προσφέρω

Ancient Greek

Alternative forms

• ποσφέρω (posphérō)
• ποτιφέρω (potiphérō) — Doric

Etymology

προσ- (pros-, “toward”) +‎ φέρω (phérō, “to carry”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.pʰé.rɔː/ → /prosˈɸe.ro/ → /prosˈfe.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.pʰé.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /prosˈpʰe.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /prosˈɸe.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /prosˈfe.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /prosˈfe.ro/

Verb

προσφέρω • (prosphérō)

1. to bring to or upon, apply to
2. to lay upon
3. to apply, exhibit, employ, use
4. to add
5. to present, offer, give
6. to bring forward, quote, cite
7. to contribute, bring in, yield
8. to bring near, make similar
9. (passive voice)
   1. to put in (of ships)
   2. to go against, attack, assault
   3. to rush on, make an onset, engage
   4. to go to or towards
   5. to deal with, behave oneself in a certain way towards
   6. to be put or imposed upon
10. (middle voice) to consume (food or drink)

Conjugation

   Present: προσφέρω, προσφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσφέρω	προσφέρεις	προσφέρει	προσφέρετον	προσφέρετον	προσφέρομεν	προσφέρετε	προσφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	προσφέρω	προσφέρῃς	προσφέρῃ	προσφέρητον	προσφέρητον	προσφέρωμεν	προσφέρητε	προσφέρωσῐ(ν)
	optative	προσφέροιμῐ	προσφέροις	προσφέροι	προσφέροιτον	προσφεροίτην	προσφέροιμεν	προσφέροιτε	προσφέροιεν
	imperative		πρόσφερε	προσφερέτω	προσφέρετον	προσφερέτων		προσφέρετε	προσφερόντων
middle/ passive	indicative	προσφέρομαι	προσφέρῃ, προσφέρει	προσφέρεται	προσφέρεσθον	προσφέρεσθον	προσφερόμεθᾰ	προσφέρεσθε	προσφέρονται
	subjunctive	προσφέρωμαι	προσφέρῃ	προσφέρηται	προσφέρησθον	προσφέρησθον	προσφερώμεθᾰ	προσφέρησθε	προσφέρωνται
	optative	προσφεροίμην	προσφέροιο	προσφέροιτο	προσφέροισθον	προσφεροίσθην	προσφεροίμεθᾰ	προσφέροισθε	προσφέροιντο
	imperative		προσφέρου	προσφερέσθω	προσφέρεσθον	προσφερέσθων		προσφέρεσθε	προσφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσφέρειν				προσφέρεσθαι
participle	m	προσφέρων				προσφερόμενος
	f	προσφέρουσᾰ				προσφερομένη
	n	προσφέρον				προσφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσέφερον, προσεφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέφερον	προσέφερες	προσέφερε(ν)	προσεφέρετον	προσεφερέτην	προσεφέρομεν	προσεφέρετε	προσέφερον
middle/ passive	indicative	προσεφερόμην	προσεφέρου	προσεφέρετο	προσεφέρεσθον	προσεφερέσθην	προσεφερόμεθᾰ	προσεφέρεσθε	προσεφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσοίσω, προσοίσομαι, προσοισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοίσω	προσοίσεις	προσοίσει	προσοίσετον	προσοίσετον	προσοίσομεν	προσοίσετε	προσοίσουσῐ(ν)
	optative	προσοίσοιμῐ	προσοίσοις	προσοίσοι	προσοίσοιτον	προσοισοίτην	προσοίσοιμεν	προσοίσοιτε	προσοίσοιεν
middle	indicative	προσοίσομαι	προσοίσῃ, προσοίσει	προσοίσεται	προσοίσεσθον	προσοίσεσθον	προσοισόμεθᾰ	προσοίσεσθε	προσοίσονται
	optative	προσοισοίμην	προσοίσοιο	προσοίσοιτο	προσοίσοισθον	προσοισοίσθην	προσοισοίμεθᾰ	προσοίσοισθε	προσοίσοιντο
passive	indicative	προσοισθήσομαι	προσοισθήσῃ	προσοισθήσεται	προσοισθήσεσθον	προσοισθήσεσθον	προσοισθησόμεθᾰ	προσοισθήσεσθε	προσοισθήσονται
	optative	προσοισθησοίμην	προσοισθήσοιο	προσοισθήσοιτο	προσοισθήσοισθον	προσοισθησοίσθην	προσοισθησοίμεθᾰ	προσοισθήσοισθε	προσοισθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσοίσειν			προσοίσεσθαι		προσοισθήσεσθαι
participle	m	προσοίσων			προσοισόμενος		προσοισθησόμενος
	f	προσοίσουσᾰ			προσοισομένη		προσοισθησομένη
	n	προσοῖσον			προσοισόμενον		προσοισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσενεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	προσενεχθήσομαι	προσενεχθήσῃ	προσενεχθήσεται	προσενεχθήσεσθον	προσενεχθήσεσθον	προσενεχθησόμεθᾰ	προσενεχθήσεσθε	προσενεχθήσονται
	optative	προσενεχθησοίμην	προσενεχθήσοιο	προσενεχθήσοιτο	προσενεχθήσοισθον	προσενεχθησοίσθην	προσενεχθησοίμεθᾰ	προσενεχθήσοισθε	προσενεχθήσοιντο
							passive
infinitive							προσενεχθήσεσθαι
participle	m						προσενεχθησόμενος
	f						προσενεχθησομένη
	n						προσενεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσήνεγκᾰ, προσηνεγκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσήνεγκᾰ	προσήνεγκᾰς	προσήνεγκε(ν)	προσηνέγκᾰτον	προσηνεγκᾰ́την	προσηνέγκᾰμεν	προσηνέγκᾰτε	προσήνεγκᾰν
	subjunctive	προσενέγκω	προσενέγκῃς	προσενέγκῃ	προσενέγκητον	προσενέγκητον	προσενέγκωμεν	προσενέγκητε	προσενέγκωσῐ(ν)
	optative	προσενέγκαιμῐ	προσενέγκειᾰς, προσενέγκαις	προσενέγκειε(ν), προσενέγκαι	προσενέγκαιτον	προσενεγκαίτην	προσενέγκαιμεν	προσενέγκαιτε	προσενέγκειᾰν, προσενέγκαιεν
	imperative		προσένεγκον	προσενεγκᾰ́τω	προσενέγκᾰτον	προσενεγκᾰ́των		προσενέγκᾰτε	προσενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	προσηνεγκᾰ́μην	προσηνέγκω	προσηνέγκᾰτο	προσηνέγκᾰσθον	προσηνεγκᾰ́σθην	προσηνεγκᾰ́μεθᾰ	προσηνέγκᾰσθε	προσηνέγκᾰντο
	subjunctive	προσενέγκωμαι	προσενέγκῃ	προσενέγκηται	προσενέγκησθον	προσενέγκησθον	προσενεγκώμεθᾰ	προσενέγκησθε	προσενέγκωνται
	optative	προσενεγκαίμην	προσενέγκαιο	προσενέγκαιτο	προσενέγκαισθον	προσενεγκαίσθην	προσενεγκαίμεθᾰ	προσενέγκαισθε	προσενέγκαιντο
	imperative		προσένεγκαι	προσενεγκᾰ́σθω	προσενέγκᾰσθον	προσενεγκᾰ́σθων		προσενέγκᾰσθε	προσενεγκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσενέγκαι			προσενέγκᾰσθαι
participle	m	προσενέγκᾱς			προσενεγκᾰ́μενος
	f	προσενέγκᾱσᾰ			προσενεγκᾰμένη
	n	προσενέγκᾰν			προσενεγκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσήνεγκον, προσηνεγκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσήνεγκον	προσήνεγκες	προσήνεγκε(ν)	προσηνέγκετον	προσηνεγκέτην	προσηνέγκομεν	προσηνέγκετε	προσήνεγκον
	subjunctive	προσενέγκω	προσενέγκῃς	προσενέγκῃ	προσενέγκητον	προσενέγκητον	προσενέγκωμεν	προσενέγκητε	προσενέγκωσῐ(ν)
	optative	προσενέγκοιμῐ	προσενέγκοις	προσενέγκοι	προσενέγκοιτον	προσενεγκοίτην	προσενέγκοιμεν	προσενέγκοιτε	προσενέγκοιεν
	imperative		προσένεγκε	προσενεγκέτω	προσενέγκετον	προσενεγκέτων		προσενέγκετε	προσενεγκόντων
middle	indicative	προσηνεγκόμην	προσηνέγκου	προσηνέγκετο	προσηνέγκεσθον	προσηνεγκέσθην	προσηνεγκόμεθᾰ	προσηνέγκεσθε	προσηνέγκοντο
	subjunctive	προσενέγκωμαι	προσενέγκῃ	προσενέγκηται	προσενέγκησθον	προσενέγκησθον	προσενεγκώμεθᾰ	προσενέγκησθε	προσενέγκωνται
	optative	προσενεγκοίμην	προσενέγκοιο	προσενέγκοιτο	προσενέγκοισθον	προσενεγκοίσθην	προσενεγκοίμεθᾰ	προσενέγκοισθε	προσενέγκοιντο
	imperative		προσενεγκοῦ	προσενεγκέσθω	προσενέγκεσθον	προσενεγκέσθων		προσενέγκεσθε	προσενεγκέσθων
		active			middle
infinitive		προσενεγκεῖν			προσενεγκέσθαι
participle	m	προσενεγκών			προσενεγκόμενος
	f	προσενεγκοῦσᾰ			προσενεγκομένη
	n	προσενεγκόν			προσενεγκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσήνεικᾰ, προσηνεικᾰ́μην, προσηνείχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσήνεικᾰ	προσήνεικᾰς	προσήνεικε(ν)	προσηνείκᾰτον	προσηνεικᾰ́την	προσηνείκᾰμεν	προσηνείκᾰτε	προσήνεικᾰν
	subjunctive	προσενείκω	προσενείκῃς	προσενείκῃ	προσενείκητον	προσενείκητον	προσενείκωμεν	προσενείκητε	προσενείκωσῐ(ν)
	optative	προσενείκαιμῐ	προσενείκειᾰς, προσενείκαις	προσενείκειε(ν), προσενείκαι	προσενείκαιτον	προσενεικαίτην	προσενείκαιμεν	προσενείκαιτε	προσενείκειᾰν, προσενείκαιεν
	imperative		προσένεικον	προσενεικᾰ́τω	προσενείκᾰτον	προσενεικᾰ́των		προσενείκᾰτε	προσενεικᾰ́ντων
middle	indicative	προσηνεικᾰ́μην	προσηνείκω	προσηνείκᾰτο	προσηνείκᾰσθον	προσηνεικᾰ́σθην	προσηνεικᾰ́μεθᾰ	προσηνείκᾰσθε	προσηνείκᾰντο
	subjunctive	προσενείκωμαι	προσενείκῃ	προσενείκηται	προσενείκησθον	προσενείκησθον	προσενεικώμεθᾰ	προσενείκησθε	προσενείκωνται
	optative	προσενεικαίμην	προσενείκαιο	προσενείκαιτο	προσενείκαισθον	προσενεικαίσθην	προσενεικαίμεθᾰ	προσενείκαισθε	προσενείκαιντο
	imperative		προσένεικαι	προσενεικᾰ́σθω	προσενείκᾰσθον	προσενεικᾰ́σθων		προσενείκᾰσθε	προσενεικᾰ́σθων
passive	indicative	προσηνείχθην	προσηνείχθης	προσηνείχθη	προσηνείχθητον	προσηνειχθήτην	προσηνείχθημεν	προσηνείχθητε	προσηνείχθησᾰν
	subjunctive	προσενειχθῶ	προσενειχθῇς	προσενειχθῇ	προσενειχθῆτον	προσενειχθῆτον	προσενειχθῶμεν	προσενειχθῆτε	προσενειχθῶσῐ(ν)
	optative	προσενειχθείην	προσενειχθείης	προσενειχθείη	προσενειχθεῖτον, προσενειχθείητον	προσενειχθείτην, προσενειχθειήτην	προσενειχθεῖμεν, προσενειχθείημεν	προσενειχθεῖτε, προσενειχθείητε	προσενειχθεῖεν, προσενειχθείησᾰν
	imperative		προσενείχθητῐ	προσενειχθήτω	προσενείχθητον	προσενειχθήτων		προσενείχθητε	προσενειχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσενεῖκαι			προσενείκᾰσθαι		προσενειχθῆναι
participle	m	προσενείκᾱς			προσενεικᾰ́μενος		προσενειχθείς
	f	προσενείκᾱσᾰ			προσενεικᾰμένη		προσενειχθεῖσᾰ
	n	προσενεῖκᾰν			προσενεικᾰ́μενον		προσενειχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσένεικᾰ, προσενεικᾰ́μην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσένεικᾰ	προσένεικᾰς	προσένεικε(ν)	προσενείκᾰτον	προσενεικᾰ́την	προσενείκᾰμεν	προσενείκᾰτε	προσένεικᾰν
	subjunctive	προσενείκω	προσενείκῃς	προσενείκῃ	προσενείκητον	προσενείκητον	προσενείκωμεν	προσενείκητε	προσενείκωσῐ(ν)
	optative	προσενείκαιμῐ	προσενείκειᾰς, προσενείκαις	προσενείκειε(ν), προσενείκαι	προσενεικεῖτον	προσενεικείτην	προσενεικεῖμεν	προσενεικεῖτε	προσενεικεῖεν
	imperative		προσένεικον	προσενεικᾰ́τω	προσενείκᾰτον	προσενεικᾰ́των		προσενείκᾰτε	προσενεικᾰ́ντων
middle	indicative	προσενεικᾰ́μην	προσενείκω	προσενείκᾰτο	προσενείκᾰσθον	προσενεικᾰ́σθην	προσενεικᾰ́μεθᾰ	προσενείκᾰσθε	προσενείκᾰντο
	subjunctive	προσενείκωμαι	προσενείκηαι	προσενείκηται	προσενείκησθον	προσενείκησθον	προσενεικώμεθᾰ	προσενείκησθε	προσενείκωνται
	optative	προσενεικαίμην	προσενείκαιο	προσενείκαιτο	προσενείκαισθον	προσενεικαίσθην	προσενεικαίμεθᾰ	προσενείκαισθε	προσενεικαίᾰτο
	imperative		προσένεικαι	προσενεικᾰ́σθω	προσενείκᾰσθον	προσενεικᾰ́σθων		προσενείκᾰσθε	προσενεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσενεῖκαι			προσενείκᾰσθαι
participle	m	προσενείκᾱς			προσενεικᾰ́μενος
	f	προσενείκᾱσᾰ			προσενεικᾰμένη
	n	προσενεῖκᾰν			προσενεικᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσηνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	προσηνέχθην	προσηνέχθης	προσηνέχθη	προσηνέχθητον	προσηνεχθήτην	προσηνέχθημεν	προσηνέχθητε	προσηνέχθησᾰν
	subjunctive	προσενεχθῶ	προσενεχθῇς	προσενεχθῇ	προσενεχθῆτον	προσενεχθῆτον	προσενεχθῶμεν	προσενεχθῆτε	προσενεχθῶσῐ(ν)
	optative	προσενεχθείην	προσενεχθείης	προσενεχθείη	προσενεχθεῖτον, προσενεχθείητον	προσενεχθείτην, προσενεχθειήτην	προσενεχθεῖμεν, προσενεχθείημεν	προσενεχθεῖτε, προσενεχθείητε	προσενεχθεῖεν, προσενεχθείησᾰν
	imperative		προσενέχθητῐ	προσενεχθήτω	προσενέχθητον	προσενεχθήτων		προσενέχθητε	προσενεχθέντων
							passive
infinitive							προσενεχθῆναι
participle	m						προσενεχθείς
	f						προσενεχθεῖσᾰ
	n						προσενεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντιπροσφέρω (antiprosphérō)
• προσφερής (prospherḗs)
• προσφορά (prosphorá)
• προσφορέω (prosphoréō)
• προσφόρημα (prosphórēma)
• προσφορία (prosphoría)
• πρόσφορος (prósphoros)

 

Descendants

• → Greek: προσφέρω (prosféro) (learned)

Further reading

• προσφέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• προσφέρω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “προσφέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προσφέρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4374 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • add idem, page 10.
  • adduce idem, page 11.
  • advance idem, page 13.
  • apply idem, page 36.
  • attack idem, page 49.
  • attitude idem, page 51.
  • bear idem, page 66.
  • bestow idem, page 76.
  • bring idem, page 99.
  • carry idem, page 115.
  • charge idem, page 125.
  • confer idem, page 158.
  • display idem, page 236.
  • employ idem, page 269.
  • exhibit idem, page 291.
  • fall idem, page 303.
  • give idem, page 360.
  • grant idem, page 369.
  • instance idem, page 446.
  • introduce idem, page 455.
  • moot idem, page 540.
  • offer idem, page 571.
  • pay idem, page 600.
  • produce idem, page 644.
  • propose idem, page 653.
  • put idem, page 660.
  • return idem, page 708.
  • show idem, page 770.
  • tender idem, page 861.
  • ventilate idem, page 947.
  • yield idem, page 996.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προσφέρω (prosphérō). By surface analysis, προσ- (pros-, “toward”) +‎ φέρω (féro, “to carry”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈsfe.ɾo/, (as in composition) /pɾosˈfe.ɾo/
• Hyphenation: προ‧σφέ‧ρω
• Hyphenation: προσ‧φέ‧ρω

Verb

προσφέρω • (prosféro) (past προσέφερα/πρόσφερα, passive προσφέρομαι)

1. to offer, propose
2. to give, present

Conjugation

προσφέρω   προσφέρομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	προσφέρω	προσφέρω	προσφέρομαι	προσφερθώ
2 sg	προσφέρεις	προσφέρεις	προσφέρεσαι	προσφερθείς
3 sg	προσφέρει	προσφέρει	προσφέρεται	προσφερθεί
1 pl	προσφέρουμε, [‑ομε]	προσφέρουμε, [‑ομε]	προσφερόμαστε	προσφερθούμε
2 pl	προσφέρετε	προσφέρετε	προσφέρεστε, προσφερόσαστε	προσφερθείτε
3 pl	προσφέρουν(ε)	προσφέρουν(ε)	προσφέρονται	προσφερθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	προσέφερα, πρόσφερα	προσέφερα, πρόσφερα	προσφερόμουν(α)	προσφέρθηκα
2 sg	προσέφερες, πρόσφερες	προσέφερες, πρόσφερες	προσφερόσουν(α)	προσφέρθηκες
3 sg	προσέφερε, πρόσφερε	προσέφερε, πρόσφερε	προσφερόταν(ε)	προσφέρθηκε
1 pl	προσφέραμε	προσφέραμε	προσφερόμασταν, (‑όμαστε)	προσφερθήκαμε
2 pl	προσφέρατε	προσφέρατε	προσφερόσασταν, (‑όσαστε)	προσφερθήκατε
3 pl	προσέφεραν, προσφέραν(ε), πρόσφεραν	προσέφεραν, προσφέραν(ε), πρόσφεραν	προσφέρονταν, (προσφερόντουσαν)	προσφέρθηκαν, προσφερθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα προσφέρω ➤	θα προσφέρω ➤	θα προσφέρομαι ➤	θα προσφερθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προσφέρεις, …	θα προσφέρεις, …	θα προσφέρεσαι, …	θα προσφερθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προσφέρει   έχω, έχεις, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … προσφερθεί   είμαι, είσαι, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προσφέρει   είχα, είχες, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … προσφερθεί   ήμουν, ήσουν, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προσφέρει   θα έχω, θα έχεις, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … προσφερθεί   θα είμαι, θα είσαι, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πρόσφερε	πρόσφερε	—	προσφέρσου
2 pl	προσφέρετε	προσφέρετε	προσφέρεστε	προσφερθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	προσφέροντας ➤		προσφερόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας προσφέρει ➤		προσφερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	προσφέρει		προσφερθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• and see: φέρω (féro, “to bear, to carry”)
• αντιπροσφέρω (antiprosféro, “to counter-offer”)
• αντιπροσφορά f (antiprosforá, “counter-offer”)
• προσφορά f (prosforá, “offer”)
• πρόσφορο n (prósforo, “holy bread”)
• πρόσφορος (prósforos, “appropriate”, adjective)
• υπερπροσφορά f (yperprosforá, “super offer”)