malik

See also: Malik and malík

English

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “Ultimately from Arabic, but via Pashto?”)

Noun

malik (plural maliks)

1. A tribal chieftain in certain areas of Afghanistan and Pakistan, especially among the Pashtuns.
   • 2012, Kimberly Marten, Warlords: Strong-Arm Brokers in Weak States, Ithaca, NY: Cornell University Press, →ISBN, page 41:

     These outsiders introduced the idea that certain maliks in the nang areas, like the khans in the qalang areas, could receive special privileges in representing the jirga to the outside world. ¶ The notion of paying favored maliks in the FATA for their cooperation did not begin with the British.

2. A tribal chieftain in modern Assyrian society.
   • 1935, Ronald Sempill Stafford, The Tragedy of the Assyrian Minority in Iraq‎^[1]:

     The leader of this party was Khoshaba, one of the chiefs, though not the real malik of the Lower Tiyari clan.

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

malik (plural maliks)

1. An upper-caste landlord in the southern part of Bihar in eastern India.
   • 1991, Gyan Prakash, “Becoming a Bhuinya: Oral Traditions and Contested Domination in Eastern India”, in Douglas Haynes, Gyan Prakash, editors, Contesting Power: Resistance and Everyday Social Relations in South Asia, Berkeley, CA: University of California Press, →ISBN, page 145:

     […] the essay interprets the oral traditions of the outcaste Bhuinyas who have traditionally worked as the kamias or dependent labourers of maliks or upper-caste landlords in the southern part of Bihar in eastern India. […] But the kamias' ties with the maliks predated the designation of the relationship as bondage in the nineteenth century.

Related terms

• malikana

Anagrams

• likam

Azerbaijani

Etymology

From Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

malik (definite accusative maliyi, plural maliklər)

1. owner

Declension

Declension of malik
	singular	plural
nominative	malik	maliklər
definite accusative	maliki	malikləri
dative	malikə	maliklərə
locative	malikdə	maliklərdə
ablative	malikdən	maliklərdən
definite genitive	malikin	maliklərin

Possessive forms of malik
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	malikim	maliklərim
sənin (“your”)	malikin	maliklərin
onun (“his/her/its”)	maliki	malikləri
bizim (“our”)	malikimiz	maliklərimiz
sizin (“your”)	malikiniz	malikləriniz
onların (“their”)	maliki or malikləri	malikləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	malikimi	maliklərimi
sənin (“your”)	malikini	maliklərini
onun (“his/her/its”)	malikini	maliklərini
bizim (“our”)	malikimizi	maliklərimizi
sizin (“your”)	malikinizi	maliklərinizi
onların (“their”)	malikini or maliklərini	maliklərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	malikimə	maliklərimə
sənin (“your”)	malikinə	maliklərinə
onun (“his/her/its”)	malikinə	maliklərinə
bizim (“our”)	malikimizə	maliklərimizə
sizin (“your”)	malikinizə	maliklərinizə
onların (“their”)	malikinə or maliklərinə	maliklərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	malikimdə	maliklərimdə
sənin (“your”)	malikində	maliklərində
onun (“his/her/its”)	malikində	maliklərində
bizim (“our”)	malikimizdə	maliklərimizdə
sizin (“your”)	malikinizdə	maliklərinizdə
onların (“their”)	malikində or maliklərində	maliklərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	malikimdən	maliklərimdən
sənin (“your”)	malikindən	maliklərindən
onun (“his/her/its”)	malikindən	maliklərindən
bizim (“our”)	malikimizdən	maliklərimizdən
sizin (“your”)	malikinizdən	maliklərinizdən
onların (“their”)	malikindən or maliklərindən	maliklərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	malikimin	maliklərimin
sənin (“your”)	malikinin	maliklərinin
onun (“his/her/its”)	malikinin	maliklərinin
bizim (“our”)	malikimizin	maliklərimizin
sizin (“your”)	malikinizin	maliklərinizin
onların (“their”)	malikinin or maliklərinin	maliklərinin

Predicative

malik

1. (with dative) to possess

   Synonym: sahib

Conjugation

*imək (“to be”) being a defective verb, its missing forms are supplied by the present simple copulas (appearing as suffixes), and by olmaq. The actual infinitive form would be malik olmaq, as the verb olmaq serves as infinitive form of *imek and itself.

Conjugation of malik *imək

positive
subject non-past participle			malik ikən
subject past participle			malik imiş
subject future definite participle			—
subject future indefinite participle			—
non-subject participle			—	—	—	—	—	—
converb			—
gerund			—
infinitive			—
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	malikəm	maliksən	malikdir	malikik	maliksiniz	malikdirlər
		perfect	malik imişəm	malik imişsən	malik imiş	malik imişik	malik imişsiniz	malik imişlər
	past	simple	malik idim	malik idin	malik idi	malik idik	malik idiniz	malik idilər
		continuous	—	—	—	—	—	—
		perfect	malik imişdim	malik imişdin	malik imişdi	malik imişdik	malik imişdiniz	malik imişdilər
	future	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
	future-in-the-past	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
conditional	present		malik isəm	malik isən	malik isə	malik isək	malik isəniz	malik isələr
	past		—	—	—	—	—	—
subjunctive			—	—	—	—	—	—
hortative			—	—	—	—	—	—
obligational	present		—	—	—	—	—	—
	past		—	—	—	—	—	—
imperative			—	—	—	—	—	—
negative
subject non-past participle			malik deyilkən
subject past participle			malik deyilmiş
subject future definite participle			—
subject future indefinite participle			—
non-subject participle			—	—	—	—	—	—
converb			—
gerund			—
infinitive			—
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	malik deyiləm	malik deyilsən	malik deyildir	malik deyilik	malik deyilsiniz	malik deyildirlər
		perfect	malik deyilmişəm	malik deyilmişsən	malik deyilmiş	malik deyilmişik	malik deyilmişsiniz	malik deyilmişlər
	past	simple	malik deyildim	malik deyildin	malik deyildi	malik deyildik	malik deyildiniz	malik deyildilər
		continuous	—	—	—	—	—	—
		perfect	malik deyilmişdim	malik deyilmişdin	malik deyilmişdi	malik deyilmişdik	malik deyilmişdiniz	malik deyilmişdilər
	future	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
	future-in-the-past	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
conditional	present		malik deyilsəm	malik deyilsən	malik deyilsə	malik deyilsək	malik deyilsəniz	malik deyilsələr
	past		—	—	—	—	—	—
subjunctive			—	—	—	—	—	—
hortative			—	—	—	—	—	—
obligational	present		—	—	—	—	—	—
	past		—	—	—	—	—	—
imperative			—	—	—	—	—	—

Usage notes

The possessor is in the nominative case, whereas the possession is in the dative case: O böyük sərvətə malik idi. ― He possessed a lot of wealth. POSESSOR POSESSION VERB o böyük sərvət-ə malik idi 3SG big wealth-DAT posessor was

References

• “malik” in Obastan.com.

Greenlandic

Etymology

From Proto-Inuit *malǝɣ (“wave, rough sea”), from Proto-Eskimo *mal(i)- (“wave”). Compare mallerpoq (“the sea has risen”).

Noun

malik (plural mallit)

1. wave

Declension

Declension of malik

	singular	plural
absolutive	malik	mallit
ergative	mallup	mallit
allative	malimmut	malinnut
ablative	malimmit	malinnit
prosecutive	malikkut	malitsigut
locative	malimmi	malinni
instrumental	malimmik	malinnik
equative	malittut	malittut

References

• malik in Katersat

Indonesian

Etymology

Inherited from Malay malik, from Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈma.lɪʔ/
• Rhymes: -lɪʔ
• Hyphenation: ma‧lik

Noun

malik (plural malik-malik, first-person possessive malikku, second-person possessive malikmu, third-person possessive maliknya)

1. owner
2. master

   Synonym: tuan

3. king; ruler

   Synonym: raja

Related terms

• malaikat
• milik
• muluk

 

Further reading

• “malik” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

Maranao

Etymology

Ultimately from Arabic مَلِك (malik).

Noun

malik

1. king

References

• A Maranao Dictionary, by Howard P. McKaughan and Batua A. Macaraya

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish مالك (malik), from Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

• IPA^(key): /mǎlik/
• Hyphenation: ma‧lik

Noun

màlik m (Cyrillic spelling ма̀лик)

1. (regional, obsolete) master, ruler

References

• “malik”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024

Tagalog

Pronunciation

• (Standard Tagalog) IPA^(key): /maˈlik/ [mɐˈlik̚]
• Rhymes: -ik
• Syllabification: ma‧lik

Verb

malík (complete nalik, progressive nanalik, contemplative babalik, Baybayin spelling ᜋᜎᜒᜃ᜔) (obsolete)

1. Apheretic form of bumalik (infinitive): to return

Derived terms

• malikmata

 

Anagrams

• klima