เสวก

Thai

Etymology

From Pali sevaka (“servant”), ultimately from Sanskrit सेवक (sevaka, “idem”). Cognate with Modern Khmer សេវក (sévkâ).

Pronunciation

Orthographic		เสวก e s w k
Phonemic		เส-วก e s – w k	[bound form] เส-วะ-กะ- e s – w a – k a –
Romanization	Paiboon	sěe-wók	sěe-wá-gà-
	Royal Institute	se-wok	se-wa-ka-
(standard) IPA(key)		/seː˩˩˦.wok̚˦˥/(R)	/seː˩˩˦.wa˦˥.ka˨˩./

Noun

เสวก • (sěe-wók) (classifier คน)

1. (elegant, somewhat archaic) servant; attendant; slave.
   • 1889, ราชาธิราช เล่ม ๔, พระนคร: โรงพิมพ์ราษฎร์เจริญ, pages 168–169:

     สมิงเลิกพร้าให้จัดทองคำหนักสามชั่ง ช้างพลายสี่ช้าง...แล้วให้เสวกคุมเครื่องราชบรรณาการขึ้นไปถวายแก่พระมหาราชเจ้าเชียงใหม่

     sà-mǐng lə̂ək práa hâi jàt tɔɔng-kam nàk sǎam châng · cháang plaai sìi cháang ... lɛ́ɛo hâi sěe-wók kum krʉ̂ʉang râat-chá ban-naa-gaan kʉ̂n bpai tà-wǎai gɛ̀ɛ prá má-hǎa-râat jâao chiiang-mài

     Saming Loekphra had [them] prepare gold weighing three catties, four bull elephants... and had [his] servants escort [those] royal tributes northwards to present [them] to the holy High King, the king of Chiang Mai.

2. (elegant) courtier: one who attends a royal court.
   • 1928, ปัญญาสชาดก ภาคที่ ๑๙, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 36:

     พระเจ้ากรุงพาราณสีสดับถ้อยคำราชเสวก... มีหฤทัยเร่าร้อนเหมือนถูกไฟเผา

     prá jâao grung paa-raa-ná-sǐi sà-dàp tɔ̂i-kam râat-chá sěe-wók ... · mii hà-rʉ́-tai râo-rɔ́ɔn mʉ̌ʉan tùuk fai pǎo

     [Upon] listening to the word of [his] royal courtiers... the holy king of Pharanasi kingdom became troubled in spirit as if being burnt by fire.

Usage notes

• Not to be confused with สาวก (sǎa-wók).

Derived terms

• เสวกามาตย์