haga

See also: Haga, hagá, hagà, Hága, and ħaġa

Basque

Noun

haga

1. pole, shaft, rod, staff
2. mast
3. beam

---

Faroese

Noun

haga

1. inflection of hagi:
   1. accusative/dative/genitive singular indefinite
   2. genitive plural indefinite

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhaːɣa/
• Rhymes: -aːɣa

Verb

haga (weak verb, third-person singular past indicative hagaði, supine hagað)

1. (transitive, governs the dative) to behaveTemplate:jump
2. to arrange, to order

Conjugation

haga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að haga
supine (sagnbót)		hagað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hagandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég haga	við högum	present (nútíð)	ég hagi	við högum
	þú hagar	þið hagið		þú hagir	þið hagið
	hann, hún, það hagar	þeir, þær, þau haga		hann, hún, það hagi	þeir, þær, þau hagi
past (þátíð)	ég hagaði	við höguðum	past (þátíð)	ég hagaði	við höguðum
	þú hagaðir	þið höguðuð		þú hagaðir	þið höguðuð
	hann, hún, það hagaði	þeir, þær, þau höguðu		hann, hún, það hagaði	þeir, þær, þau höguðu
imperative (boðháttur)	haga (þú)	hagið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hagaðu	hagiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hagast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hagast
supine (sagnbót)		hagast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hagandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hagast	við högumst	present (nútíð)	ég hagist	við högumst
	þú hagast	þið hagist		þú hagist	þið hagist
	hann, hún, það hagast	þeir, þær, þau hagast		hann, hún, það hagist	þeir, þær, þau hagist
past (þátíð)	ég hagaðist	við höguðumst	past (þátíð)	ég hagaðist	við höguðumst
	þú hagaðist	þið höguðust		þú hagaðist	þið höguðust
	hann, hún, það hagaðist	þeir, þær, þau höguðust		hann, hún, það hagaðist	þeir, þær, þau höguðust
imperative (boðháttur)	hagast (þú)	hagist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hagastu	hagisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• Template:jump hegða

Derived terms

• haga sér illa
• haga sér vel

See also

• hegðun

---

Irish

Noun

haga

1. h-prothesized form of aga

---

Northern Sami

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Postposition

haga

1. without

   Synonym: almmá

Alternative forms

• taga

Further reading

• Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages‎^[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

---

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *hagô. Cognate with Old Saxon hago, Middle Dutch haghe, Old Norse hagi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxɑ.ɡɑ/, [ˈhɑ.ɣɑ]

Noun

haga m

1. an enclosure, a fenced-in area, a yard

Descendants

• Middle English: hawe, haȝe, haue, hahe, haw, hawghe
  • English: haw
  • Scots: haw
  • Yola: haeve

---

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaɡa/ [ˈa.ɣ̞a]

Verb

haga

1. First-person singular (yo) present subjunctive form of hacer.
2. Formal second-person singular (usted) present subjunctive form of hacer.
3. Third-person singular (él, ella, also used with usted^?) present subjunctive form of hacer.
4. Formal second-person singular (usted) imperative form of hacer.

---

Westrobothnian

Etymology

From , from .

Noun

1. roundpole fence, fence