พงศาวดาร

Thai

Alternative forms

Alternative forms

• ^†พงศาวดาน (pong-sǎa-wá-daan)
• ^†พงษาวดาร (pong-sǎa-wá-daan)

 

Etymology

From พงศ (“family; genealogy”) +‎ อวดาร (“avatar: divine descent to the earth”); ultimately from वंश (vaṃśa, “family; dynasty; genealogy”) + अवतार (avatāra, “avatar”); literally "avatar of (royal) family", based on the old belief that royals were gods incarnate. Cognate with Khmer ពង្សាវតារ (pɔɔngsaawtaa).

Pronunciation

Orthographic		พงศาวดาร b ŋ ɕ ā w ɗ ā r
Phonemic		พง-สา-วะ-ดาน b ŋ – s ā – w a – ɗ ā n
Romanization	Paiboon	pong-sǎa-wá-daan
	Royal Institute	phong-sa-wa-dan
(standard) IPA(key)		/pʰoŋ˧.saː˩˩˦.wa˦˥.daːn˧/(R)

Noun

พงศาวดาร • (pong-sǎa-wá-daan)

1. history:
   1. (when dealing with a monarchy: พระราช~, ราช~) chronological account of historical events: chronicle, annals, etc.
      • Esther 6:1, KJV:

        คืนวันนั้น กษัตริย์บรรทมไม่หลับ และพระองค์ทรงบัญชาให้นำหนังสือบันทึกเหตุที่น่าจดจำ คือ พระราชพงศาวดารมา เขาก็อ่านถวายกษัตริย์

        kʉʉn wan nán · gà-sàt ban-tom mâi làp · lɛ́ prá-ong song ban-chaa hâi nam nǎng-sʉ̌ʉ ban-tʉ́k hèet tîi nâa jòt-jam · kʉʉ · prá râat-chá pong-sǎa-wá-daan maa · kǎo gɔ̂ àan tà-wǎai gà-sàt

        On that night could not the king sleep, and he commanded to bring the book of records of the chronicles; and they were read before the king.

   2. (obsolete) branch of knowledge dealing with past events.
   3. (obsolete) aggregate of past events
2. (obsolete) historical fiction.

Proper noun

พงศาวดาร • (pong-sǎa-wá-daan)

1. (biblical) Chronicles: either of two books of the Old Testament.