convidar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Asturian[edit]

Etymology[edit]

From Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Verb[edit]

convidar (first-person singular indicative present convido, past participle convidáu)

  1. to invite
    Synonym: invitar

Conjugation[edit]

Catalan[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Vulgar Latin *convītāre, from Latin invītāre (to invite). Compare Occitan and Portuguese convidar and French convier.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidí, past participle convidat)

  1. (transitive) to invite
    Synonym: invitar

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese convidar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidei, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite
    • 1418, A. Rodríguez González (ed.), Libro do Concello de Santiago (1416-1422). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega, page 95:
      Iten ordena mais o dito conçello, que qualquer que feser voda ou batisterio o entrada de casa ou diser misa nova ou Avangeo que non de aves nihũas de comer a nihũa persona que asi convidar para cada hũa destas honrras
      Item, this City Council orders that, whosoever makes a wedding, or a baptism, or a new house, or first mass, or Gospel, doesn't give birds for eating to anyone who they would invite to any of this celebrations

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • convidar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • convidar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval.
  • convidar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • convidar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • convidar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • convidar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • convidar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Occitan[edit]

Etymology[edit]

From Old Occitan convidar, from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Verb[edit]

convidar

  1. to invite

Conjugation[edit]

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese convidar, from Vulgar Latin *convītāre, from Latin invītāre (to invite).

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: con‧vi‧dar

Verb[edit]

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidei, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite (ask for the presence or participation of someone)

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Spanish, from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītāre (to invite).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kombiˈdaɾ/ [kõm.biˈð̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: con‧vi‧dar

Verb[edit]

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidé, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite
    Synonym: invitar

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]