oppugno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: oppugnò

Italian[edit]

Verb[edit]

oppugno

  1. first-person singular present indicative of oppugnare

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ob- +‎ pugnō (fight, struggle).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

oppugnō (present infinitive oppugnāre, perfect active oppugnāvī, supine oppugnātum); first conjugation

  1. to attack, assault, storm, besiege
    Synonyms: invādō, incurrō, impetō, aggredior, invehō, īnstō, excurrō, concurrō, occurrō, petō, accēdō, intrō, incēdō, irrumpō, adorior, inruō, adeō, opprimō, accurrō, appetō, incidō, arripiō, assiliō, incessō, lacessō
    Antonyms: repugnō, resistō, adversor, obversor, obstō, sistō

Conjugation[edit]

   Conjugation of oppugnō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present oppugnō oppugnās oppugnat oppugnāmus oppugnātis oppugnant
imperfect oppugnābam oppugnābās oppugnābat oppugnābāmus oppugnābātis oppugnābant
future oppugnābō oppugnābis oppugnābit oppugnābimus oppugnābitis oppugnābunt
perfect oppugnāvī oppugnāvistī,
oppugnāstī2
oppugnāvit,
oppugnāt2
oppugnāvimus,
oppugnāmus2
oppugnāvistis,
oppugnāstis2
oppugnāvērunt,
oppugnāvēre,
oppugnārunt2
pluperfect oppugnāveram,
oppugnāram2
oppugnāverās,
oppugnārās2
oppugnāverat,
oppugnārat2
oppugnāverāmus,
oppugnārāmus2
oppugnāverātis,
oppugnārātis2
oppugnāverant,
oppugnārant2
future perfect oppugnāverō,
oppugnārō2
oppugnāveris,
oppugnāris2
oppugnāverit,
oppugnārit2
oppugnāverimus,
oppugnārimus2
oppugnāveritis,
oppugnāritis2
oppugnāverint,
oppugnārint2
sigmatic future1 oppugnāssō oppugnāssis oppugnāssit oppugnāssimus oppugnāssitis oppugnāssint
passive present oppugnor oppugnāris,
oppugnāre
oppugnātur oppugnāmur oppugnāminī oppugnantur
imperfect oppugnābar oppugnābāris,
oppugnābāre
oppugnābātur oppugnābāmur oppugnābāminī oppugnābantur
future oppugnābor oppugnāberis,
oppugnābere
oppugnābitur oppugnābimur oppugnābiminī oppugnābuntur
perfect oppugnātus + present active indicative of sum
pluperfect oppugnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect oppugnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present oppugnem oppugnēs oppugnet oppugnēmus oppugnētis oppugnent
imperfect oppugnārem oppugnārēs oppugnāret oppugnārēmus oppugnārētis oppugnārent
perfect oppugnāverim,
oppugnārim2
oppugnāverīs,
oppugnārīs2
oppugnāverit,
oppugnārit2
oppugnāverīmus,
oppugnārīmus2
oppugnāverītis,
oppugnārītis2
oppugnāverint,
oppugnārint2
pluperfect oppugnāvissem,
oppugnāssem2
oppugnāvissēs,
oppugnāssēs2
oppugnāvisset,
oppugnāsset2
oppugnāvissēmus,
oppugnāssēmus2
oppugnāvissētis,
oppugnāssētis2
oppugnāvissent,
oppugnāssent2
sigmatic aorist1 oppugnāssim oppugnāssīs oppugnāssīt oppugnāssīmus oppugnāssītis oppugnāssint
passive present oppugner oppugnēris,
oppugnēre
oppugnētur oppugnēmur oppugnēminī oppugnentur
imperfect oppugnārer oppugnārēris,
oppugnārēre
oppugnārētur oppugnārēmur oppugnārēminī oppugnārentur
perfect oppugnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect oppugnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present oppugnā oppugnāte
future oppugnātō oppugnātō oppugnātōte oppugnantō
passive present oppugnāre oppugnāminī
future oppugnātor oppugnātor oppugnantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives oppugnāre oppugnāvisse,
oppugnāsse2
oppugnātūrum esse oppugnārī oppugnātum esse oppugnātum īrī
participles oppugnāns oppugnātūrus oppugnātus oppugnandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
oppugnandī oppugnandō oppugnandum oppugnandō oppugnātum oppugnātū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
2At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • oppugno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • oppugno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • oppugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to attack, overthrow a tyranny: imperium oppugnare, percellere
    • to storm a town: oppidum oppugnare