mero

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Mero, méro-, -mero, mero-, merő, and mérő

English[edit]

Etymology 1[edit]

Spanish mero

Noun[edit]

mero (plural meros)

  1. Any of several large groupers of warm seas.
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

mero (plural meros)

  1. (medicine, colloquial) Meropenem.

See also[edit]

Anagrams[edit]

Catalan[edit]

Etymology[edit]

Perhaps from Latin *merus, back-formation from merulus, variant of merula (wrasse).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

mero m (plural meros)

  1. grouper
    Synonym: anfós

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Esperanto[edit]

Etymology[edit]

Derived from Ancient Greek μέρος (méros, part).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈmero]
  • Rhymes: -ero
  • Hyphenation: me‧ro

Noun[edit]

mero (accusative singular meron, plural meroj, accusative plural merojn)

  1. (chemistry) -mer

Derived terms[edit]

Galician[edit]

Galician Wikipedia has an article on:
Wikipedia gl
Mero

Etymology[edit]

Unknown. Perhaps of local Celtic origin, related to *mrktilos (speckled) which originates a number of names of fish in Brittonic languages;[1] in that case, from Proto-Indo-European *mergʷ- (dark, coloured).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

mero m (plural meros)

  1. grouper (Epinephelus marginatus)
    Synonym: cherna
    • 1417, Ángel Rodríguez González (ed.), Libro do Concello de Santiago (1416-1422). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega, page 75:
      Iten a libra dos rodavallos et do mero a seis dineiros cada libra
      Item, the pound of turbots and of grouper fish, six diñeiros each pound

Derived terms[edit]

References[edit]

  • mero” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • mero” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • mero” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • mero” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • mero” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “mero I”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Hiri Motu[edit]

Noun[edit]

mero (plural memero)

  1. boy
  2. bachelor

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From meri (sea) +‎ -o.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

mero

  1. (folk poetic) Synonym of meri

Declension[edit]

Declension of mero (type 4/koivu, no gradation, gemination)
singular plural
nominative mero merot
genitive meron merroin, meroloin
partitive merroa meroja, meroloja
illative merroo merroi, meroloihe
inessive meros merois, merolois
elative merost meroist, meroloist
allative merolle meroille, meroloille
adessive merol meroil, meroloil
ablative merolt meroilt, meroloilt
translative meroks meroiks, meroloiks
essive meronna, merroon meroinna, meroloinna, merroin, meroloin
exessive1) meront meroint, meroloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References[edit]

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 306

Italian[edit]

Etymology[edit]

From Latin merus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmɛ.ro/
  • Rhymes: -ɛro
  • Hyphenation: mè‧ro

Adjective[edit]

mero (feminine mera, masculine plural meri, feminine plural mere)

  1. pure, simple, sheer

Derived terms[edit]

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

merō

  1. dative/ablative singular of merum

Adjective[edit]

merō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of merus

Murui Huitoto[edit]

mero
Root Classifier
mero-
Mero.

Etymology[edit]

Cognates include Minica Huitoto mero and Nüpode Huitoto mero.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈmɛɾɔ]
  • Hyphenation: me‧ro

Noun[edit]

mero (collective meronɨaɨ)

  1. collared peccary (Pecari tajacu)

Declension[edit]

References[edit]

  • Shirley Burtch (1983) Diccionario Huitoto Murui (Tomo I) (Linguistica Peruana No. 20)‎[2] (in Spanish), Yarinacocha, Peru: Instituto Lingüístico de Verano, page 177
  • Katarzyna Izabela Wojtylak (2017) A grammar of Murui (Bue): a Witotoan language of Northwest Amazonia.[3], Townsville: James Cook University press (PhD thesis), page 246

Old High German[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *maiʀō, see also Old Saxon mēro, Old English māra, Dutch meer, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).

Adverb[edit]

mēro

  1. more

Descendants[edit]

  • Middle High German: mēr, mēre

Old Saxon[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *maiʀō (more), see also Old English māra, Old Frisian māra, Dutch meer, Old High German mēro, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).

Adverb[edit]

mēro

  1. more

Descendants[edit]

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From Latin merus.

Pronunciation[edit]

  • Hyphenation: me‧ro

Adjective[edit]

mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)

  1. mere (no more than)

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmeɾo/ [ˈme.ɾo]
  • Rhymes: -eɾo
  • Syllabification: me‧ro

Etymology 1[edit]

From Latin merus.

Adjective[edit]

mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)

  1. mere
    la mera presencia de alguiensomeone's mere presence
    Lo enfurece la mera existencia de la cerveza sin alcohol.
    The mere existence of non-alcoholic beer infuriates him.
  2. pure
    Synonym: puro

Etymology 2[edit]

Possibly loaned from Catalan nero, from Latin Nerō, compared to the Roman emperor for its fierceness. Compare Old Occitan mero(n).

Noun[edit]

mero m (plural meros)

  1. grouper (fish)
Derived terms[edit]
Descendants[edit]

Further reading[edit]