diz

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: -diz and -DIZ

English[edit]

Verb[edit]

diz

  1. Third-person singular simple present indicative form of de
  2. Third-person singular simple present indicative form of dee

References[edit]

  • A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, →ISBN
  • Northumberland Words, English Dialect Society, R. Oliver Heslop, 1893–4
  • A List of words and phrases in everyday use by the natives of Hetton-le-Hole in the County of Durham, F.M.T.Palgrave, English Dialect Society vol.74, 1896, [1]

Azerbaijani[edit]

Other scripts
Cyrillic диз
Perso-Arabic دیز‎

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *tīŕ, *tǖŕ (“knee”). Cognate with Turkish diz (“knee”).

Pronunciation[edit]

  • Audio(file)

Noun[edit]

diz (definite accusative dizi, plural dizlər)

  1. knee
    diz çökmək (intransitive) ― to kneel
    diz çökdürmək (transitive) ― to cause to kneel

Declension[edit]

    Declension of diz
singular plural
nominative diz
 dizlər
definite accusative dizi
 dizləri
dative dizə
 dizlərə
locative dizdə
 dizlərdə
ablative dizdən
 dizlərdən
definite genitive dizin
 dizlərin
    Possessive forms of diz
nominative
singular plural
mənim (“my”) dizim dizlərim
sənin (“your”) dizin dizlərin
onun (“his/her/its”) dizi dizləri
bizim (“our”) dizimiz dizlərimiz
sizin (“your”) diziniz dizləriniz
onların (“their”) dizi or dizləri dizləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dizimi dizlərimi
sənin (“your”) dizini dizlərini
onun (“his/her/its”) dizini dizlərini
bizim (“our”) dizimizi dizlərimizi
sizin (“your”) dizinizi dizlərinizi
onların (“their”) dizini or dizlərini dizlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dizimə dizlərimə
sənin (“your”) dizinə dizlərinə
onun (“his/her/its”) dizinə dizlərinə
bizim (“our”) dizimizə dizlərimizə
sizin (“your”) dizinizə dizlərinizə
onların (“their”) dizinə or dizlərinə dizlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dizimdə dizlərimdə
sənin (“your”) dizində dizlərində
onun (“his/her/its”) dizində dizlərində
bizim (“our”) dizimizdə dizlərimizdə
sizin (“your”) dizinizdə dizlərinizdə
onların (“their”) dizində or dizlərində dizlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dizimdən dizlərimdən
sənin (“your”) dizindən dizlərindən
onun (“his/her/its”) dizindən dizlərindən
bizim (“our”) dizimizdən dizlərimizdən
sizin (“your”) dizinizdən dizlərinizdən
onların (“their”) dizindən or dizlərindən dizlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dizimin dizlərimin
sənin (“your”) dizinin dizlərinin
onun (“his/her/its”) dizinin dizlərinin
bizim (“our”) dizimizin dizlərimizin
sizin (“your”) dizinizin dizlərinizin
onların (“their”) dizinin or dizlərinin dizlərinin

Ladino[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Turkish diz.

Noun[edit]

diz m (Latin spelling)

  1. (anatomy) knee

Synonyms[edit]

Louisiana Creole French[edit]

Louisiana Creole French cardinal numbers
 <  9 10 11  > 
    Cardinal : diz

Etymology[edit]

From French dix (“ten”).

Pronunciation[edit]

Numeral[edit]

diz

  1. ten.

Usage notes[edit]

Navajo[edit]

Noun[edit]

diz

  1. pile of trash and debris or driftwood accumulated in a stream by the whirling water

Northern Kurdish[edit]

Etymology[edit]

Related to Persian دزد‎ (dozd).

Noun[edit]

diz ?

  1. thief

Old French[edit]

Noun[edit]

diz m

  1. inflection of dit:
    1. oblique plural
    2. nominative singular

Old High German[edit]

Etymology[edit]

from Proto-Germanic *þitt

Determiner[edit]

diz

  1. nominative/accusative neuter singular of dese

Pronoun[edit]

diz

  1. nominative/accusative neuter singular of dese

References[edit]

  1. Lander, Eric T. The History of the Reinforced Demonstrative in Nordic Regional Variation and Reconstruction, 65.

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

diz

  1. Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of dizer
  2. Second-person singular (tu) affirmative imperative of dizer

Romani[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Iranian.

Noun[edit]

diz f (nominative plural dizǎ)

  1. town, city
  2. castle

References[edit]

  • Boretzky, Norbert; Igla, Birgit (1994), “diz”, in Wörterbuch Romani-Deutsch-Englisch für den südosteuropäischen Raum : mit einer Grammatik der Dialektvarianten [Romani-German-English dictionary for the Southern European region] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, →ISBN, page 74
  • Marcel Courthiade (2009), “i/e diz¹, -ǎ- ʒ. -ǎ, -ěn-”, in Melinda Rézműves, editor, Morri angluni rromane ćhibǎqi evroputni lavustik = Első rromani nyelvű európai szótáram : cigány, magyar, angol, francia, spanyol, német, ukrán, román, horvát, szlovák, görög [My First European-Romani Dictionary: Romani, Hungarian, English, French, Spanish, German, Ukrainian, Romanian, Croatian, Slovak, Greek] (in Hungarian; English), Budapest: Fővárosi Onkormányzat Cigány Ház--Romano Kher, →ISBN, page 128

Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

From Ottoman Turkish دیز‎ (diz, “knee”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (diz, “knee”), from Proto-Turkic *tīŕ, *tǖŕ (“knee”).[1] Compare Hungarian térd (“knee”), a Turkic borrowing. See also dirsek (“elbow”), a derivation from the same root.[2]

cognates

Cognate with Old Turkic 𐱅𐰃𐰕‎ (tiz, “knee”), Karakhanid [script needed] (tīz, “knee”), Southern Altai тизе (tize, “knee”), Azerbaijani diz (“knee”), Chuvash чӗр (čĕr, “knee”), Kazakh тізе (tıze, “knee”), Khakas тізек (tìzek, “knee”), Kyrgyz тизе (tize, “knee”), Tatar тез (tez, “knee”), Turkmen dy:z (“knee”), Tuvan дискек (diskek, “knee”), Uyghur تىز‎ (tiz, “knee”), Uzbek tiz (“knee”), Yakut түһэх (tühex, “knee”).

Noun[edit]

diz (definite accusative dizi, plural dizler)

  1. (anatomy) knee
Declension[edit]
Inflection
Nominative diz
Definite accusative dizi
Singular Plural
Nominative diz dizler
Definite accusative dizi dizleri
Dative dize dizlere
Locative dizde dizlerde
Ablative dizden dizlerden
Genitive dizin dizlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dizim dizlerim
2nd singular dizin dizlerin
3rd singular dizi dizleri
1st plural dizimiz dizlerimiz
2nd plural diziniz dizleriniz
3rd plural dizleri dizleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dizimi dizlerimi
2nd singular dizini dizlerini
3rd singular dizini dizlerini
1st plural dizimizi dizlerimizi
2nd plural dizinizi dizlerinizi
3rd plural dizlerini dizlerini
Dative
Singular Plural
1st singular dizime dizlerime
2nd singular dizine dizlerine
3rd singular dizine dizlerine
1st plural dizimize dizlerimize
2nd plural dizinize dizlerinize
3rd plural dizlerine dizlerine
Locative
Singular Plural
1st singular dizimde dizlerimde
2nd singular dizinde dizlerinde
3rd singular dizinde dizlerinde
1st plural dizimizde dizlerimizde
2nd plural dizinizde dizlerinizde
3rd plural dizlerinde dizlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular dizimden dizlerimden
2nd singular dizinden dizlerinden
3rd singular dizinden dizlerinden
1st plural dizimizden dizlerimizden
2nd plural dizinizden dizlerinizden
3rd plural dizlerinden dizlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular dizimin dizlerimin
2nd singular dizinin dizlerinin
3rd singular dizinin dizlerinin
1st plural dizimizin dizlerimizin
2nd plural dizinizin dizlerinizin
3rd plural dizlerinin dizlerinin
Derived terms[edit]
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

diz

  1. second-person singular imperative of dizmek

References[edit]

  1. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dīŕ (*dǖŕ)”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*t`i̯ū́ŕe”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=diz&oldid=67658306"