činiti

Old Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *činiti.

Pronunciation

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈt͡ʃiɲici/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈt͡ʃiɲici/

Verb

činiti impf

1. to make (to cause to be)

   činiti prázdna koho (ot) čeho ― to rid someone of something

   činiti bezpečna koho (ot) čeho ― to protect someone from something

   činiti krátko komu ― to wrong someone

   činiti známo co komu ― to inform someone about something

2. to act

Conjugation

Conjugation of činiti (class IV)

infinitive	supine	verbal noun
činiti	činit	čiňenie

	Present			Imperative
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
1st person	čiňu	činívě (-va)	činím (-me/-my)	—	čiňvě, činivě (-va)	čiňme, činim (-me/-my)
2nd person	činíš	činíta	činíte	čiň, čini	čiňta, činita	čiňte, činite
3rd person	činí	činíta	činie	čiň, čini	čiňta, činita	čiňte, činite

	Sigmatic aorist			Imperfect
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
1st person	činich	činichově (-va)	činichom (-me/-my)	činiech	činiechově (-va)	činiechom (-me/-my)
2nd person	čini	činista (-šta)	činiste (-šte)	činieše	činiešta (-sta)	činiešte (-ste)
3rd person	čini	činista (-šta)	činichu	činieše	činiešta (-sta)	činiechu

	L-participle			Passive participle
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Masculine	činil	činila	činili	čiňen	čiňena	čiňeni
Feminine	činila	činile	činily	čiňena	čiňeně	čiňeny
Neuter	činilo	činile	činila	čiňeno	čiňeně	čiňena

	Nt-participle			S-participle
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Masculine	čině	činiece		činiv	činivše
Feminine	činieci			činivši
Neuter	čině, činieci			činiv, činivši

Note: This table shows the most common forms of činiti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.

Derived terms

• dočiniti
• otčiniti
• přičiniti
• přěčin
• sčiniti
• vyčiniti
• začiniti
• zločin
• čin

Descendants

• Czech: činit

Further reading

• Jan Gebauer (1903–1916), “činiti”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *činiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃǐniti/
• Hyphenation: či‧ni‧ti

Verb

čìniti impf (Cyrillic spelling чѝнити)

1. (transitive) to make, do
2. (transitive) to commit, perform
3. (transitive) to constitute, consist, make up
4. (transitive) to tan
5. (reflexive) to appear, seem

Conjugation

Conjugation of činiti

infinitive		činiti
present verbal adverb		čìnēći
past verbal adverb		—
verbal noun		čìnjēnje
		singular			plural
		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
present		činim	činiš	čini	činimo	činite	čine
future	future I	činit ću1 činiću	činit ćeš1 činićeš	činit će1 činiće	činit ćemo1 činićemo	činit ćete1 činićete	činit ćе̄1 činiće
	future II	bȕdēm činio2	bȕdēš činio2	bȕdē činio2	bȕdēmo činili2	bȕdēte činili2	bȕdū činili2
past	perfect	činio sam2	činio si2	činio je2	činili smo2	činili ste2	činili su2
	pluperfect3	bȉo sam činio2	bȉo si činio2	bȉo je činio2	bíli smo činili2	bíli ste činili2	bíli su činili2
	imperfect	činjah	činjaše	činjaše	činjasmo	činjaste	činjahu
conditional	conditional I	činio bih2	činio bi2	činio bi2	činili bismo2	činili biste2	činili bi2
	conditional II4	bȉo bih činio2	bȉo bi činio2	bȉo bi činio2	bíli bismo činili2	bíli biste činili2	bíli bi činili2
imperative		—	čini	—	činimo	činite	—
active past participle		činio m / činila f / činilo n			činili m / činile f / činila n
passive past participle		činjen m / činjena f / činjeno n			činjeni m / činjene f / činjena n

¹   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
²   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
³   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (“to be”) is routinely dropped.
⁴   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (“to be”) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Derived terms

• načìniti
• opčìniti
• počìniti
• podčìniti
• pričìniti
• sačìniti
• učìniti
• začìniti