ὁποῖος

Ancient Greek

Alternative forms

• ὁκοῖος (hokoîos) — Ionic
• ὁπποῖος (hoppoîos) — Epic
• ὀτεῖος (oteîos) — Cretan

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.pôi̯.os/ → /oˈpy.os/ → /oˈpi.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.pôi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)oˈpy.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈpy.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈpy.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈpi.os/

Determiner

ὁποῖος • (hopoîos) (feminine ὁποίᾱ, neuter ὁποῖον)

1. of what sort or quality

Declension

First and second declension of ὁποῖος; ὁποίᾱ; ὁποῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὁποῖος hopoîos	ὁποίᾱ hopoíā	ὁποῖον hopoîon		ὁποίω hopoíō	ὁποίᾱ hopoíā	ὁποίω hopoíō		ὁποῖοι hopoîoi	ὁποῖαι hopoîai	ὁποῖᾰ hopoîa
Genitive		ὁποίου hopoíou	ὁποίᾱς hopoíās	ὁποίου hopoíou		ὁποίοιν hopoíoin	ὁποίαιν hopoíain	ὁποίοιν hopoíoin		ὁποίων hopoíōn	ὁποίων hopoíōn	ὁποίων hopoíōn
Dative		ὁποίῳ hopoíōi	ὁποίᾳ hopoíāi	ὁποίῳ hopoíōi		ὁποίοιν hopoíoin	ὁποίαιν hopoíain	ὁποίοιν hopoíoin		ὁποίοις hopoíois	ὁποίαις hopoíais	ὁποίοις hopoíois
Accusative		ὁποῖον hopoîon	ὁποίᾱν hopoíān	ὁποῖον hopoîon		ὁποίω hopoíō	ὁποίᾱ hopoíā	ὁποίω hopoíō		ὁποίους hopoíous	ὁποίᾱς hopoíās	ὁποῖᾰ hopoîa
Vocative		ὁποῖε hopoîe	ὁποίᾱ hopoíā	ὁποῖον hopoîon		ὁποίω hopoíō	ὁποίᾱ hopoíā	ὁποίω hopoíō		ὁποῖοι hopoîoi	ὁποῖαι hopoîai	ὁποῖᾰ hopoîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὁποίως hopoíōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὁποῖα (hopoîa, adverb)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• “ὁποῖος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ὁποῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁποῖος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ὁποῖος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “ὁποῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὁποῖος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3697 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • character idem, page 125.
  • kind idem, page 469.
  • nature idem, page 552.
  • quality idem, page 663.
  • sort idem, page 795.