imam

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Imam, imám, and imâm

English[edit]

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈiːmɑːm/, /ɪˈmɑːm/
  • Audio (Southern England)(file)
  • Audio (Southern England)(file)
  • Rhymes: -ɑːm

Noun[edit]

imam (plural imams)

  1. One who leads the salat prayers in a mosque.
    • 1901, John Payne, Alaeddin and the Enchanted Lamp:
      Now it chanced that in one of the mosques was an Imam. (footnote: The person specially appointed to lead the prayers of the congregation and paid out of the endowed revenues of the mosque to which he is attached)
    • 2001 May 10, London Review of Books:
      But then there's a Christian cleric and an imam on each of the country's three regional censorship boards, in Kaduna, Lagos and Onitsha, although more than one producer told me that the brown envelope worked the same magic here as in any other Nigerian Government department.
    • 2004 October 7, London Review of Books, page 3:
      In the 1980s, roughly six hundred young Algerian men, many of them protégés of Muslim Brothers from Egypt and Wahhabi imams from Saudi Arabia, went to Afghanistan to join the anti-Soviet jihad.
    • 2021 January 13, Bethan McKernan, “Turkey drought: Istanbul could run out of water in 45 days”, in The Guardian‎[1]:
      The critically low level of rainfall in the second half of 2020 – approaching 50% year on year for November – led the religious affairs directorate to instruct imams and their congregations to pray for rain last month.
  2. (usually capitalized) A Shi'ite Muslim leader descended from the prophet Muhammad and functioning as his spiritual successor.
    Hypernym: cleric
    1. (Twelver Shi'ism) One of the Twelve imams, descendants of Muhammad from the seventh to ninth centuries CE who lived exemplary lives.

Derived terms[edit]

Translations[edit]

Anagrams[edit]

Albanian[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish امام (imam), from Arabic إِمَام (ʔimām).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam m (plural imamë, definite imami, definite plural imamët)

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

Declension of imam
indefinite definite
singular plural singular plural
nominative imam imamë imami imamët
accusative imamin
dative imami imamëve imamit imamëvet
ablative imamësh

Azerbaijani[edit]

Other scripts
Cyrillic имам
Abjad classical sp امام
new sp ایمام

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic إِمَام (ʔimām).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam (definite accusative imamı, plural imamlar)

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

    Declension of imam
singular plural
nominative imam
 imamlar
definite accusative imamı
 imamları
dative imama
 imamlara
locative imamda
 imamlarda
ablative imamdan
 imamlardan
definite genitive imamın
 imamların
    Possessive forms of imam
nominative
singular plural
mənim (“my”) imamım imamlarım
sənin (“your”) imamın imamların
onun (“his/her/its”) imamı imamları
bizim (“our”) imamımız imamlarımız
sizin (“your”) imamınız imamlarınız
onların (“their”) imamı or imamları imamları
accusative
singular plural
mənim (“my”) imamımı imamlarımı
sənin (“your”) imamını imamlarını
onun (“his/her/its”) imamını imamlarını
bizim (“our”) imamımızı imamlarımızı
sizin (“your”) imamınızı imamlarınızı
onların (“their”) imamını or imamlarını imamlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) imamıma imamlarıma
sənin (“your”) imamına imamlarına
onun (“his/her/its”) imamına imamlarına
bizim (“our”) imamımıza imamlarımıza
sizin (“your”) imamınıza imamlarınıza
onların (“their”) imamına or imamlarına imamlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) imamımda imamlarımda
sənin (“your”) imamında imamlarında
onun (“his/her/its”) imamında imamlarında
bizim (“our”) imamımızda imamlarımızda
sizin (“your”) imamınızda imamlarınızda
onların (“their”) imamında or imamlarında imamlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) imamımdan imamlarımdan
sənin (“your”) imamından imamlarından
onun (“his/her/its”) imamından imamlarından
bizim (“our”) imamımızdan imamlarımızdan
sizin (“your”) imamınızdan imamlarınızdan
onların (“their”) imamından or imamlarından imamlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) imamımın imamlarımın
sənin (“your”) imamının imamlarının
onun (“his/her/its”) imamının imamlarının
bizim (“our”) imamımızın imamlarımızın
sizin (“your”) imamınızın imamlarınızın
onların (“their”) imamının or imamlarının imamlarının

Catalan[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam m (plural imams)

  1. (Islam) imam

Further reading[edit]

Danish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Noun[edit]

imam c (singular definite imamen, plural indefinite imamer)

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

Declension of imam
common
gender 		Singular Plural
indefinite definite indefinite definite
nominative imam imamen imamer imamerne
genitive imams imamens imamers imamernes

References[edit]

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam m (plural imams, diminutive imampje n)

  1. (Islam) imam

French[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic إِمَام (ʔimām).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam m or f by sense (plural imams)

  1. imam

Further reading[edit]

Indonesian[edit]

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology[edit]

From Malay imam, from Arabic إمام (ʔimām, “leader, imam”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /i.mam/
  • Hyphenation: i‧mam

Noun[edit]

imam

  1. (Islam) imam
  2. (Catholicism) priest
  3. (rare) leader
    Synonym: pemimpin

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Italian[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /iˈmam/
  • Rhymes: -am
  • Hyphenation: i‧màm

Noun[edit]

imam m (invariable)

  1. (Islam) imam
    Synonyms: iman, imano

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Adjective[edit]

īmam

  1. accusative feminine singular of īmus

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Noun[edit]

imam m pers

  1. (Islam) imam (“a Shi'ite Muslim leader”)
Declension[edit]
Declension of imam
singular plural
nominative imam imamowie
genitive imama imamów
dative imamowi imamom
accusative imama imamów
instrumental imamem imamami
locative imamie imamach
vocative imamie imamowie
Related terms[edit]
See also[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

imam

  1. first-person singular present of imać

Further reading[edit]

  • imam in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • imam in Polish dictionaries at PWN

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish امام (“imam”), from Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /i.ˈmam/
  • Rhymes: -am
  • Hyphenation: i‧mam

Noun[edit]

imam m (plural imami)

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

Declension of imam
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) imam imamul (niște) imami imamii
genitive/dative (unui) imam imamului (unor) imami imamilor
vocative imamule imamilor

Serbo-Croatian[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish امام (imam), from Arabic إِمَام (ʔimām).

Noun[edit]

ìmām m (Cyrillic spelling ѝма̄м)

  1. (Islam) imam
Declension[edit]
Declension of imam
singular plural
nominative ìmām imami
genitive imáma imama
dative imamu imamima
accusative imama imame
vocative imame imami
locative imamu imamima
instrumental imamom imamima

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

imam (Cyrillic spelling имам)

  1. first-person singular present of imati (I have)

Slovene[edit]

Verb[edit]

imam

  1. first-person singular present of imeti

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /iˈmam/ [iˈmãm]
    • Rhymes: -am
    • Syllabification: i‧mam
  • IPA(key): /iˈman/ [iˈmãn]

Noun[edit]

imam m (plural imames)

  1. (Islam) imam

Further reading[edit]

Swahili[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

imam (n class, plural imam)

  1. Alternative form of imamu

Swedish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”).

Noun[edit]

imam c

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

Declension of imam 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative imam imamen imamer imamerna
Genitive imams imamens imamers imamernas

References[edit]

Anagrams[edit]

Tagalog[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic إِمَام (ʔimām, “leader”), possibly through English or Philippine languages spoken mostly by Muslims.

Pronunciation[edit]

  • (Standard Tagalog)
    • IPA(key): /ʔiˈmam/, [ʔɪˈmam] (prescriptive from Arabic)
    • IPA(key): /ˈʔimam/, [ˈʔi.mɐm]
  • Rhymes: (prescriptive from Arabic) -am, -imam
  • Syllabification: i‧mam

Noun[edit]

imám or imam (Baybayin spelling ᜁᜋᜋ᜔) (Islam, theology)

  1. imam

See also[edit]

References[edit]

  • “imam”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish امام (imam), from Arabic إِمَام (ʔimām).

Noun[edit]

imam (definite accusative imamı, plural imamlar)

  1. (Islam) imam

Declension[edit]

Inflection
Nominative imam
Definite accusative imamı
Singular Plural
Nominative imam imamlar
Definite accusative imamı imamları
Dative imama imamlara
Locative imamda imamlarda
Ablative imamdan imamlardan
Genitive imamın imamların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular imamım imamlarım
2nd singular imamın imamların
3rd singular imamı imamları
1st plural imamımız imamlarımız
2nd plural imamınız imamlarınız
3rd plural imamları imamları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular imamımı imamlarımı
2nd singular imamını imamlarını
3rd singular imamını imamlarını
1st plural imamımızı imamlarımızı
2nd plural imamınızı imamlarınızı
3rd plural imamlarını imamlarını
Dative
Singular Plural
1st singular imamıma imamlarıma
2nd singular imamına imamlarına
3rd singular imamına imamlarına
1st plural imamımıza imamlarımıza
2nd plural imamınıza imamlarınıza
3rd plural imamlarına imamlarına
Locative
Singular Plural
1st singular imamımda imamlarımda
2nd singular imamında imamlarında
3rd singular imamında imamlarında
1st plural imamımızda imamlarımızda
2nd plural imamınızda imamlarınızda
3rd plural imamlarında imamlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular imamımdan imamlarımdan
2nd singular imamından imamlarından
3rd singular imamından imamlarından
1st plural imamımızdan imamlarımızdan
2nd plural imamınızdan imamlarınızdan
3rd plural imamlarından imamlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular imamımın imamlarımın
2nd singular imamının imamlarının
3rd singular imamının imamlarının
1st plural imamımızın imamlarımızın
2nd plural imamınızın imamlarınızın
3rd plural imamlarının imamlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular imamım imamlarım
2nd singular imamsın imamlarsın
3rd singular imam
imamdır 		imamlar
imamlardır
1st plural imamız imamlarız
2nd plural imamsınız imamlarsınız
3rd plural imamlar imamlardır

Zazaki[edit]

Etymology[edit]

From Arabic إِمَام (ʔimām).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [iˈmɑm]
  • Hyphenation: i‧mam

Noun[edit]

imam

  1. (Islam) imam
  2. (literary) leader
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=imam&oldid=79047308"