करण
Hindi
Pronunciation
Noun
करण • (karaṇ) m
Derived terms
- अनुकरण (anukraṇ)
- अनुलिपिकरण (anulipikraṇ)
- अलंकरण (alaṅkraṇ)
- अस्वीकरण (asvīkraṇ)
- उद्योगीकरण (udyogīkraṇ)
- एकीकरण (ekīkraṇ)
- केंन्द्रीकरण (kẽndrīkraṇ)
- नवीकरण (navīkraṇ)
Pali
Alternative forms
Alternative scripts
Noun
करण n
- Devanagari script form of karaṇa
Declension
Declension table of "करण" (neuter)
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | करणं (karaṇaṃ) | करणानि (karaṇāni) |
Accusative (second) | करणं (karaṇaṃ) | करणानि (karaṇāni) |
Instrumental (third) | करणेन (karaṇena) | करणेहि (karaṇehi) or करणेभि (karaṇebhi) |
Dative (fourth) | करणस्स (karaṇassa) or करणाय (karaṇāya) or करणत्थं (karaṇatthaṃ) | करणानं (karaṇānaṃ) |
Ablative (fifth) | करणस्मा (karaṇasmā) or करणम्हा (karaṇamhā) or करणा (karaṇā) | करणेहि (karaṇehi) or करणेभि (karaṇebhi) |
Genitive (sixth) | करणस्स (karaṇassa) | करणानं (karaṇānaṃ) |
Locative (seventh) | करणस्मिं (karaṇasmiṃ) or करणम्हि (karaṇamhi) or करणे (karaṇe) | करणेसु (karaṇesu) |
Vocative (calling) | करण (karaṇa) | करणानि (karaṇāni) |
Sanskrit
Etymology
Derived from कर (kara, “doer, maker, causer”, noun).
Pronunciation
Adjective
करण • (karaṇa) stem
Inflection
Masculine a-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणः (karaṇaḥ) | ||
Gen. sg. | करणस्य (karaṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणः (karaṇaḥ) | करणौ (karaṇau) | करणाः (karaṇāḥ) |
Vocative | करण (karaṇa) | करणौ (karaṇau) | करणाः (karaṇāḥ) |
Accusative | करणम् (karaṇam) | करणौ (karaṇau) | करणान् (karaṇān) |
Instrumental | करणेन (karaṇena) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणैः (karaṇaiḥ) |
Dative | करणाय (karaṇāya) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Ablative | करणात् (karaṇāt) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Genitive | करणस्य (karaṇasya) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणानाम् (karaṇānām) |
Locative | करणे (karaṇe) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणेषु (karaṇeṣu) |
Feminine ī-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणी (karaṇī) | ||
Gen. sg. | करण्याः (karaṇyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणी (karaṇī) | करण्यौ (karaṇyau) | करण्यः (karaṇyaḥ) |
Vocative | करणि (karaṇi) | करण्यौ (karaṇyau) | करण्यः (karaṇyaḥ) |
Accusative | करणीम् (karaṇīm) | करण्यौ (karaṇyau) | करणीः (karaṇīḥ) |
Instrumental | करण्या (karaṇyā) | करणीभ्याम् (karaṇībhyām) | करणीभिः (karaṇībhiḥ) |
Dative | करण्यै (karaṇyai) | करणीभ्याम् (karaṇībhyām) | करणीभ्यः (karaṇībhyaḥ) |
Ablative | करण्याः (karaṇyāḥ) | करणीभ्याम् (karaṇībhyām) | करणीभ्यः (karaṇībhyaḥ) |
Genitive | करण्याः (karaṇyāḥ) | करण्योः (karaṇyoḥ) | करणीनाम् (karaṇīnām) |
Locative | करण्याम् (karaṇyām) | करण्योः (karaṇyoḥ) | करणीषु (karaṇīṣu) |
Neuter a-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणम् (karaṇam) | ||
Gen. sg. | करणस्य (karaṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणम् (karaṇam) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Vocative | करण (karaṇa) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Accusative | करणम् (karaṇam) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Instrumental | करणेन (karaṇena) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणैः (karaṇaiḥ) |
Dative | करणाय (karaṇāya) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Ablative | करणात् (karaṇāt) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Genitive | करणस्य (karaṇasya) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणानाम् (karaṇānām) |
Locative | करणे (karaṇe) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणेषु (karaṇeṣu) |
Noun
करण • (karaṇa) stem, m
Inflection
Masculine a-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणः (karaṇaḥ) | ||
Gen. sg. | करणस्य (karaṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणः (karaṇaḥ) | करणौ (karaṇau) | करणाः (karaṇāḥ) |
Vocative | करण (karaṇa) | करणौ (karaṇau) | करणाः (karaṇāḥ) |
Accusative | करणम् (karaṇam) | करणौ (karaṇau) | करणान् (karaṇān) |
Instrumental | करणेन (karaṇena) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणैः (karaṇaiḥ) |
Dative | करणाय (karaṇāya) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Ablative | करणात् (karaṇāt) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Genitive | करणस्य (karaṇasya) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणानाम् (karaṇānām) |
Locative | करणे (karaṇe) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणेषु (karaṇeṣu) |
Descendants
- → Arabic: كَرَّانِيّ (karrāniyy)
- → Malay: kerani, këráni / کراني
- → Tamil: கிரானி (kirāṉi)
Noun
करण • (karaṇa) stem, f
- A woman of a mixed class.
- (mathematics) A surd or irrational number.
- (geometry) The side of a square.
- A particular measure.
- A particular position of the fingers.
Inflection
Feminine i-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणिः (karaṇiḥ) | ||
Gen. sg. | करण्याः / करणेः (karaṇyāḥ / karaṇeḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणिः (karaṇiḥ) | करणी (karaṇī) | करणयः (karaṇayaḥ) |
Vocative | करणे (karaṇe) | करणी (karaṇī) | करणयः (karaṇayaḥ) |
Accusative | करणिम् (karaṇim) | करणी (karaṇī) | करणीः (karaṇīḥ) |
Instrumental | करण्या (karaṇyā) | करणिभ्याम् (karaṇibhyām) | करणिभिः (karaṇibhiḥ) |
Dative | करण्यै / करणये (karaṇyai / karaṇaye) | करणिभ्याम् (karaṇibhyām) | करणिभ्यः (karaṇibhyaḥ) |
Ablative | करण्याः / करणेः (karaṇyāḥ / karaṇeḥ) | करणिभ्याम् (karaṇibhyām) | करणिभ्यः (karaṇibhyaḥ) |
Genitive | करण्याः / करणेः (karaṇyāḥ / karaṇeḥ) | करण्योः (karaṇyoḥ) | करणीनाम् (karaṇīnām) |
Locative | करण्याम् / करणौ (karaṇyām / karaṇau) | करण्योः (karaṇyoḥ) | करणिषु (karaṇiṣu) |
Noun
करण • (karaṇa) stem, n
- The act of making, doing, producing, effecting.
- act, deed
- action, especially a religious one.
- The special business of any tribe or caste.
- calculation, especially an astronomical one.
- An astrological division of the day.
- (linguistics) pronunciation, articulation
- (grammar) A sound or word as an independent part of speech.
- The posture of an ascetic.
- A posture in sexual intercourse.
- instrument, means of action
- An organ of sense or of speech.
- (law) instrument, document, bond
- (grammar) The means or instrument by which an action is effected, the idea expressed by the instrumental case, instrumentality
- spell, charm
- rhythm, time
- body
- field
- mind, heart
- grain
Inflection
Neuter a-stem declension of करण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | करणम् (karaṇam) | ||
Gen. sg. | करणस्य (karaṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | करणम् (karaṇam) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Vocative | करण (karaṇa) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Accusative | करणम् (karaṇam) | करणे (karaṇe) | करणानि (karaṇāni) |
Instrumental | करणेन (karaṇena) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणैः (karaṇaiḥ) |
Dative | करणाय (karaṇāya) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Ablative | करणात् (karaṇāt) | करणाभ्याम् (karaṇābhyām) | करणेभ्यः (karaṇebhyaḥ) |
Genitive | करणस्य (karaṇasya) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणानाम् (karaṇānām) |
Locative | करणे (karaṇe) | करणयोः (karaṇayoḥ) | करणेषु (karaṇeṣu) |
References
- Potet, Jean-Paul G. (2013) Arabic and Persian Loanwords in Tagalog, 2nd edition, →ISBN, page 383
- Monier Williams (1899) “करण”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0254.
Categories:
- Hindi terms with IPA pronunciation
- Hindi lemmas
- Hindi nouns
- Hindi masculine nouns
- Pali lemmas
- Pali nouns
- Pali nouns in Devanagari script
- Pali neuter nouns
- Sanskrit terms with IPA pronunciation
- Sanskrit lemmas
- Sanskrit adjectives
- Sanskrit adjectives in Devanagari script
- Sanskrit nouns
- Sanskrit nouns in Devanagari script
- Sanskrit masculine nouns
- sa:Music
- Sanskrit feminine nouns
- sa:Mathematics
- sa:Geometry
- Sanskrit neuter nouns
- sa:Linguistics
- sa:Grammar
- sa:Law
- sa:Occupations