diz

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to: navigation, search
See also: -diz and -DIZ

English[edit]

Verb[edit]

diz

  1. Third-person singular simple present indicative form of de
  2. Third-person singular simple present indicative form of dee

References[edit]

  • A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, ISBN 1904794165
  • Northumberland Words, English Dialect Society, R. Oliver Heslop, 1893–4
  • A List of words and phrases in everyday use by the natives of Hetton-le-Hole in the County of Durham, F.M.T.Palgrave, English Dialect Society vol.74, 1896, [1]

Azeri[edit]

Other scripts
Cyrillic диз
Roman diz
Perso-Arabic دیز‏

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *dīŕ, *dǖŕ (“knee”). Cognate with Turkish diz (“knee”).

Noun[edit]

diz (definite accusative dizi, plural dizlər)

  1. knee

Declension[edit]

Declension of diz
singular plural
nominative diz dizlər
definite accusative dizi dizləri
dative dizə dizlərə
locative dizdə dizlərdə
ablative dizdən dizlərdən
definite genitive dizin dizlərin
Possessive forms of diz
nominative
singular plural
mənim (“my”) dizim dizlərim
sənin (“your”) dizin dizlərin
onun (“his/her/its”) dizi dizləri
bizim (“our”) dizimiz dizlərimiz
sizin (“your”) diziniz dizləriniz
onların (“their”) dizi dizləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dizimi dizlərimi
sənin (“your”) dizini dizlərini
onun (“his/her/its”) dizini dizlərini
bizim (“our”) dizimizi dizlərimizi
sizin (“your”) dizinizi dizlərinizi
onların (“their”) dizini dizlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dizimə dizlərimə
sənin (“your”) dizinə dizlərinə
onun (“his/her/its”) dizinə dizlərinə
bizim (“our”) dizimizə dizlərimizə
sizin (“your”) dizinizə dizlərinizə
onların (“their”) dizinə dizlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dizimdə dizlərimdə
sənin (“your”) dizində dizlərində
onun (“his/her/its”) dizində dizlərində
bizim (“our”) dizimizdə dizlərimizdə
sizin (“your”) dizinizdə dizlərinizdə
onların (“their”) dizində dizlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dizimdən dizlərimdən
sənin (“your”) dizindən dizlərindən
onun (“his/her/its”) dizindən dizlərindən
bizim (“our”) dizimizdən dizlərimizdən
sizin (“your”) dizinizdən dizlərinizdən
onların (“their”) dizindən dizlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dizimin dizlərimin
sənin (“your”) dizinin dizlərinin
onun (“his/her/its”) dizinin dizlərinin
bizim (“our”) dizimizin dizlərimizin
sizin (“your”) dizinizin dizlərinizin
onların (“their”) dizinin dizlərinin

Kurdish[edit]

Noun[edit]

diz ?

  1. thief (one who carries out theft)


This Kurdish entry was created from the translations listed at thief. It may be less reliable than other entries, and may be missing parts of speech or additional senses. Please also see diz in the Kurdish Wiktionary. This notice will be removed when the entry is checked. (more information) December 2008

Ladino[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Turkish diz.

Noun[edit]

diz m (Latin spelling)

  1. (anatomy) knee

Synonyms[edit]

Lojban[edit]

Rafsi[edit]

diz

  1. rafsi of dizlo.

Navajo[edit]

Noun[edit]

diz

  1. pile of trash and debris or driftwood accumulated in a stream by the whirling water

Old French[edit]

Noun[edit]

diz m

  1. inflection of dit:
    1. oblique plural
    2. nominative singular

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

diz

  1. Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of dizer
  2. Second-person singular (tu) affirmative imperative of dizer

Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

From Ottoman Turkish ديز‏ (diz, “knee”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (diz, “knee”), from Proto-Turkic *dīŕ, *dǖŕ (“knee”).[1] Compare Hungarian térd (“knee”), a Turkic borrowing. See also dirsek (“elbow”), a derivation from the same root.[2]

cognates

Cognate with Old Turkic 𐱅𐰃𐰕‏ (tiz, “knee”), Karakhanid [script needed] (tīz, “knee”), Southern Altai тизе (tïzä, “knee”), Azeri diz (“knee”), Chuvash чӗр (čĕr, “knee”), Kazakh тізе (tize, “knee”), Khakas тізек (tízek, “knee”), Kyrgyz тизе (tize, “knee”), Tatar тез (tez, “knee”), Turkmen dy:z (“knee”), Tuvan дискек (dïskäk, “knee”), Uyghur تىز‏ (tiz, “knee”), Uzbek tiz (“knee”), Yakut түһэх (tühex, “knee”).

Noun[edit]

diz (definite accusative dizi, plural dizler)

  1. (anatomy) knee
Declension[edit]
declension of diz
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) diz dizler
definite accusative (belirtme) dizi dizleri
dative (yönelme) dize dizlere
locative (bulunma) dizde dizlerde
ablative (ayrılma) dizden dizlerden
genitive (tamlayan) dizin dizlerin
possessive forms of diz
benim (my) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) dizim dizlerim
definite accusative (belirtme) dizimi dizlerimi
dative (yönelme) dizime dizlerime
locative (bulunma) dizimde dizlerimde
ablative (çıkma) dizimden dizlerimden
genitive (tamlayan) dizimin dizlerimin
senin (your) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) dizin dizlerin
definite accusative (belirtme) dizini dizlerini
dative (yönelme) dizine dizlerine
locative (bulunma) dizinde dizlerinde
ablative (çıkma) dizinden dizlerinden
genitive (tamlayan) dizinin dizlerinin
onun (her/his/its) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) dizi dizleri
definite accusative (belirtme) dizini dizlerini
dative (yönelme) dizine dizlerine
locative (bulunma) dizinde dizlerinde
ablative (çıkma) dizinden dizlerinden
genitive (tamlayan) dizinin dizlerinin
bizim (our) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) dizimiz dizlerimiz
definite accusative (belirtme) dizimizi dizlerimizi
dative (yönelme) dizimize dizlerimize
locative (bulunma) dizimizde dizlerimizde
ablative (çıkma) dizimizden dizlerimizden
genitive (tamlayan) dizimizin dizlerimizin
sizin (your) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) diziniz dizleriniz
definite accusative (belirtme) dizinizi dizlerinizi
dative (yönelme) dizinize dizlerinize
locative (bulunma) dizinizde dizlerinizde
ablative (çıkma) dizinizden dizlerinizden
genitive (tamlayan) dizinizin dizlerinizin
onların (their) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) dizleri dizleri
definite accusative (belirtme) dizlerini dizlerini
dative (yönelme) dizlerine dizlerine
locative (bulunma) dizlerinde dizlerinde
ablative (çıkma) dizlerinden dizlerinden
genitive (tamlayan) dizlerinin dizlerinin
Derived terms[edit]
Terms derived from diz
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

diz

  1. second-person singular imperative of dizmek

References[edit]

  1. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dīŕ (*dǖŕ)”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*t`i̯ū́ŕe”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=diz&oldid=47518450"