कन्या

Hindi

Alternative forms

• कनिया (kaniyā)

Noun

कन्या • (kanyā) f — Urdu spelling کنیا

1. girl
2. virgin
3. daughter

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *ken- (“new, fresh”), whence also कनीन (kanīna , “young, youthful”). Cognates include Latin re-cēns (“recent; fresh; young”) and Ancient Greek καινός (kainós, “new”).

Noun

कन्या (kanyā́) f

1. girl, virgin, daughter
2. the sign of the zodiac Virgo
3. the female of any animal
4. name of Durga
5. (botany) name of a tuberous plant growing in Kashmir
6. Aloe perfoliata; rubble aloe, mitre aloe
7. name of several other plants
8. (prosody) name of a metre (of four lines, each of them containing four long syllables)

Declension

    Feminine ā-stem declension of कन्या

	Singular	Dual	Plural
Nominative	कन्या (kanyā)	कन्ये (kanye)	कन्याः (kanyāḥ)
Vocative	कन्ये (kanye)	कन्ये (kanye)	कन्याः (kanyāḥ)
Accusative	कन्याम् (kanyām)	कन्ये (kanye)	कन्याः (kanyāḥ)
Instrumental	कन्यया (kanyayā)	कन्याभ्याम् (kanyābhyām)	कन्याभिः (kanyābhiḥ)
Dative	कन्यायै (kanyāyai)	कन्याभ्याम् (kanyābhyām)	कन्याभ्यः (kanyābhyaḥ)
Ablative	कन्यायाः (kanyāyāḥ)	कन्याभ्याम् (kanyābhyām)	कन्याभ्यः (kanyābhyaḥ)
Genitive	कन्यायाः (kanyāyāḥ)	कन्ययोः (kanyayoḥ)	कन्यानाम् (kanyānām)
Locative	कन्यायाम् (kanyāyām)	कन्ययोः (kanyayoḥ)	कन्यासु (kanyāsu)

Descendants

• Khmer: កញ្ញា
• Telugu: కన్య (kanya)

References

• Sir Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, 1898, page 0249
• Arthur A. Macdonell, A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press, 1893, page 062
• Horace Hayman Wilson, A dictionary in Sanscrit and English, 2nd ed., Calcutta: Education Press, Circular Road, 1832, page 187
• Carl Capeller, A Sanskrit-English dictionary, based upon the St. Petersburg lexicons, London: Luzac & Co., 1891, page 108