Jump to content

بين

From Wiktionary, the free dictionary
See also: بین, تین, پین, and ب ي ن

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

Compare with Hebrew בֵּין (béin), Aramaic 𐡁𐡉𐡍 (byn /⁠bēn⁠/), Ugaritic 𐎁𐎐 (bn), Ge'ez በይነ (bäynä), Old South Arabian 𐩨𐩺𐩬 (byn), 𐩨𐩬 (bn). Synchronically like an adverbial accusative of بَيْن (bayn, interstice) from the root ب ي ن (b y n).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /baj.na/
  • Audio:(file)
    • (Hijazi) IPA(key): /beːn/, [be̞ːn]

Preposition

[edit]

بَيْنَ (bayna)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
    بَيْنِي وَبَيْنَكَbaynī wa-bayna-kabetween me and you
Inflection
[edit]
Inflected forms
base form بَيْنَ (bayna)
Personal-pronoun including forms
singular dual plural
m f m f
1st person بَيْنِي (baynī) بَيْنَنَا (baynanā)
2nd person بَيْنَكَ (baynaka) بَيْنَكِ (baynaki) بَيْنَكُمَا (baynakumā) بَيْنَكُمْ (baynakum) بَيْنَكُنَّ (baynakunna)
3rd person بَيْنَهُ (baynahu) بَيْنَهَا (baynahā) بَيْنَهُمَا (baynahumā) بَيْنَهُمْ (baynahum) بَيْنَهُنَّ (baynahunna)
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]
  • Maltese: bejn
  • Swahili: baina

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

بَيْن (baynm

  1. verbal noun of بَانَ (bāna, to be separated) (form I)separation, division
  2. interval, distance, space (between two things)
  3. difference
  4. separation, disunion, discord (obsolete)
    • a. 965, اَلْمُتَنَبِّي [al-mutanabbī], “نَرَى عِظَمًا بِالْبَيْنِ وَٱلصَّدُّ أَعْظَمُ [narā ʕiẓaman bi-l-bayni waṣ-ṣaddu ʔaʕẓamu]” (chapter 240), in أَبُو الْبَقَاء الْعُكْبَرِيّ [ʔabū l-baqāʔ al-ʕukbariyy], edited by إِبْرَاهِيم الْأَبْيَارِيّ [ʔibrāhīm al-ʔabyāriyy], مُصْطَفَى السَّقَّا [muṣṭafā s-saqqā], and عَبْد الْحَفِيظ شَلَبِيّ [ʕabd al-ḥafīẓ šalabiyy], ديوان أبي الطيب المتنبي بشرح أبي البقاء العكبري, part 4, Beirut, Lebanon: دَار الْمَعْرِفَة [dār al-maʕrifa], published 1978, →OCLC, page 81, verse 1:
      نَرَى عِظَمًا بِٱلْبَيْنِ وَٱلصَّدُّ أَعْظَمُ / وَنَتَّهِمُ ٱلْوَاشِينَ وَٱلدَّمْعُ مِنْهُمُ
      narā ʕiẓaman bi-l-bayni waṣ-ṣaddu ʔaʕẓamu / wanattahimu l-wāšīna wad-damʕu minhumū
      (please add an English translation of this quotation)
  5. union (of friends or companions) (obsolete)
Declension
[edit]
Declension of noun بَيْن (bayn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal بَيْن
bayn
الْبَيْن
al-bayn
بَيْن
bayn
nominative بَيْنٌ
baynun
الْبَيْنُ
al-baynu
بَيْنُ
baynu
accusative بَيْنًا
baynan
الْبَيْنَ
al-bayna
بَيْنَ
bayna
genitive بَيْنٍ
baynin
الْبَيْنِ
al-bayni
بَيْنِ
bayni
Derived terms
[edit]

Verb

[edit]

بَيَّنَ (bayyana) II (non-past يُبَيِّنُ (yubayyinu), verbal noun تَبْيِين (tabyīn))

  1. to make clear, to explain, to outline, to illustrate, to spell out
    • 609–632 CE, Qur'an, 2:70:
      (Abdulhaleem)
      قَالُوا ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ
      qālū dʕu lanā rabbaka yubayyin lanā mā hiya ʔinna l-baqara tašābaha ʕalaynā waʔinnā ʔin šāʔa l-lahu lamuhtadūna
      They said, ‘Call on your Lord for us, to show us [exactly] what it is: all cows are more or less alike to us. With God’s will, we shall be guided.’
  2. to separate, to differentiate
  3. to state, to announce
  4. to marry off (one's daughter)
  5. to become clear, to become visible, to be striking
  6. to blossom, to grow (of a tree or its leaves)
Conjugation
[edit]

Adjective

[edit]

بَيِّن (bayyin) (feminine بَيِّنَة (bayyina), masculine plural بَيِّنُونَ (bayyinūna) or أَبْيِنَاء (ʔabyināʔ) or أَبْيَان (ʔabyān) or بُيَنَاء (buyanāʔ), feminine plural بَيِّنَات (bayyināt))

  1. clear, evident, perspicuous
    • 609–632 CE, Qur'an, 18:15:
      لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
      Why do they not produce a clear proof of them? Who then does more wrong than those who fabricate lies against Allah?
Declension
[edit]
Declension of adjective بَيِّن (bayyin)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّن
bayyin
الْبَيِّن
al-bayyin
بَيِّنَة
bayyina
الْبَيِّنَة
al-bayyina
nominative بَيِّنٌ
bayyinun
الْبَيِّنُ
al-bayyinu
بَيِّنَةٌ
bayyinatun
الْبَيِّنَةُ
al-bayyinatu
accusative بَيِّنًا
bayyinan
الْبَيِّنَ
al-bayyina
بَيِّنَةً
bayyinatan
الْبَيِّنَةَ
al-bayyinata
genitive بَيِّنٍ
bayyinin
الْبَيِّنِ
al-bayyini
بَيِّنَةٍ
bayyinatin
الْبَيِّنَةِ
al-bayyinati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّنَيْن
bayyinayn
الْبَيِّنَيْن
al-bayyinayn
بَيِّنَتَيْن
bayyinatayn
الْبَيِّنَتَيْن
al-bayyinatayn
nominative بَيِّنَانِ
bayyināni
الْبَيِّنَانِ
al-bayyināni
بَيِّنَتَانِ
bayyinatāni
الْبَيِّنَتَانِ
al-bayyinatāni
accusative بَيِّنَيْنِ
bayyinayni
الْبَيِّنَيْنِ
al-bayyinayni
بَيِّنَتَيْنِ
bayyinatayni
الْبَيِّنَتَيْنِ
al-bayyinatayni
genitive بَيِّنَيْنِ
bayyinayni
الْبَيِّنَيْنِ
al-bayyinayni
بَيِّنَتَيْنِ
bayyinatayni
الْبَيِّنَتَيْنِ
al-bayyinatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural‎;
basic broken plural diptote‎;
basic broken plural triptote
sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal بَيِّنِين‎; أَبْيِنَاء‎; أَبْيَان‎; بُيَنَاء
bayyinīn‎; ʔabyināʔ‎; ʔabyān‎; buyanāʔ
الْبَيِّنِين‎; الْأَبْيِنَاء‎; الْأَبْيَان‎; الْبُيَنَاء
al-bayyinīn‎; al-ʔabyināʔ‎; al-ʔabyān‎; al-buyanāʔ
بَيِّنَات
bayyināt
الْبَيِّنَات
al-bayyināt
nominative بَيِّنُونَ‎; أَبْيِنَاءُ‎; أَبْيَانٌ‎; بُيَنَاءُ
bayyinūna‎; ʔabyināʔu‎; ʔabyānun‎; buyanāʔu
الْبَيِّنُونَ‎; الْأَبْيِنَاءُ‎; الْأَبْيَانُ‎; الْبُيَنَاءُ
al-bayyinūna‎; al-ʔabyināʔu‎; al-ʔabyānu‎; al-buyanāʔu
بَيِّنَاتٌ
bayyinātun
الْبَيِّنَاتُ
al-bayyinātu
accusative بَيِّنِينَ‎; أَبْيِنَاءَ‎; أَبْيَانًا‎; بُيَنَاءَ
bayyinīna‎; ʔabyināʔa‎; ʔabyānan‎; buyanāʔa
الْبَيِّنِينَ‎; الْأَبْيِنَاءَ‎; الْأَبْيَانَ‎; الْبُيَنَاءَ
al-bayyinīna‎; al-ʔabyināʔa‎; al-ʔabyāna‎; al-buyanāʔa
بَيِّنَاتٍ
bayyinātin
الْبَيِّنَاتِ
al-bayyināti
genitive بَيِّنِينَ‎; أَبْيِنَاءَ‎; أَبْيَانٍ‎; بُيَنَاءَ
bayyinīna‎; ʔabyināʔa‎; ʔabyānin‎; buyanāʔa
الْبَيِّنِينَ‎; الْأَبْيِنَاءِ‎; الْأَبْيَانِ‎; الْبُيَنَاءِ
al-bayyinīna‎; al-ʔabyināʔi‎; al-ʔabyāni‎; al-buyanāʔi
بَيِّنَاتٍ
bayyinātin
الْبَيِّنَاتِ
al-bayyināti

Etymology 3

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

بِينَ (bīna) (form I) /biː.na/

  1. third-person masculine singular past passive of بَانَ (bāna)

References

[edit]
  • Wehr, Hans (1979) “بان (بين)”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Moroccan Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Arabic بَيْنَ (bayna).

Pronunciation

[edit]

Preposition

[edit]

بَيْن (bayn or bīn)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
Inflection
[edit]
Inflection of بين
base form بين (bayn, bīn)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person بيني (bayni, bīni) بينا (bīnna)
2nd person بينك (baynek, bīnek) بينك (baynki, bīnki) بينكم (baynkum, bīnkum)
3rd person بينه (baynu, bīnu) بينها (baynha, bīnha) بينهم (baynhum, bīnhum)
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

From Arabic بَيَّنَ (bayyana).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

بين (bayyan) II (non-past يبين (ybayyan))

  1. to make clear, to explain, to outline, to illustrate
Conjugation
[edit]
Conjugation of بين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بيّنت (bayyant) بيّنتي (bayyanti) بيّن (bayyan) بيّننا (bayyanna) بيّنتوا (bayyantu) بيّنوا (bayynu)
f بيّنت (bayynāt)
non-past m نبيّن (nbayyan) تبيّن (tbayyan) يبيّن (ybayyan) نبيّنوا (nbayynu) تبيّنوا (tbayynu) يبيّنوا (ybayynu)
f تبيّني (tbayyni) تبيّن (tbayyan)
imperative m بيّن (bayyan) بيّنوا (bayynu)
f بيّني (bayyni)

South Levantine Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Arabic بَيْنَ (bayna).

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /beːn/, [beːn]
  • Audio (Jerusalem):(file)

Preposition

[edit]

بين (bēn)

  1. between (in the position or interval that separates two things)
    فيه خلاف بيني وبينك.
    fīh ḵilāf bēni u-bēnak
    There is a disagreement between us.
    حطّه بين الباب والشبّاك.
    ḥaṭṭo bēn il-bāb w-iš-šubbāk
    I've placed it between the door and the window.
Usage notes
[edit]
  • بين (bēn) may be repeated if the second part is a pronoun.
Inflection
[edit]
Inflection of بين
base form بين (bēn)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person بيني (bēni) بينّا (bēnna)
2nd person بينك (bēnak) بينك (bēnek) بينكم (bēnkom)
3rd person بينه (bēno) بينها (bēnha) بينهم (bēnhom)

Etymology 2

[edit]

From Arabic بَيَّنَ (bayyana).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

بيّن (bayyan) II (present ببيّن (bibayyen))

  1. to appear, to be visible
    Synonyms: ظهر (ẓahar), بان (bān)
    هادي أوّل مرّة بعرف إنّه البحر ممكن يبيّن من رام الله.
    hādi ʔawwal marra baʕref ʔinno il-baḥr mumkin ybayyen min rām-allah
    This is the first time I know that the sea could be seen from Ramallah.
    ليش ما عمّ بتبيّن؟
    lēš mā ʕamm bitbayyen
    Why don't we see you anymore?
    (literally, “Why aren't you being visible?”)
    ما بحبّ أبيّن.
    mā baḥebb abayyen
    I don't like to be conspicuous.
    (literally, “I don't like to be visible.”)
Conjugation
[edit]
Conjugation of بين
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بيّنت (bayyant) بيّنت (bayyant) بيّن (bayyan) بيّننا (bayyanna) بيّنتو (bayyantu) بيّنو (bayyanu)
f بيّنتي (bayyanti) بيّنت (bayyanat)
present m ببيّن (babayyin) بتبيّن (bitbayyin) ببيّن (bibayyin) منبيّن (minbayyin) بتبيّنو (bitbayynu) ببيّنو (bibayynu)
f بتبيّني (bitbayyni) بتبيّن (bitbayyin)
subjunctive m ابيّن (abayyin) تبيّن (tbayyin) يبيّن (ybayyin) نبيّن (nbayyin) تبيّنو (tbayynu) يبيّنو (ybayynu)
f تبيّني (tbayyni) تبيّن (tbayyin)
imperative m بيّن (bayyin) بيّنو (bayynu)
f بيّني (bayyni)