telefon

See also: Telefon, telefón, telèfon, and telefòn

Albanian

Noun

telefon m

1. telephone

---

Czech

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

telefon m

1. phone, telephone

Declension

Declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefony
genitive	telefonu	telefonů
dative	telefonu	telefonům
accusative	telefon	telefony
vocative	telefone	telefony
locative	telefonu	telefonech
instrumental	telefonem	telefony

Derived terms

• telefonní
• telefonický m

Related terms

• telefonovat

Further reading

• telefon in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• telefon in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Danish

telefon

Etymology

From tele- +‎ -fon.

Pronunciation

• IPA^(key): /teləfoːn/, [tˢeləˈfoːˀn]

Noun

telefon c (singular definite telefonen, plural indefinite telefoner)

1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)
2. phone number, telephone number (digits assigned to a telephone), abbreviated tlf.
3. call, phone call, telephone call

Inflection

Declension of telefon

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	telefon	telefonen	telefoner	telefonerne
genitive	telefons	telefonens	telefoners	telefonernes

Synonyms

• (device): (slang) knogle
• (phone number): telefonnummer

Derived terms

• telefonere ("to telephone")
• telefonisk ("telephonic", "by telephone")
• telefonist ("telephonist")
• (jocular) telefonitis ("telephonitis")

See also

• telefon on the Danish Wikipedia.Wikipedia ^da

---

Estonian

telefon

Noun

telefon (genitive telefoni, partitive telefoni)

1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)

Declension

Inflection of telefon (ÕS type 19/seminar, no gradation)

	singular	plural
nominative	telefon	telefonid
accusative	telefoni	telefonid
genitive	telefoni	telefonide
partitive	telefoni	telefone telefonisid
illative	telefoni telefonisse	telefonidesse telefonesse
inessive	telefonis	telefonides telefones
elative	telefonist	telefonidest telefonest
allative	telefonile	telefonidele telefonele
adessive	telefonil	telefonidel telefonel
ablative	telefonilt	telefonidelt telefonelt
translative	telefoniks	telefonideks telefoneks
terminative	telefonini	telefonideni
essive	telefonina	telefonidena
abessive	telefonita	telefonideta
comitative	telefoniga	telefonidega

Derived terms

• mobiiltelefon

---

Faroese

Etymology

Borrowing from French téléphone, from Ancient Greek τῆλε (têle, “afar”) + φωνή (phōnḗ, “voice, sound”).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʰeleˈfoːn/

Noun

telefon f (genitive singular telefonar, plural telefonir)

1. telephone

Declension

Declension of telefon
f2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	telefon	telefonin	telefonir	telefonirnar
accusative	telefon	telefonina	telefonir	telefonirnar
dative	telefon	telefonini	telefonum	telefonunum
genitive	telefonar	telefonarinnar	telefona	telefonanna

Synonyms

• (dated): røðil, fjarrøðil, máltráður

Derived terms

• fartelefon (mobile phone)

---

Hungarian

Etymology

From German Telephon.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtɛlɛfon]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: te‧le‧fon

Noun

telefon (plural telefonok)

1. telephone

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	telefon	telefonok
accusative	telefont	telefonokat
dative	telefonnak	telefonoknak
instrumental	telefonnal	telefonokkal
causal-final	telefonért	telefonokért
translative	telefonná	telefonokká
terminative	telefonig	telefonokig
essive-formal	telefonként	telefonokként
essive-modal	—	—
inessive	telefonban	telefonokban
superessive	telefonon	telefonokon
adessive	telefonnál	telefonoknál
illative	telefonba	telefonokba
sublative	telefonra	telefonokra
allative	telefonhoz	telefonokhoz
elative	telefonból	telefonokból
delative	telefonról	telefonokról
ablative	telefontól	telefonoktól

Possessive forms of telefon
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	telefonom	telefonjaim
2nd person sing.	telefonod	telefonjaid
3rd person sing.	telefonja	telefonjai
1st person plural	telefonunk	telefonjaink
2nd person plural	telefonotok	telefonjaitok
3rd person plural	telefonjuk	telefonjaik

Derived terms

• tel. (abbreviation)
• telefonál
• telefonos

Compound words

• mobiltelefon
• okostelefon
• telefonbeszélgetés

• telefonérme
• telefonfülke
• telefonkártya

• telefonszám
• telefonvonal

• telefonzsinór
• videotelefon

---

Interlingue

Noun

telefon

1. telephone

---

Karelian

Etymology

Borrowing from Russian телефо́н (telefón).

Noun

telefon

1. telephone

---

Norwegian Bokmål

Noun

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefoner, definite plural telefonene)

1. a telephone or phone

Related terms

• telefoni

Derived terms

• mobiltelefon
• satellittelefon
• telefonsamtale

• telefonsentral
• videotelefon

References

• “telefon” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Noun

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefonar, definite plural telefonane)

1. a telephone or phone

Related terms

• telefoni

Derived terms

• mobiltelefon
• satellittelefon
• telefonsamtale

• telefonsentral
• videotelefon

References

• “telefon” in The Nynorsk Dictionary.

---

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /tɛˈlɛfɔn/

• audio

  (file)

Noun

telefon m inan

1. telephone
2. telephone call
3. telephone number
4. mobile phone

Declension

declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefony
genitive	telefonu	telefonów
dative	telefonowi	telefonom
accusative	telefon	telefony
instrumental	telefonem	telefonami
locative	telefonie	telefonach
vocative	telefonie	telefony

Derived terms

• telefoniczna
• telefoniczny
• telefonować
• telefonistka

Further reading

• telefon in Polish dictionaries at PWN

---

Romanian

Noun

telefon n (plural telefoane)

1. telephone

Related terms

• telefona
• telefonare
• telefonat

Declension

declension of telefon

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) telefon	telefonul	(niște) telefoane	telefoanele
genitive/dative	(unui) telefon	telefonului	(unor) telefoane	telefoanelor
vocative	telefonule		telefoanelor

---

Romansch

Noun

telefon m (plural telefons)

1. telephone

---

Serbo-Croatian

Noun

telèfōn m (Cyrillic spelling телѐфо̄н)

1. telephone
2. (colloquial) telephone number

Declension

Declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefoni
genitive	telefona	telefona
dative	telefonu	telefonima
accusative	telefon	telefone
vocative	telefone	telefoni
locative	telefonu	telefonima
instrumental	telefonom	telefonima

Derived terms

• telèfōnskī

---

Swedish

Etymology

tele- +‎ -fon

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

telefon c

1. telephone

Declension

Declension of telefon
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	telefon	telefonen	telefoner	telefonerna
Genitive	telefons	telefonens	telefoners	telefonernas

Derived terms

• knapptelefon
• mobiltelefon
• smarttelefon
• telefonbok
• telefonkatalog
• telefonnummer

---

Tok Pisin

Etymology

From English telephone.

Noun

telefon

1. telephone

---

Turkish

Etymology

Borrowing from French téléphone.

Noun

telefon (definite accusative telefonu, plural telefonlar)

1. telephone

Declension

declension of telefon

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefon	telefonlar
definite accusative (belirtme)	telefonu	telefonları
dative (yönelme)	telefona	telefonlara
locative (bulunma)	telefonda	telefonlarda
ablative (ayrılma)	telefondan	telefonlardan
genitive (tamlayan)	telefonun	telefonların

possessive forms of telefon

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonum	telefonlarım
definite accusative (belirtme)	telefonumu	telefonlarımı
dative (yönelme)	telefonuma	telefonlarıma
locative (bulunma)	telefonumda	telefonlarımda
ablative (çıkma)	telefonumdan	telefonlarımdan
genitive (tamlayan)	telefonumun	telefonlarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonun	telefonların
definite accusative (belirtme)	telefonunu	telefonlarını
dative (yönelme)	telefonuna	telefonlarına
locative (bulunma)	telefonunda	telefonlarında
ablative (çıkma)	telefonundan	telefonlarından
genitive (tamlayan)	telefonunun	telefonlarının
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonu	telefonları
definite accusative (belirtme)	telefonunu	telefonlarını
dative (yönelme)	telefonuna	telefonlarına
locative (bulunma)	telefonunda	telefonlarında
ablative (çıkma)	telefonundan	telefonlarından
genitive (tamlayan)	telefonunun	telefonlarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonumuz	telefonlarımız
definite accusative (belirtme)	telefonumuzu	telefonlarımızı
dative (yönelme)	telefonumuza	telefonlarımıza
locative (bulunma)	telefonumuzda	telefonlarımızda
ablative (çıkma)	telefonumuzdan	telefonlarımızdan
genitive (tamlayan)	telefonumuzun	telefonlarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonunuz	telefonlarınız
definite accusative (belirtme)	telefonunuzu	telefonlarınızı
dative (yönelme)	telefonunuza	telefonlarınıza
locative (bulunma)	telefonunuzda	telefonlarınızda
ablative (çıkma)	telefonunuzdan	telefonlarınızdan
genitive (tamlayan)	telefonunuzun	telefonlarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	telefonları	telefonları
definite accusative (belirtme)	telefonlarını	telefonlarını
dative (yönelme)	telefonlarına	telefonlarına
locative (bulunma)	telefonlarında	telefonlarında
ablative (çıkma)	telefonlarından	telefonlarından
genitive (tamlayan)	telefonlarının	telefonlarının

Derived terms

• telefoncu
• telefonculuk
• cep telefonu
• telefon etmek

Further reading

• telefon in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu