edition, Oxford, New York, N.Y.: Oxford University Press, →ISBN, page 7.

Anagrams[edit]

Czech[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from New Latin abortus (miscarriage).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

abortus m inan

  1. (medicine) abortion (expulsion from the womb of a foetus or embryo before it is fully developed)
    Synonym: potrat

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • abortus in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • abortus in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • abortus in Internetová jazyková příručka
  • abortus in Akademický slovník současné češtiny, 2012-, slovnikcestiny.cz

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from New Latin abortus (miscarriage).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aːˈbɔr.tʏs/
  • (file)
  • Hyphenation: abor‧tus

Noun[edit]

abortus m (plural abortussen, diminutive abortusje n)

  1. abortion, induced abortion
    Synonyms: abortus provocatus, zwangerschapsonderbreking
  2. miscarriage, spontaneous abortion
    Synonym: miskraam

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Indonesian: abortus

Esperanto[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abortus

  1. conditional of aborti

Ido[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abortus

  1. conditional of abortar

Indonesian[edit]

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology[edit]

Borrowed from Dutch abortus, from Latin abortus, perfect active participle from aborior (pass away; miscarry), from ab (from, away from) + orior (rise, get up; appear). Doublet of aborsi.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈabɔrt̪ʊs/
  • Hyphenation: abor‧tus

Noun[edit]

abortus (plural abortus-abortus, first-person possessive abortusku, second-person possessive abortusmu, third-person possessive abortusnya)

  1. (obstetrics) abortus; abortion: the expulsion from the womb of a foetus or embryo before it is fully developed, with loss of the foetus; either naturally as a spontaneous abortion (now usually called a miscarriage), or deliberately as an induced abortion (see Indonesian aborsi).

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect active participle from aborior (pass away; miscarry), from ab (from, away from) + orior (rise, get up; appear).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

abortus m (genitive abortūs); fourth declension

  1. premature delivery, miscarriage, abortion
    • 165 B.C.E., Terence, Hecyra [1], Act 3 Scene 3:
      [] sed si fieri id non potest quin sentiant, dicam abortum esse.
      [] but if that can not be managed, and they do find it out, I will say that it was a miscarriage.
    • 2016, Pope Francis, Amoris laetitia[2], Vatican:
      [] ob conscientiae dignitatis amorem Ecclesia omnibus viribus Statum cogentem reicit, qui fovet atocium, sterilitatis inductionem, immo vel abortum.
      [] for the sake of this dignity of conscience, the Church strongly rejects the forced State intervention in favour of contraception, sterilization and even abortion.
    Synonyms: aborsus, abortiō, abortīvum, abortum
  2. (figuratively) an unfinished piece

Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative abortus abortūs
Genitive abortūs abortuum
Dative abortuī abortibus
Accusative abortum abortūs
Ablative abortū abortibus
Vocative abortus abortūs

Participle[edit]

abortus (feminine aborta, neuter abortum); first/second-declension participle

  1. disappeared, passed away, having disappeared or passed away
  2. miscarried, aborted, having miscarried or aborted

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative abortus aborta abortum abortī abortae aborta
Genitive abortī abortae abortī abortōrum abortārum abortōrum
Dative abortō abortō abortīs
Accusative abortum abortam abortum abortōs abortās aborta
Ablative abortō abortā abortō abortīs
Vocative aborte aborta abortum abortī abortae aborta

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • abortus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • abortus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers

Latvian[edit]

Noun[edit]

abortus m

  1. accusative plural of aborts

Serbo-Croatian[edit]

Noun[edit]

abòrtus m (Cyrillic spelling або̀ртус)

  1. miscarriage
    Synonym: pȍbačāj

Declension[edit]