hakim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Hakim and hâkim

English[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology 1[edit]

From Hindustani حکیم / हकीम (hakīm), from Classical Persian حکیم (hakīm), from Arabic حَكِيم (ḥakīm, “wise, learned”).

Noun[edit]

hakim (plural hakims)

  1. (South Asia) A doctor, usually practicing traditional medicine.
    • 1638, Thomas Herbert, Some Yeares Travels, section I:
      The second speaks of naturall Philosophy or Physick, and is studyed by the Hackeams or Physitians […]
    • 1903, GA Henty, With Kitchener in the Soudan:
      I went up to them, and they said, ‘We hear that you are a hakim, who has done great things.’
    • 1924, EM Forster, A Passage to India, Penguin, published 2005, page 28:
      ‘It was his duty to report suspicious characters, and conceivably it was some disreputable hakim who had prowled up from the bazaar.’
    • 1990, Peter Hopkirk, The Great Game, Folio Society, published 2010, page 116:
      The Englishman was to remain there for three weeks, this time posing as a hakeem, secretly observing and noting down everything of significance.

Etymology 2[edit]

From Classical Persian حاکم (hākim), from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Noun[edit]

hakim (plural hakims)

  1. (historical) A judge or governor in Islamic India.

Anagrams[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [hɑːˈkim]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ha‧kim

Noun[edit]

hakim (definite accusative hakimi, plural hakimlər)

  1. (law) judge
  2. (sports) referee (especially in football)
    Synonyms: həkəm, müsnif
  3. (historical) ruler
    Synonyms: hökmdar, hökmran

Declension[edit]

    Declension of hakim
singular plural
nominative hakim
 hakimlər
definite accusative hakimi
 hakimləri
dative hakimə
 hakimlərə
locative hakimdə
 hakimlərdə
ablative hakimdən
 hakimlərdən
definite genitive hakimin
 hakimlərin
    Possessive forms of hakim
nominative
singular plural
mənim (“my”) hakimim hakimlərim
sənin (“your”) hakimin hakimlərin
onun (“his/her/its”) hakimi hakimləri
bizim (“our”) hakimimiz hakimlərimiz
sizin (“your”) hakiminiz hakimləriniz
onların (“their”) hakimi or hakimləri hakimləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) hakimimi hakimlərimi
sənin (“your”) hakimini hakimlərini
onun (“his/her/its”) hakimini hakimlərini
bizim (“our”) hakimimizi hakimlərimizi
sizin (“your”) hakiminizi hakimlərinizi
onların (“their”) hakimini or hakimlərini hakimlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) hakimimə hakimlərimə
sənin (“your”) hakiminə hakimlərinə
onun (“his/her/its”) hakiminə hakimlərinə
bizim (“our”) hakimimizə hakimlərimizə
sizin (“your”) hakiminizə hakimlərinizə
onların (“their”) hakiminə or hakimlərinə hakimlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) hakimimdə hakimlərimdə
sənin (“your”) hakimində hakimlərində
onun (“his/her/its”) hakimində hakimlərində
bizim (“our”) hakimimizdə hakimlərimizdə
sizin (“your”) hakiminizdə hakimlərinizdə
onların (“their”) hakimində or hakimlərində hakimlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) hakimimdən hakimlərimdən
sənin (“your”) hakimindən hakimlərindən
onun (“his/her/its”) hakimindən hakimlərindən
bizim (“our”) hakimimizdən hakimlərimizdən
sizin (“your”) hakiminizdən hakimlərinizdən
onların (“their”) hakimindən or hakimlərindən hakimlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) hakimimin hakimlərimin
sənin (“your”) hakiminin hakimlərinin
onun (“his/her/its”) hakiminin hakimlərinin
bizim (“our”) hakimimizin hakimlərimizin
sizin (“your”) hakiminizin hakimlərinizin
onların (“their”) hakiminin or hakimlərinin hakimlərinin

Adjective[edit]

hakim

  1. ruling, reigning
    hakim partiya ― ruling party
    hakim ideologiya ― ruling ideology

Related terms[edit]

Indonesian[edit]

Etymology[edit]

From Malay hakim, from Classical Malay hakim, from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

hakim (plural hakim-hakim, first-person possessive hakimku, second-person possessive hakimmu, third-person possessive hakimnya)

  1. judge
    Synonyms: pengadil, magistrat
    Barangsiapa meniru atau memalsukan uang kertas, dan barangsiapa mengeluarkan dengan sengaja atau menyimpan uang kertas tiruan atau uang kertas yang dipalsukan, akan dituntut dimuka hakim.
    Whoever imitates or falsifies banknotes, and whoever releases them deliberately or keeps falsified banknotes, will be prosecuted before the judge.
  2. court
    Synonym: pengadilan
  3. jury, judge (in a competition)
    Synonyms: juri, penilai

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

Ladino[edit]

Etymology[edit]

From Arabic حَاكِم (ḥākim). Doublet of haham.

Noun[edit]

hakim m (Latin spelling)

  1. judge

Malay[edit]

Malay Wikipedia has an article on:
Wikipedia ms

Etymology[edit]

From Arabic حَاكِم (ḥākim).

Noun[edit]

hakim

  1. judge (public judicial official)

Descendants[edit]

  • Indonesian: hakim

Further reading[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish حاكم (hakim), from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /xǎkim/
  • Hyphenation: ha‧kim

Noun[edit]

hákim m (Cyrillic spelling ха́ким)

  1. (regional) a wise man
  2. (regional) judge

Declension[edit]

Declension of hakim
singular plural
nominative hakim hakimi
genitive hakima hakima
dative hakimu hakimima
accusative hakima hakime
vocative hakime hakimi
locative hakimu hakimima
instrumental hakimom hakimima

References[edit]

  • “hakim” in Hrvatski jezični portal
  • Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 302

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish حكیم (hakim), from Arabic حَكِيم (ḥakīm, “wise”).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

hakim

  1. wise
    Synonym: bilge

Synonyms[edit]

Noun[edit]

hakim (definite accusative hakimi, plural hakimler)

  1. sage, wise man
  2. philosopher

Declension[edit]

Inflection
Nominative hakim
Definite accusative hakimi
Singular Plural
Nominative hakim hakimler
Definite accusative hakimi hakimleri
Dative hakime hakimlere
Locative hakimde hakimlerde
Ablative hakimden hakimlerden
Genitive hakimin hakimlerin

Synonyms[edit]

See also[edit]

Uzbek[edit]

Etymology[edit]

From Arabic حَكِيم (ḥakīm).

Noun[edit]

hakim (plural hakimlar)

  1. (medicine) doctor
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=hakim&oldid=78552582"