diz

See also: -diz and -DIZ

English

Verb

diz

1. Third-person singular simple present indicative form of de
2. Third-person singular simple present indicative form of dee

References

• A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, →ISBN
• Northumberland Words, English Dialect Society, R. Oliver Heslop, 1893–4
• A List of words and phrases in everyday use by the natives of Hetton-le-Hole in the County of Durham, F.M.T.Palgrave, English Dialect Society vol.74, 1896, [1]

---

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic	диз
Roman	diz
Perso-Arabic	دیز‎

Etymology

From Proto-Turkic *dīŕ, *dǖŕ (“knee”). Cognate with Turkish diz (“knee”).

Noun

diz (definite accusative dizi, plural dizlər)

1. knee

Declension

Declension of diz

	singular	plural
nominative	diz	dizlər
definite accusative	dizi	dizləri
dative	dizə	dizlərə
locative	dizdə	dizlərdə
ablative	dizdən	dizlərdən
definite genitive	dizin	dizlərin

Possessive forms of diz

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dizim	dizlərim
sənin (“your”)	dizin	dizlərin
onun (“his/her/its”)	dizi	dizləri
bizim (“our”)	dizimiz	dizlərimiz
sizin (“your”)	diziniz	dizləriniz
onların (“their”)	dizi or dizləri	dizləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dizimi	dizlərimi
sənin (“your”)	dizini	dizlərini
onun (“his/her/its”)	dizini	dizlərini
bizim (“our”)	dizimizi	dizlərimizi
sizin (“your”)	dizinizi	dizlərinizi
onların (“their”)	dizini or dizlərini	dizlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	dizimə	dizlərimə
sənin (“your”)	dizinə	dizlərinə
onun (“his/her/its”)	dizinə	dizlərinə
bizim (“our”)	dizimizə	dizlərimizə
sizin (“your”)	dizinizə	dizlərinizə
onların (“their”)	dizinə or dizlərinə	dizlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dizimdə	dizlərimdə
sənin (“your”)	dizində	dizlərində
onun (“his/her/its”)	dizində	dizlərində
bizim (“our”)	dizimizdə	dizlərimizdə
sizin (“your”)	dizinizdə	dizlərinizdə
onların (“their”)	dizində or dizlərində	dizlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dizimdən	dizlərimdən
sənin (“your”)	dizindən	dizlərindən
onun (“his/her/its”)	dizindən	dizlərindən
bizim (“our”)	dizimizdən	dizlərimizdən
sizin (“your”)	dizinizdən	dizlərinizdən
onların (“their”)	dizindən or dizlərindən	dizlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dizimin	dizlərimin
sənin (“your”)	dizinin	dizlərinin
onun (“his/her/its”)	dizinin	dizlərinin
bizim (“our”)	dizimizin	dizlərimizin
sizin (“your”)	dizinizin	dizlərinizin
onların (“their”)	dizinin or dizlərinin	dizlərinin

---

Kurdish

Etymology

Related to Persian دزد‎ (dozd).

Noun

diz ?

1. thief

---

Ladino

Etymology

Borrowed from Turkish diz.

Noun

diz m (Latin spelling)

1. (anatomy) knee

Synonyms

• djinoyo

---

Navajo

Noun

diz

1. pile of trash and debris or driftwood accumulated in a stream by the whirling water

---

Old French

Noun

diz m

1. inflection of dit:
   1. oblique plural
   2. nominative singular

---

Portuguese

Pronunciation

• (Portugal) IPA^(key): /ˈdiʃ/
• (Brazil) IPA^(key): /ˈd͡ʒis/, /ˈd͡ʒiʃ/

Verb

diz

1. Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você^?) present indicative of dizer
2. Second-person singular (tu) affirmative imperative of dizer

---

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish ديز‎ (diz, “knee”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (diz, “knee”), from Proto-Turkic *dīŕ, *dǖŕ (“knee”). Compare Hungarian térd (“knee”), a Turkic borrowing. See also dirsek (“elbow”), a derivation from the same root.

cognates

Cognate with Old Turkic 𐱅𐰃𐰕‎ (tiz, “knee”), Karakhanid [script needed] (tīz, “knee”), Southern Altai тизе (tize, “knee”), Azerbaijani diz (“knee”), Chuvash чӗр (čĕr, “knee”), Kazakh тізе (tize, “knee”), Khakas тізек (tízek, “knee”), Kyrgyz тизе (tize, “knee”), Tatar тез (tez, “knee”), Turkmen dy:z (“knee”), Tuvan дискек (dïskäk, “knee”), Uyghur تىز‎ (tiz, “knee”), Uzbek tiz (“knee”), Yakut түһэх (tühex, “knee”).

Noun

diz (definite accusative dizi, plural dizler)

1. (anatomy) knee

Declension

Inflection
Nominative	diz
Definite accusative	dizi
	Singular	Plural
Nominative	diz	dizler
Definite accusative	dizi	dizleri
Dative	dize	dizlere
Locative	dizde	dizlerde
Ablative	dizden	dizlerden
Genitive	dizin	dizlerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular dizim dizlerim 2nd singular dizin dizlerin 3rd singular dizi dizleri 1st plural dizimiz dizlerimiz 2nd plural diziniz dizleriniz 3rd plural dizleri dizleri

Derived terms

• diz boyu
• diz kapağı
• dizli
• dizlik
• dizsiz
• diz çökmek
• dizüstü
• dizini dövmek

 

Related terms

• dirsek

Etymology 2

Verb

diz

1. second-person singular imperative of dizmek