yar

See also: þar, y ar, yar-, yär-, 'yar, and ƴar

English

Pronunciation

• Rhymes: -ɑː(ɹ)

Etymology 1

From Middle English ȝaren, ȝurren, ȝeorren, from Old English ġeorran, ġirran, gyrran (“to sound, chatter, grunt, creak, grate”), from Proto-Germanic *gerraną (“to creak”), from Proto-Indo-European *gʰer- (“to make a noise, rattle, gurgle, grumble”). Cognate with Scots yarr, yirr (“to snarl, growl, quarrel, cause trouble”), Middle High German girren (“to roar, cry, rattle, chatter”).

Alternative forms

• yarr

Verb

yar (third-person singular simple present yars, present participle yarring, simple past and past participle yarred)

1. (intransitive) To snarl; to gnar.
2. (intransitive, chiefly Scotland) To growl, especially like a dog; quarrel; to be captious or troublesome.

Etymology 2

Origin uncertain.

Adjective

yar (comparative more yar, superlative most yar)

1. (Britain dialectal) Sour; brackish.

Derived terms

• yarrish

Etymology 3

From Old English gearu (“ready”), from Proto-Germanic *garwaz.

Alternative forms

• yare

Adjective

yar (comparative yarer, superlative yarest)

1. (nautical, of a vessel, especially sailboat) Quick and agile; easy to hand, reef and steer.

   1939 My, she was yar...It means, uh...easy to handle, quick to the helm, fast, right. Everything a boat should be, until she develops dry rot. - The Philadelphia Story written by Philip Barry

   • 1958, Bulletin of the John Rylands Library

     ...to make a ship best weighed, or yarest in her going.

   1993 Arr, here be a fine vessel: the yarest river-going boat there be. - Captain McAllister The Simpsons ep. 1F06

Synonyms

• yare

Anagrams

• -ary, Ary, Ayr, RYA, Ray, ayr, ra'y, ray, rya, γ ray, γ-ray

---

Breton

Etymology

From Proto-Celtic *jaro- (compare Welsh iâr).

Noun

yar f (plural yer)

1. hen

---

Cornish

Etymology

From Proto-Celtic *jaro- (compare Welsh iâr).

Noun

yar f (plural yer)

1. chicken, hen

Derived terms

Terms derived from yar

• kig yar
• krow yer

• mabyar
• yar Gyni

• yerji

---

Kalasha

Noun

yar

1. friend

Synonyms

• dus
• dust
• malgiri
• raphek
• yardus

---

Somali

Adjective

yar

1. small

---

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish يار‏ (yar, “precipice”), from Proto-Turkic *jạ̄r (“precipice, steep bank”).

Pronunciation

• IPA^(key): jaɾ

• audio:

  (file)

Noun

yar (definite accusative yarı, plural yarlar)

1. cliff, scarp, precipice

Declension

declension of yar

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yar	yarlar
definite accusative (belirtme)	yarı	yarları
dative (yönelme)	yara	yarlara
locative (bulunma)	yarda	yarlarda
ablative (ayrılma)	yardan	yarlardan
genitive (tamlayan)	yarın	yarların

possessive forms of yar

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarım	yarlarım
definite accusative (belirtme)	yarımı	yarlarımı
dative (yönelme)	yarıma	yarlarıma
locative (bulunma)	yarımda	yarlarımda
ablative (çıkma)	yarımdan	yarlarımdan
genitive (tamlayan)	yarımın	yarlarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarın	yarların
definite accusative (belirtme)	yarını	yarlarını
dative (yönelme)	yarına	yarlarına
locative (bulunma)	yarında	yarlarında
ablative (çıkma)	yarından	yarlarından
genitive (tamlayan)	yarının	yarlarının
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarı	yarları
definite accusative (belirtme)	yarını	yarlarını
dative (yönelme)	yarına	yarlarına
locative (bulunma)	yarında	yarlarında
ablative (çıkma)	yarından	yarlarından
genitive (tamlayan)	yarının	yarlarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarımız	yarlarımız
definite accusative (belirtme)	yarımızı	yarlarımızı
dative (yönelme)	yarımıza	yarlarımıza
locative (bulunma)	yarımızda	yarlarımızda
ablative (çıkma)	yarımızdan	yarlarımızdan
genitive (tamlayan)	yarımızın	yarlarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarınız	yarlarınız
definite accusative (belirtme)	yarınızı	yarlarınızı
dative (yönelme)	yarınıza	yarlarınıza
locative (bulunma)	yarınızda	yarlarınızda
ablative (çıkma)	yarınızdan	yarlarınızdan
genitive (tamlayan)	yarınızın	yarlarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarları	yarları
definite accusative (belirtme)	yarlarını	yarlarını
dative (yönelme)	yarlarına	yarlarına
locative (bulunma)	yarlarında	yarlarında
ablative (çıkma)	yarlarından	yarlarından
genitive (tamlayan)	yarlarının	yarlarının

Synonyms

• uçurum

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): jaɾ

• audio:

  (file)

Verb

yar

1. imperative of yarmak

Etymology 3

From Ottoman Turkish يار‏ (yār, “friend, a beloved friend, one's lover”), from Persian یار‏ (yâr).

Pronunciation

• IPA^(key): jaːɾ

• audio:

  (file)

Noun

yar (definite accusative yari, plural yarlar)

1. beloved; lover
2. friend

Declension

declension of yar

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yar	yarler
definite accusative (belirtme)	yari	yarleri
dative (yönelme)	yare	yarlere
locative (bulunma)	yarde	yarlerde
ablative (ayrılma)	yarden	yarlerden
genitive (tamlayan)	yarin	yarlerin

possessive forms of yar

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarim	yarlerim
definite accusative (belirtme)	yarimi	yarlerimi
dative (yönelme)	yarime	yarlerime
locative (bulunma)	yarimde	yarlerimde
ablative (çıkma)	yarimden	yarlerimden
genitive (tamlayan)	yarimin	yarlerimin
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarin	yarlerin
definite accusative (belirtme)	yarini	yarlerini
dative (yönelme)	yarine	yarlerine
locative (bulunma)	yarinde	yarlerinde
ablative (çıkma)	yarinden	yarlerinden
genitive (tamlayan)	yarinin	yarlerinin
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yari	yarleri
definite accusative (belirtme)	yarini	yarlerini
dative (yönelme)	yarine	yarlerine
locative (bulunma)	yarinde	yarlerinde
ablative (çıkma)	yarinden	yarlerinden
genitive (tamlayan)	yarinin	yarlerinin
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarimiz	yarlerimiz
definite accusative (belirtme)	yarimizi	yarlerimizi
dative (yönelme)	yarimize	yarlerimize
locative (bulunma)	yarimizde	yarlerimizde
ablative (çıkma)	yarimizden	yarlerimizden
genitive (tamlayan)	yarimizin	yarlerimizin
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yariniz	yarleriniz
definite accusative (belirtme)	yarinizi	yarlerinizi
dative (yönelme)	yarinize	yarlerinize
locative (bulunma)	yarinizde	yarlerinizde
ablative (çıkma)	yarinizden	yarlerinizden
genitive (tamlayan)	yarinizin	yarlerinizin
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	yarleri	yarleri
definite accusative (belirtme)	yarlerini	yarlerini
dative (yönelme)	yarlerine	yarlerine
locative (bulunma)	yarlerinde	yarlerinde
ablative (çıkma)	yarlerinden	yarlerinden
genitive (tamlayan)	yarlerinin	yarlerinin

Usage notes

• Can often be spelt with short vowel, however long vowel will surface when the word is followed by a vowel; as in the accusative, genitive and dative cases. In these cases the word also takes front vowels although a back vowel is expected as observed in the locative and ablative cases because they start with consonants. Therefore the declension table cannot be fully trusted.