sunu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: sūnu, suņu, and šunų

Amdang[edit]

Alternative forms[edit]

Noun[edit]

sunu

  1. water

References[edit]

Czech[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

sunu

  1. first-person singular present of sunout

Gothic[edit]

Romanization[edit]

sunu

  1. Romanization of 𐍃𐌿𐌽𐌿

Guaraní[edit]

Noun[edit]

sunu

  1. thunder

Old English[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

Germanic cognates include Old Frisian sunu, Old Saxon sunu, Dutch zoon, Old High German sunu (German Sohn), Old Norse sonr (Swedish son), Gothic 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃 (sunus). The Indo-European root is also the source of Sanskrit सूनु (sūnu), Lithuanian sūnus, Proto-Slavic *synъ (Old Church Slavonic сꙑнъ (synŭ), Russian сын (syn)); and more distantly of Ancient Greek υἱύς (huiús), Old Irish suth (birth, fruit).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

sunu m (nominative plural suna)

  1. son, male child
    • late 10th century, Ælfric, "Saint George, Martyr"
      Nāst þū lā Geori þæt ūre godas swincað mid þē and ġit hī synd ġeþyldiġe þæt hī þe miltsion. Nū lǣre ic ðē swā swā lēofne sunu þæt ðū þæra cristenra lāre forlǣte mid ealle and tō mīnum rǣde hraðe ġebūge swā þæt ðū offriġe þām ārwurðan Appoline and þū mycelne wurðmynt miht swā beġitan.
      Knowest thou not, O George, that our gods are striving with thee, and even yet they are patient, that they may pity thee; now I exhort thee, as a beloved son, that thou altogether quit the Christians' doctrine, and quickly incline to my counsel, so that thou sacrifice to the venerable Apollo, and thou mayest so obtain great honour.

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Middle English: sone, sune

Old High German[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

Noun[edit]

sunu m

  1. son

Descendants[edit]

Old Saxon[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

Noun[edit]

sunu m

  1. son

Declension[edit]


Descendants[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Verb[edit]

sunu (Cyrillic spelling суну)

  1. third-person plural present of sunuti

Tetum[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Malayo-Polynesian *sunuʀ, compare Tagalog sunog.

Verb[edit]

sunu

  1. to burn

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From sun- +‎ -u (deverbal nominal suffix).

Noun[edit]

sunu (definite accusative sunuyu, plural sunular)

  1. introduction to a writing
  2. offer
  3. supply

Declension[edit]

Inflection
Nominative sunu
Definite accusative sunuyu
Singular Plural
Nominative sunu sunular
Definite accusative sunuyu sunuları
Dative sunuya sunulara
Locative sunuda sunularda
Ablative sunudan sunulardan
Genitive sununun sunuların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sunum sunularım
2nd singular sunun sunuların
3rd singular sunusu sunuları
1st plural sunumuz sunularımız
2nd plural sununuz sunularınız
3rd plural sunuları sunuları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sunumu sunularımı
2nd singular sununu sunularını
3rd singular sunusunu sunularını
1st plural sunumuzu sunularımızı
2nd plural sununuzu sunularınızı
3rd plural sunularını sunularını
Dative
Singular Plural
1st singular sunuma sunularıma
2nd singular sununa sunularına
3rd singular sunusuna sunularına
1st plural sunumuza sunularımıza
2nd plural sununuza sunularınıza
3rd plural sunularına sunularına
Locative
Singular Plural
1st singular sunumda sunularımda
2nd singular sununda sunularında
3rd singular sunusunda sunularında
1st plural sunumuzda sunularımızda
2nd plural sununuzda sunularınızda
3rd plural sunularında sunularında
Ablative
Singular Plural
1st singular sunumdan sunularımdan
2nd singular sunundan sunularından
3rd singular sunusundan sunularından
1st plural sunumuzdan sunularımızdan
2nd plural sununuzdan sunularınızdan
3rd plural sunularından sunularından
Genitive
Singular Plural
1st singular sunumun sunularımın
2nd singular sununun sunularının
3rd singular sunusunun sunularının
1st plural sunumuzun sunularımızın
2nd plural sununuzun sunularınızın
3rd plural sunularının sunularının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sunuyum sunularım
2nd singular sunusun sunularsın
3rd singular sunu
sunudur
sunular
sunulardır
1st plural sunuyuz sunularız
2nd plural sunusunuz sunularsınız
3rd plural sunular sunulardır

Synonyms[edit]

See also[edit]