impono

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: impoño

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From in- (in, at, on; into) +‎ pōnō (place, put).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

impōnō (present infinitive impōnere, perfect active imposuī, supine impositum); third conjugation

  1. to place on or upon, set upon, lay upon
    Synonyms: pono, colloco, loco, sisto, figo, constituo, statuo, defigo
  2. (figuratively) to impose upon, put upon, lay upon, inflict upon, fix, put, enjoin
    Synonym: īnflīgō
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 2.619:
      “‘Ēripe, nāte, fugam, fīnemque impōne labōrī.’”
      “‘Flee, my son! [Make your] escape, and put an end to your struggle.’”
  3. (figuratively) to establish, fix, impose (e.g. a tax)
    Synonyms: constituo, statuo

Conjugation[edit]

   Conjugation of impōnō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present impōnō impōnis impōnit impōnimus impōnitis impōnunt
imperfect impōnēbam impōnēbās impōnēbat impōnēbāmus impōnēbātis impōnēbant
future impōnam impōnēs impōnet impōnēmus impōnētis impōnent
perfect imposuī imposuistī imposuit imposuimus imposuistis imposuērunt,
imposuēre
pluperfect imposueram imposuerās imposuerat imposuerāmus imposuerātis imposuerant
future perfect imposuerō imposueris imposuerit imposuerimus imposueritis imposuerint
passive present impōnor impōneris,
impōnere
impōnitur impōnimur impōniminī impōnuntur
imperfect impōnēbar impōnēbāris,
impōnēbāre
impōnēbātur impōnēbāmur impōnēbāminī impōnēbantur
future impōnar impōnēris,
impōnēre
impōnētur impōnēmur impōnēminī impōnentur
perfect impositus + present active indicative of sum
pluperfect impositus + imperfect active indicative of sum
future perfect impositus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present impōnam impōnās impōnat impōnāmus impōnātis impōnant
imperfect impōnerem impōnerēs impōneret impōnerēmus impōnerētis impōnerent
perfect imposuerim imposuerīs imposuerit imposuerīmus imposuerītis imposuerint
pluperfect imposuissem imposuissēs imposuisset imposuissēmus imposuissētis imposuissent
passive present impōnar impōnāris,
impōnāre
impōnātur impōnāmur impōnāminī impōnantur
imperfect impōnerer impōnerēris,
impōnerēre
impōnerētur impōnerēmur impōnerēminī impōnerentur
perfect impositus + present active subjunctive of sum
pluperfect impositus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present impōne impōnite
future impōnitō impōnitō impōnitōte impōnuntō
passive present impōnere impōniminī
future impōnitor impōnitor impōnuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives impōnere imposuisse impositūrum esse impōnī impositum esse impositum īrī
participles impōnēns impositūrus impositus impōnendus,
impōnundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
impōnendī impōnendō impōnendum impōnendō impositum impositū

Descendants[edit]

  • Catalan: imposar (semi-learned)
  • Middle French: imposer (semi-learned) (partially)
  • Galician: impor, impoñer (semi-learned)
  • Italian: imporre (semi-learned)
  • Polish: imponować
  • Portuguese: impor (semi-learned)
  • Romanian: impune (semi-learned)
  • Sicilian: mpùniri
  • Spanish: imponer (semi-learned)
  • Basque: inposatu
  • English: impone
  • Danish: imponere

References[edit]

  • impono”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impono”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impono in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to place on the funeral-pyre: aliquem in rogum imponere
    • to finish, complete, fulfil, accomplish a thing: finem imponere, afferre, constituere alicui rei
    • to put the finishing touch to a work: extrema manus accēdit operi (active extremam manum imponere operi)
    • to lay the yoke of slavery on some one: alicui servitutem iniungere, imponere
    • to impose tribute on some one: vectigalia, tributa alicui imponere
    • to embark an army: exercitum in naves imponere (Liv. 22. 19)
  • impono in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016