Jump to content

سام

From Wiktionary, the free dictionary
See also: شام

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]
Root
س م و (s m w)
13 terms

Derived from the active participle of سَمَا (samā, to be high, to be exalted).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

سَامٍ (sāmin) (informal سَامِي (sāmī), feminine سَامِيَة (sāmiya), masculine plural سَامُون (sāmūn) or سُمَاة (sumāh), feminine plural سَامِيَات (sāmiyāt), elative أَسْمَى (ʔasmā))

  1. high, lofty
  2. exalted, sublime
  3. emanating from the sultan or vizier
Declension
[edit]
Declension of adjective سَامٍ (sāmin)
singular masculine feminine
singular triptote in ـٍ (-in) singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِي
sāmī
السَّامِي
as-sāmī
سَامِيَة
sāmiya
السَّامِيَة
as-sāmiya
nominative سَامٍ
sāmin
السَّامِي
as-sāmī
سَامِيَةٌ
sāmiyatun
السَّامِيَةُ
as-sāmiyatu
accusative سَامِيًا
sāmiyan
السَّامِيَ
as-sāmiya
سَامِيَةً
sāmiyatan
السَّامِيَةَ
as-sāmiyata
genitive سَامٍ
sāmin
السَّامِي
as-sāmī
سَامِيَةٍ
sāmiyatin
السَّامِيَةِ
as-sāmiyati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِيَيْن
sāmiyayn
السَّامِيَيْن
as-sāmiyayn
سَامِيَتَيْن
sāmiyatayn
السَّامِيَتَيْن
as-sāmiyatayn
nominative سَامِيَانِ
sāmiyāni
السَّامِيَانِ
as-sāmiyāni
سَامِيَتَانِ
sāmiyatāni
السَّامِيَتَانِ
as-sāmiyatāni
accusative سَامِيَيْنِ
sāmiyayni
السَّامِيَيْنِ
as-sāmiyayni
سَامِيَتَيْنِ
sāmiyatayni
السَّامِيَتَيْنِ
as-sāmiyatayni
genitive سَامِيَيْنِ
sāmiyayni
السَّامِيَيْنِ
as-sāmiyayni
سَامِيَتَيْنِ
sāmiyatayni
السَّامِيَتَيْنِ
as-sāmiyatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural‎;
broken plural triptote in ـَاة (-āh)
sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِين‎; سُمَاة
sāmīn‎; sumāt
السَّامِين‎; السُّمَاة
as-sāmīn‎; as-sumāt
سَامِيَات
sāmiyāt
السَّامِيَات
as-sāmiyāt
nominative سَامُونَ‎; سُمَاةٌ
sāmūna‎; sumātun
السَّامُونَ‎; السُّمَاةُ
as-sāmūna‎; as-sumātu
سَامِيَاتٌ
sāmiyātun
السَّامِيَاتُ
as-sāmiyātu
accusative سَامِينَ‎; سُمَاةً
sāmīna‎; sumātan
السَّامِينَ‎; السُّمَاةَ
as-sāmīna‎; as-sumāta
سَامِيَاتٍ
sāmiyātin
السَّامِيَاتِ
as-sāmiyāti
genitive سَامِينَ‎; سُمَاةٍ
sāmīna‎; sumātin
السَّامِينَ‎; السُّمَاةِ
as-sāmīna‎; as-sumāti
سَامِيَاتٍ
sāmiyātin
السَّامِيَاتِ
as-sāmiyāti
Descendants
[edit]
  • Azerbaijani: sami
  • Bengali: সামী (samī)
  • Malay: sami
  • Ottoman Turkish: سامی
  • Persian: سامی
  • Tajik: сомӣ (somi)
  • Urdu: سامی (sāmī)

Etymology 2

[edit]

Derived from the active participle of سَمَّ (samma, to poison).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

سَامّ (sāmm) (feminine سَامَّة (sāmma), masculine plural سَامُّونَ (sāmmūna), feminine plural سَامَّات (sāmmāt) or سَوَامّ (sawāmm))

  1. poisonous, toxic
Declension
[edit]
Declension of adjective سَامّ (sāmm)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal سَامّ
sāmm
السَّامّ
as-sāmm
سَامَّة
sāmma
السَّامَّة
as-sāmma
nominative سَامٌّ
sāmmun
السَّامُّ
as-sāmmu
سَامَّةٌ
sāmmatun
السَّامَّةُ
as-sāmmatu
accusative سَامًّا
sāmman
السَّامَّ
as-sāmma
سَامَّةً
sāmmatan
السَّامَّةَ
as-sāmmata
genitive سَامٍّ
sāmmin
السَّامِّ
as-sāmmi
سَامَّةٍ
sāmmatin
السَّامَّةِ
as-sāmmati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal سَامَّيْن
sāmmayn
السَّامَّيْن
as-sāmmayn
سَامَّتَيْن
sāmmatayn
السَّامَّتَيْن
as-sāmmatayn
nominative سَامَّانِ
sāmmāni
السَّامَّانِ
as-sāmmāni
سَامَّتَانِ
sāmmatāni
السَّامَّتَانِ
as-sāmmatāni
accusative سَامَّيْنِ
sāmmayni
السَّامَّيْنِ
as-sāmmayni
سَامَّتَيْنِ
sāmmatayni
السَّامَّتَيْنِ
as-sāmmatayni
genitive سَامَّيْنِ
sāmmayni
السَّامَّيْنِ
as-sāmmayni
سَامَّتَيْنِ
sāmmatayni
السَّامَّتَيْنِ
as-sāmmatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural‎;
basic broken plural diptote
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِّين
sāmmīn
السَّامِّين
as-sāmmīn
سَامَّات‎; سَوَامّ
sāmmāt‎; sawāmm
السَّامَّات‎; السَّوَامّ
as-sāmmāt‎; as-sawāmm
nominative سَامُّونَ
sāmmūna
السَّامُّونَ
as-sāmmūna
سَامَّاتٌ‎; سَوَامُّ
sāmmātun‎; sawāmmu
السَّامَّاتُ‎; السَّوَامُّ
as-sāmmātu‎; as-sawāmmu
accusative سَامِّينَ
sāmmīna
السَّامِّينَ
as-sāmmīna
سَامَّاتٍ‎; سَوَامَّ
sāmmātin‎; sawāmma
السَّامَّاتِ‎; السَّوَامَّ
as-sāmmāti‎; as-sawāmma
genitive سَامِّينَ
sāmmīna
السَّامِّينَ
as-sāmmīna
سَامَّاتٍ‎; سَوَامَّ
sāmmātin‎; sawāmma
السَّامَّاتِ‎; السَّوَامِّ
as-sāmmāti‎; as-sawāmmi

Etymology 3

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

سَامَ (sāma) I (non-past يَسُومُ (yasūmu), verbal noun سَوْم (sawm))

  1. (obsolete) to rove, to pasture (camels, sheep, birds …)
  2. to offer for sale [with accusative ‘the commodity’ and accusative ‘to whom’]
  3. to urge, to demand, to compel, to impose, to afflict, etc. [with accusative ‘what’ and accusative ‘whom’]
    • 609–632 CE, Qur'an, 7:141:
      وَإِذْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۖ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ
      waʔiḏ ʔanjaynākum min ʔāli firʕawna yasūmūnakum sūʔa l-ʕaḏāba yuqattilūna ʔabnāʔakum wayastaḥyūna nisāʔakum wafī ḏālikum balāʔun min rabbikum ʕaẓīmun
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
[edit]

Etymology 4

[edit]

Borrowed from Classical Syriac ܣܳܡ (sām, to constitute, to establish, to set, to place, to install).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

سَامَ (sāma) I (non-past يَسُومُ (yasūmu), verbal noun سِيَامَة (siyāma))

  1. (Christianity) to ordain for ecclesiastical office
Conjugation
[edit]

Etymology 5

[edit]

Compare Hebrew שֵׁם (šēm). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

سَام (sāmm

  1. Shem
  2. a male given name, Sam
Declension
[edit]
Declension of noun سَام (sām)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal سَام
sām
nominative سَامُ
sāmu
accusative سَامَ
sāma
genitive سَامَ
sāma
Derived terms
[edit]

Etymology 6

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

[edit]

سَام (sāmm

  1. (obsolete) death
    Synonym: مَوْت (mawt)
    • 7th century CE, Ṣaḥīḥ Muslim, 39:118:
      حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رُمْحِ بْنِ ٱلْمُهَاجِرِ، أَخْبَرَنَا ٱللَّيْثُ، عَنْ عُقَيْلٍ، عَنِ ٱبْنِ شِهَابٍ، أَخْبَرَنِي أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ ٱلرَّحْمَنِ وَسَعِيدُ بْنُ ٱلْمُسَيَّبِ، أَنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ أَخْبَرَهُمَا أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ ٱللَّٰهِ—صَلَّى ٱللَّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ—يَقُولُ: «إِنَّ فِي ٱلْحَبَّةِ ٱلسَّوْدَاءِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِلَّا ٱلسَّامَ». وَٱلسَّامُ ٱلْمَوْتُ. وَٱلْحَبَّةُ ٱلسَّوْدَاءُ ٱلشُّونِيزُ.
      ḥaddaṯanā muḥammadu bnu rumḥi bni l-muhājiri, ʔaḵbaranā l-layṯu, ʕan ʕuqaylin, ʕani bni šihābin, ʔaḵbaranī ʔabū salamata bnu ʕabdi r-raḥmani wasaʕīdu bnu l-musayyabi, ʔanna ʔabā hurayrata ʔaḵbarahumā ʔannahu samiʕa rasūla llāhi—ṣallā llāhu ʕalayhi wasallama—yaqūlu: “ʔinna fī l-ḥabbati s-sawdāʔi šifāʔan min kulli dāʔin ʔillā s-sāma”. was-sāmu l-mawtu. wal-ḥabbatu s-sawdāʔu š-šūnīzu.
      [] God’s Prophet (ﷺ) says: “Blackseed is a cure of every disease short of fatality.” Fatality is death, blackseed is swartzcummel.
Declension
[edit]
Declension of noun سَام (sām)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَام
sām
السَّام
as-sām
سَام
sām
nominative سَامٌ
sāmun
السَّامُ
as-sāmu
سَامُ
sāmu
accusative سَامًا
sāman
السَّامَ
as-sāma
سَامَ
sāma
genitive سَامٍ
sāmin
السَّامِ
as-sāmi
سَامِ
sāmi

References

[edit]
  • swm”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
  • سام” in Almaany
  • Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “س و م”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, page 708
  • Freytag, Georg (1833) “س و م”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, pages 378–379
  • Lane, Edward William (1863-1893) “س و م”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 1474–1475.
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “سام”, in The Student's Arabic–English Dictionary[3], London: W.H. Allen, page 475
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “سام”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[4] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 543
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “س م م”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[5] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 595
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “س و م”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[6] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, pages 616–617

Malay

[edit]

Adjective

[edit]

سام

  1. Jawi spelling of sama.‎‎

Adverb

[edit]

سام

  1. Jawi spelling of sama.‎‎

Preposition

[edit]

سام

  1. Jawi spelling of sama.‎‎

Persian

[edit]
Persian Wikipedia has an article on:
Wikipedia fa

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? sām
Dari reading? sām
Iranian reading? sâm
Tajik reading? som

Etymology 1

[edit]

From Proto-Indo-Iranian *ćyaHmás, from Proto-Indo-European *ḱyeh₁-mó-s (black, dark), from Proto-Indo-European *(s)ḱeh₃- (darkness, shadow). Cognate with Avestan 𐬯𐬁𐬨𐬀 (sāma, black), Sanskrit श्याम (śyāma). Related to سیاه (siyâh, black), and سیاوش (siyâvaš).

Noun

[edit]

سام (sâm)

  1. fire
  2. flame

Proper noun

[edit]

سام (sâm)

  1. a male given name, Sam or Saam

Derived terms

[edit]

Etymology 2

[edit]

Possibly related to آماس (âmâs, swell, swelling). Compare Arabic سام (sām, death) (possibly). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

[edit]

سام (sâm)

  1. swell, swelling
  2. (by extension) disease

Etymology 3

[edit]

Borrowed from Arabic سَامّ (sāmm).

Adjective

[edit]

سام (sâm)

  1. poisonous
  2. toxic

References

[edit]