circumcido

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Verb[edit]

circumcido

  1. first-person singular present indicative of circumcidar

Latin[edit]

Etymology[edit]

From circum- (circum-) +‎ caedō (I cut, hew).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

circumcīdō (present infinitive circumcīdere, perfect active circumcīdī, supine circumcīsum); third conjugation

  1. to cut around, make an incision around, clip, trim; circumcise; ring (a bark)
  2. to cut off, shorten, diminish, abridge, circumscribe; get rid of, abolish
  3. (of discourse) to lop or cut off, remove

Conjugation[edit]

   Conjugation of circumcīdō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumcīdō circumcīdis circumcīdit circumcīdimus circumcīditis circumcīdunt
imperfect circumcīdēbam circumcīdēbās circumcīdēbat circumcīdēbāmus circumcīdēbātis circumcīdēbant
future circumcīdam circumcīdēs circumcīdet circumcīdēmus circumcīdētis circumcīdent
perfect circumcīdī circumcīdistī circumcīdit circumcīdimus circumcīdistis circumcīdērunt,
circumcīdēre
pluperfect circumcīderam circumcīderās circumcīderat circumcīderāmus circumcīderātis circumcīderant
future perfect circumcīderō circumcīderis circumcīderit circumcīderimus circumcīderitis circumcīderint
passive present circumcīdor circumcīderis,
circumcīdere
circumcīditur circumcīdimur circumcīdiminī circumcīduntur
imperfect circumcīdēbar circumcīdēbāris,
circumcīdēbāre
circumcīdēbātur circumcīdēbāmur circumcīdēbāminī circumcīdēbantur
future circumcīdar circumcīdēris,
circumcīdēre
circumcīdētur circumcīdēmur circumcīdēminī circumcīdentur
perfect circumcīsus + present active indicative of sum
pluperfect circumcīsus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumcīsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumcīdam circumcīdās circumcīdat circumcīdāmus circumcīdātis circumcīdant
imperfect circumcīderem circumcīderēs circumcīderet circumcīderēmus circumcīderētis circumcīderent
perfect circumcīderim circumcīderīs circumcīderit circumcīderīmus circumcīderītis circumcīderint
pluperfect circumcīdissem circumcīdissēs circumcīdisset circumcīdissēmus circumcīdissētis circumcīdissent
passive present circumcīdar circumcīdāris,
circumcīdāre
circumcīdātur circumcīdāmur circumcīdāminī circumcīdantur
imperfect circumcīderer circumcīderēris,
circumcīderēre
circumcīderētur circumcīderēmur circumcīderēminī circumcīderentur
perfect circumcīsus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumcīsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumcīde circumcīdite
future circumcīditō circumcīditō circumcīditōte circumcīduntō
passive present circumcīdere circumcīdiminī
future circumcīditor circumcīditor circumcīduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumcīdere circumcīdisse circumcīsūrum esse circumcīdī circumcīsum esse circumcīsum īrī
participles circumcīdēns circumcīsūrus circumcīsus circumcīdendus,
circumcīdundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumcīdendī circumcīdendō circumcīdendum circumcīdendō circumcīsum circumcīsū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • circumcido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumcido”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumcido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.